1耶穌比摩西更尊貴因此，同蒙天召的聖潔的弟兄啊！你們應該想想耶穌，就是作使徒、作我們所宣認的大祭司的那一位。
1بنابراین ای برادران مقدس من که در دعوت آسمانی شریک هستید، به عیسی که رسول و کاهن اعظم ایمان ماست چشم بدوزید،
2他忠於那位委派他的，好像摩西在 神的全家盡忠一樣。
2تا بدانید چقدر به خدایی که او را برای انجام این کار برگزید وفادار بود، همانطور که موسی نیز در تمام خانۀ خدا وفادار بود.
3他比摩西配得更大的榮耀，好像建造房屋的人比房屋配得更大的尊貴一樣。
3کسی که خانه ای می سازد، بیش از خود خانه سزاوار احترام است، به همین طور عیسی نیز بیش از موسی شایسته احترام است.
4因為每一間房屋都是人建造的，只有萬物是 神建造的。
4هر خانه به دست کسی ساخته می شود، اما خدا سازندۀ همۀ چیز هاست.
5摩西不過是個僕人，在 神的全家盡忠，為以後要傳講的事作證；
5موسی در تمام خانۀ خدا مانند یک خادم باوفا خدمت می کرد تا دربارۀ پیامی که بعدها می باید اعلام شود، شهادت دهد.
6但是基督卻是兒子，管理自己的家。如果我們把坦然無懼的心和可誇的盼望持守到底，我們就是他的家了。
6اما مسیح به عنوان پسر و صاحب خانه ای وفادار است و ما آن خانه هستیم، به شرطی که آن اعتماد و اطمینانی را که امید به ما می بخشد، تا به آخر محکم نگاه داریم.
7以色列人因不信得不到安息所以，就像聖靈所說的：“如果你們今天聽從他的聲音，
7زیرا چنانکه روح القدس می فرماید:«امروز اگر صدای خدا را بشنوید،
8就不要硬著心，好像在曠野惹他發怒、試探他的日子一樣；
8مانند ایامی که در بیابان سرکشی می کردند بغاوت نکنید.
در آن زمان پدران شما در بیابان مرا آزمودند.
9在那裡，你們的祖先以試驗來試探我，觀看我的作為有四十年之久。
9بلی، پدران شما با وجود آنکه آنچه در چهل سال کرده بودم دیدند،
باز مرا امتحان کردند و آزمودند.
10所以，我向那個世代的人發怒，說：‘他們心裡常常迷誤，不認識我的道路。’
10به این سبب به آن قوم خشمگین شدم و گفتم:
افکار آن ها منحرف است و هرگز راه های مرا نیاموختند
11我就在烈怒中起誓，說：‘他們絕不可進入我的安息。’”
11و در خشم خود سوگند یاد کردم که
آن ها به آرامی من نخواهند رسید.»
12弟兄們，你們要小心，免得你們中間有人存著邪惡、不信的心，以致離棄了永活的 神；
12ای برادران من، متوجه باشید در میان شما کسی نباشد که قلبی آنقدر شریر و بی ایمان داشته باشد که از خدای زنده روی گردان شود.
13趁著還有叫作“今天”的時候，總要天天互相勸勉，免得你們中間有人受了罪惡的誘惑，心裡就剛硬了。
13در عوض، برای آنکه هیچ یک از شما فریب گناه را نخورد و سرکش نشود همیشه، تا زمانی که کلمۀ «امروز» را به کار می بریم، یکدیگر را تشویق نمائید.
14如果我們把起初的信念堅持到底，就是有分於基督的人了。
14زیرا اگر ما اعتماد اولیۀ خود را تا به آخر نگاه داریم شریکان مسیح هستیم،
15經上說：“如果你們今天聽從他的聲音，就不要硬著心，像惹他發怒的時候一樣。”
15یا چنانکه گفته می شود:«امروز اگر صدای او را بشنوید،
مانند ایامی که سرکشی کردند، بغاوت نکنید.»
16那時，聽了他的話而惹他發怒的是誰呢？不就是摩西從埃及領出來的那些人嗎？
16چه کسانی صدای خدا را شنیدند و سرکشی کردند؟ آیا همان کسانی نبودند که با هدایت موسی از مصر بیرون آمدند؟
17四十年之久， 神向誰發怒呢？不就是向那些犯了罪陳屍曠野的人嗎？
17و خدا نسبت به چه کسانی مدت چهل سال خشمگین بود؟ آیا نسبت به همان کسانی نبود که گناه ورزیدند و در نتیجه اجساد شان در بیابانها افتاد؟
18他又向誰起誓說，他們絕對不可以進入他的安息呢？不就是向那些不順從的人嗎？
18و خدا برای چه کسانی سوگند یاد کرد که به آرامی او نخواهند رسید؟ مگر برای کسانی نبود که به هیچ وجه حاضر نشدند به او توکل نمایند؟پس می بینیم که بی ایمانی مانع رسیدن آن ها به آرامی موعود شد.
19這樣看來，他們不能進入安息，是因為不信的緣故。
19پس می بینیم که بی ایمانی مانع رسیدن آن ها به آرامی موعود شد.