1基督的使徒遭人輕視這樣，人應該把我們看作基督的僕人， 神奧祕的事的管家。
1همه باید ما را خادمان مسیح و ناظران حقایق اسرار خدا بدانند.
2對於管家的要求，就是要他忠心。
2البته یک ناظر باید قابل اعتماد باشد،
3我被你們論斷，或被人間法庭審判，我都認為是極小的事，連我自己也不論斷自己。
3اما اگر به وسیلۀ شما و یا یک محکمۀ انسانی داوری شوم، برای من کوچکترین اهمیتی ندارد، من دربارۀ خود قضاوت نمی کنم.
4我雖然問心無愧，卻不能因此自以為義，因為判斷我的是主。
4شاید من در خود عیبی نمی بینم ولی این دلیل نیست که من بی گناه هستم! خود خداوند است که دربارۀ من قضاوت خواهد کرد.
5所以時候還沒有到，你們不要批評，直等到主來；他要照出黑暗中的隱情，顯明人心裡的動機。那時，各人要從 神那裡得著稱讚。
5پس پیش از روز داوری دربارۀ دیگران داوری نکنید، بلکه منتظر آمدن خداوند باشید، زیرا او آنچه را که در تاریکی پنهان است، در برابر نور آشکار خواهد ساخت و نیات پنهانی آدمیان را فاش خواهد کرد. در آن وقت هر کس آن طور که شایستۀ اوست از جانب خدا تحسین خواهد شد.
6弟兄們，我為你們的緣故，拿了這些事來比擬自己和亞波羅，讓你們在我們身上學到的，不會超過聖經所記的，免得你們中間有人自高自大，看重這個輕視那個。
6ای برادران، به خاطر شما خودم و اَپُلُس را نمونه قرار دادم تا از ما یاد بگیرید، که «از آنچه که نوشته شده است نباید تجاوز کرد.» تا هیچ یک از شما خود پسندانه یک نفر را تعریف نکند و دیگری را خوار نشمارد،
7使你與人不同的是誰呢？你有甚麼不是領受的呢？既然是領受的，為甚麼要自誇，好像不是領受的呢？
7زیرا کیست که تو را برتر ساخته است؟ جز آنچه که از دیگران گرفته ای، چه داری؟ پس اگر از کسی دیگر گرفتی، چرا طوری به خود فخر می کنی که گویا از خود داشته ای؟
8你們已經滿足了，已經豐富了，不需要我們，自己作王了。我恨不得你們真的作了王，讓我們也可以跟你們一同作王！
8اکنون دیگر تمام آرزو های شما برآورده شده است! حالا همه چیز برای شما فراهم است! و اکنون بدون ما به سلطنت رسیده اید! ای کاش واقعاً این طور می بود تا ما نیز با شما سلطنت می کردیم!
9我想 神是把我們作使徒的列在最後，好像定了死刑的人，因為我們成了一臺戲給宇宙觀看，就是給天使和世人觀看！
9چنین به نظر می رسد، که خدا ما رسولان را مانند اسیرانِ محکوم به مرگ، که در آخر صف لشکریان قرار دارند، به معرض نمایش گذارده و ما را در مقابل چشم تمام کائنات ـ چه فرشته و چه انسان ـ به تماشا گذاشته است.
10我們為基督的緣故，成了愚笨的；你們在基督裡，倒成了聰明的。我們軟弱，你們倒強壯；你們受人尊敬，我們倒被輕視。
10بلی، به خاطر مسیح جاهل شمرده می شویم ولی شما در مسیح مردمان دانا هستید! ما ضعیف هستیم و شما قوی! ما را حقیر می شمارند و به شما افتخار می کنند!
11直到現在，我們還是又飢又渴，衣不蔽體，又挨打，又沒有棲身的地方，
11تا به این ساعت ما گرسنه و تشنه ایم، لباس کافی نداریم، لت و کوب می شویم، آواره و سرگردان هستیم.
12並且勞苦，親手作工。被人咒罵，我們就祝福；遭受迫害，我們就忍受；
12با وجود این با دست های خود کار می کنیم و زحمت می کشیم. وقتی فحش می شنویم، دعای خیر می کنیم. وقتی آزار می بینیم، تحمل می کنیم.
13被人毀謗，我們卻好好地勸導；直到現在，人還是把我們當作世上的垃圾，萬物的渣滓。
13وقتی به ما تهمت می زنند با مهربانی جواب می دهیم. ما مانند کثافت دنیا و لجن عالم انسانیت گشته و هنوز هم همین حالت را داریم.
14我寫這些話，不是要叫你們羞愧，而是把你們當作我親愛的兒女一樣勸戒你們。
14اینها را ننوشتم تا شما را خجل سازم، بلکه خواستم شما را مانند فرزندان عزیز خود نصیحت نمایم.
15縱然你們在基督裡有上萬的啟蒙教師，可是父親卻不多，因為是我在基督耶穌裡藉著福音生了你們。
15زیرا اگرچه شما هزاران معلم در مسیح داشته باشید، ولی بیشتر از یک پدر نخواهید داشت و من با دادن بشارت انجیل مسبب پیوستگی شما با مسیح شده و به این وسیله پدر شما گشته ام.
16所以我勸你們要效法我。
16بنابراین از شما درخواست می کنم، از من پیروی کنید.
17因此，我打發提摩太到你們那裡去。他是我在主裡親愛又忠心的兒子，他要提醒你們我在基督裡是怎樣行事為人，正如我在各處教會中所教導的一樣。
17برای این منظور «تیموتاوس» را پیش شما فرستادم. او فرزند عزیز و وفادار من در خداوند است. اصولی را که از مسیح آموختم و در همه جا در کلیساها تعلیم می دهم، او به شما یادآوری خواهد کرد.
18有人以為我不會到你們那裡去，就自高自大。
18اما عده ای چون فکر می کنند که من نزد شما نخواهم آمد، مغرور شده اند،
19然而主若願意，我很快就要到你們那裡去；到時我要知道的，不是那些自高自大的人所講的，而是他們的能力。
19ولی اگر خدا بخواهد بزودی پیش شما خواهم آمد و آن وقت دیگر ادعا های اشخاص مغرور را قبول نمی کنم، بلکه می خواهم ببینم که قدرت آن ها تا چه حد است.
20因為 神的國不在乎言語，而在乎權能。
20زیرا پادشاهی خدا عبارت از حرف نیست، بلکه از قدرت است.من چگونه نزد شما بیایم؟ با شلاق و یا با مهربانی و ملایمت؟
21你們願意怎麼樣呢？要我帶著刑杖到你們那裡去，還是以溫柔的靈，帶著愛心去呢？
21من چگونه نزد شما بیایم؟ با شلاق و یا با مهربانی و ملایمت؟