1不可重富輕貧我的弟兄們，你們既然對我們榮耀的主耶穌基督有信心，就不應該憑外貌待人。
1ای برادران، ایمان شما به عیسی مسیح، خداوند جلال با ظاهر بینی و تبعیض همراه نباشد.
2如果有一個手戴金戒指、身穿華麗衣服的人，進入你們的會堂；又有一個衣衫襤褸的窮人，也進去了。
2اگر شخصی با انگشتر طلا و لباس فاخر به عبادتگاه شما بیاید و فقیری با لباس پاره نیز وارد شود
3你們就看重那穿華麗衣服的人，說：“請坐在這好位上。”又對那個窮人說：“你站在那裡。”或說：“坐在我的腳凳下邊。”
3و شما به کسی که لباس فاخر دارد احترام بگذارید و به او بگوئید: «بفرمائید بالا بنشینید» و به آن شخص فقیر بگوئید: «در آنجا بایست یا در اینجا روی زمین پیش پای من بنشین.»
4這不是你們對人有歧視，成了心懷惡意的審判官嗎？
4آیا با این عمل در بین خود تبعیض قایل نمی شوید و آیا قضاوت شما از روی فکرهای پلید نیست؟
5我親愛的弟兄們，請聽： 神不是揀選了在世上被認為貧窮的人嗎？這些人卻在信心上富足，而且是承受 神的國的人。這國是 神應許賜給愛他的人的。
5ای برادران عزیز گوش دهید، مگر خدا فقیران این دنیا را بر نگزیده است تا در ایمان دولتمند و وارث آن پادشاهی ای باشند، که او به دوستداران خود وعده داده است؟
6然而你們卻侮辱窮人。其實，那些欺壓你們，拉你們上法庭的，不就是富足的人嗎？
6اما شما به فقرا بی احترامی می کنید. آیا دولتمندان به شما ظلم نمی کنند و شما را به پای میز محاکمه نمی کشند؟
7難道不是他們褻瀆那召你們的尊名嗎？（或譯：“難道不是他們毀謗你們蒙召的美名嗎？”）
7و آیا آن ها به نام نیکویی که خدا بر شما نهاده است، بی حرمتی نمی کنند؟
8你們若照著聖經所說“要愛人如己”這話，去完成這至尊的律法，你們就作對了。
8اگر شما حکم شاهانه ای را که در کلام خداست و می فرماید: «همسایه ات را همچون خویشتن دوست بدار.» بجا آورید، کاری نیکو کرده اید.
9如果你們憑外貌待人，就是犯罪，律法就要裁定你們是犯法的。
9اما اگر بین اشخاص از روی ظاهر آن ها تبعیض قایل شوید، مرتکب گناه شده اید و شریعت، شما را به عنوان خطا کار محکوم می نماید.
10因為凡是遵守全部律法的，只要在一條上失足，就違犯所有的了。
10چون اگر کسی تمام شریعت را رعایت کند و فقط یکی از احکام آن را بشکند باز هم در مقابل تمام شریعت مقصر است.
11就像那說“不可姦淫”的，也說“不可殺人”；你縱然不姦淫，卻殺人，還是犯法的。
11زیرا همان کسی که گفت: «زنا نکن» همچنین گفته است: «قتل نکن» پس اگر تو از زنا پاک باشی ولی مرتکب قتل شوی باز هم شریعت را شکسته ای.
12你們既然按著使人自由的律法受審判，就應照著這律法說話行事。
12مانند کسانی سخن گوئید و عمل نمائید که خداوند بر اساس این شریعت آزادی بخش، دربارۀ آن ها قضاوت می کند.
13因為對不行憐憫的人，審判他們的時候就沒有憐憫；憐憫勝過審判。
13چون خدا بر کسی که رحم نکرده، رحیم نخواهد بود، ولی همیشه رحمت بر داوری کامیاب خواهد شد.
14信心沒有行為是死的我的弟兄們，人若說他有信心，卻沒有行為，有甚麼益處呢？這信心能救他嗎？
14ای برادران، چه فایده دارد اگر کسی بگوید: «من ایمان دارم.» ولی عمل او این را ثابت نکند؟ آیا ایمانش می تواند او را نجات بخشد؟
15如果有弟兄或姊妹缺衣少食，
15پس اگر برادری یا خواهری که برهنه و محتاج غذای روزانه خود باشد پیش شما بیاید
16而你們中間有人對他們說：“平平安安地去吧！願你們穿得暖，吃得飽。”卻不給他們身體所需用的，那有甚麼用處呢？
16و یکی از شما به ایشان بگوید: «بسلامت بروید و گرم و سیر شوید.» چه چیزی فایده آن ها می شود؟ هیچ، مگر آنکه احتیاجات مادی آن ها را برآورید.
17照樣，如果只有信心，沒有行為，這信心就是死的。
17همین طور ایمانی که با عمل همراه نباشد، مُرده است.
18也許有人要說，你有信心，我有行為；請把你沒有行為的信心指給我看，我就藉著我的行為，把我的信心指給你看。
18ممکن است کسی بگوید: «تو ایمان داری و من اعمال نیکو، تو به من ثابت کن چگونه می توانی بدون اعمال نیک ایمان داشته باشی و من ایمان خود را به وسیلۀ اعمال خویش به تو ثابت می کنم.»
19你信 神只有一位，你信的不錯；就連鬼魔也信，卻是戰兢。
19تو ایمان داری که خدا واحد است، بسیار خوب! ـ شیاطین هم ایمان دارند و از ترس می لرزند.
20愚昧的人哪，你願意知道沒有行為的信心是沒有用的嗎？
20ای مرد نادان، آیا نمی دانی که ایمان بدون اعمال نیک بی ثمر است؟
21我們的祖先亞伯拉罕，把他的兒子以撒獻在祭壇上，不是因行為稱義嗎？
21پدر ما ابراهیم به خاطر اعمال خود در وقتی که پسر خویش اسحاق را در قربانگاه تقدیم خدا کرد، نیک و عادل شمرده شد.
22你看，他的信心與行為是一致的，信心就因著行為得到完全了；
22می بینی که چگونه ایمان او محرک اعمال او بود و اعمال او نیز ایمانش را کامل گردانید.
23這正應驗了經上所說的：“亞伯拉罕信 神，這就算為他的義。”他也被稱為 神的朋友。
23کلام خدا که می فرماید: «ابراهیم به خدا ایمان آورد و این برایش عدالت شمرده شد.» تحقق یافت و او دوست خدا خوانده شد.
24可見人稱義是因著行為，不僅是因著信心。
24پس می بینید که چگونه انسان نه فقط از راه ایمان بلکه به وسیلۀ اعمال خود عادل شمرده می شود.
25照樣，妓女喇合接待了探子，又從另一條路把他們送走，不也是因行為稱義嗎？
25همین طور راحابِ فاحشه نیز با اعمال نیک خود یعنی پناه دادن به قاصدان اسرائیلی و روانه کردن آن ها از راه دیگر، عادل شمرده شد.ایمان بی عمل مانند بدن بی روح، مرده است.
26身體沒有靈魂是死的，照樣，信心沒有行為也是死的。
26ایمان بی عمل مانند بدن بی روح، مرده است.