1與世俗為友就是與 神為敵你們中間的爭執和打鬥是從哪裡來的呢？不是從你們肢體中好鬥的私慾來的嗎？
1علت نزاع ها و دعواهائی که در میان شما وجود دارد چیست؟ آیا علت آن ها خواهش های نفسانی شما نیست، خواهش هائی که در تمام اعضای بدن شما در جنگ و ستیز هستند؟
2你們放縱貪慾，如果得不到，就殺人；你們嫉妒，如果一無所得，就打鬥爭執。你們得不到，因為你們不求；
2شما به چیزهائی که ندارید، چشم می دوزید و برای آن حاضرید دیگران را بکشید. حسد می ورزید، ولی نمی توانید آنچه را که می خواهید به دست آورید، پس با یکدیگر به جنگ و نزاع می پردازید. شما آنچه را که می خواهید ندارید چون آن را از خدا نخواسته اید.
3你們求也得不到，因為你們的動機不良，要把所得的耗費在你們的私慾上。
3اگر از خدا هم بخواهید، دیگر حاجت شما برآورده نمی شود، چون با نیت بد و به منظور ارضای هوسهای خود آن را می طلبید.
4淫亂的人哪，你們不知道與世俗為友，就是與 神為敵嗎？所以與世俗為友的，就成了 神的仇敵。
4ای مردمان خطاکار و بی وفا، آیا نمی دانید که دلبستگی به این دنیا دشمنی با خداست؟ هر که بخواهد دنیا را دوست داشته باشد، خود را دشمن خدا می گرداند.
5聖經說：“ 神愛他那安置在我們裡面的靈，愛到嫉妒的地步”（或譯：“ 神安置在我們裡面的靈，愛到嫉妒的地步”），你們想這話是徒然的嗎？
5آیا گمان می کنید کلام خدا بی معنی است، وقتی می فرماید: «خدا به آن روحی که خود در دل انسان قرار داده، به شدت علاقه دارد و نمی تواند تمایل انسان را به چیزی جز خود تحمل نماید؟»
6但 神所賜的恩更大；所以聖經上說：“ 神抵擋驕傲的人，賜恩給謙卑的人。”
6اما فیضی که خدا می بخشد از این هم بیشتر است، چون کلام او می فرماید: «خدا با متکبران مخالفت می کند، اما به فروتنان فیض می بخشد.»
7你們應當順服 神，抵擋魔鬼，魔鬼就逃避你們。
7پس از خدا اطاعت کنید و در مقابل ابلیس مقاومت نمائید تا از شما بگریزد.
8你們應當親近 神， 神就親近你們。罪人啊，要潔淨你們的手；三心兩意的人哪，要清潔你們的心。
8خود را به خدا نزدیک سازید که او نیز به شما نزدیک خواهد شد. ای گناهکاران، دستهای خود را بشوئید. ای ریاکاران، دلهای خود را پاک سازید،
9你們要愁苦、悲哀、哭泣，把歡笑變為傷痛，把快樂變為憂愁。
9ماتم بگیرید و گریه و ناله کنید. خندۀ شما به گریه و خوشی شما به غم مبدل شود.
10你們務要在主面前謙卑，他就使你們高升。
10در پیشگاه خدا خود را فروتن سازید و او شما را سرافراز خواهد ساخت.
11不可彼此批評弟兄們，不要互相毀謗；人若毀謗弟兄，或判斷弟兄，就是毀謗律法、判斷律法了。如果你判斷律法，就不是實行律法的人，而是審判官了。
11ای برادران، از یکدیگر بد نگوئید. کسی که به برادر خود بد بگوید و یا نسبت به او داوری کند، در واقع از شریعت بد گفته و آن را محکوم ساخته است. اگر نسبت به شریعت داوری کنی تو داور شریعت شده ای و نه بجا آورندۀ آن.
12立法的，審判的，只有一位，就是那能拯救人，也能毀滅人的 神；你這判斷鄰舍的，你是誰呢？
12دهندۀ شریعت و داور یکی است، یعنی همان کسی که قادر است انسان را نجات بخشد یا نابود سازد. پس تو کیستی که دربارۀ همسایه خود داوری می کنی؟
13不可自誇自恃你們說：“今天或明天，我們要到某城去，在那裡住一年，作生意賺錢。”
13ای کسانی که می گوئید: «امروز یا فردا به فلان شهر می رویم و در آنجا تجارت می کنیم و سود فراوان می بریم.»
14其實明天怎樣，你們並不知道。你們的生命是甚麼呢？你們本來是過眼雲煙，轉瞬之間就消逝了。
14ولی نمی دانید فردا چه خواهد شد. زندگی شما مثل بخاری است که لحظه ای دیده می شود و بعد از بین می رود.
15你們倒不如說：“主若願意，我們就可以活著，作這事或作那事。”
15در عوض آن، شما باید بگوئید: «اگر خدا بخواهد ما زنده می مانیم تا چنین و چنان کنیم.»
16但現在你們竟然張狂自誇；這一切自誇，都是邪惡的。
16شما از خودستایی لذت می برید و این صحیح نیست.بنابراین کسی که بداند نیکی چیست و نیکی نکند، گناه کرده است.
17人若知道該行善事，卻不去行，這就是他的罪了。
17بنابراین کسی که بداند نیکی چیست و نیکی نکند، گناه کرده است.