1瑣法首次發言，責約伯自義拿瑪人瑣法回答說：
1صوفرِ نعماتی جواب داد:
2“這許多的話怎可不回答，多嘴多舌的人怎能算為義呢？
2«آیا به این همه سخنان پوچ و بیهوده نباید جواب داد؟
3你胡言亂語可使人不作聲嗎？你嘲笑的時候，無人責備嗎？
3آیا کسی با پُرگوئی می تواند حق بجانب شمرده شود؟ آیا با یاوه گوئی می توانی دیگران را خاموش سازی؟ آیا می خواهی وقتی که دیگران را مسخره می کنی، آن ها ساکت بمانند و اعتراضی نکنند؟
4你說：‘我的道理純全，我在你眼前潔淨。’
4تو ادعا می کنی که در پیشگاه خداوند پاک و بیگناه هستی،
5但願 神說話，願他開口跟你說話，
5اما ای کاش، خدا لب به سخن بگشاید و جواب ترا بدهد
6把智慧的奧祕向你顯明，因為真的智慧有兩面。你當知道 神已忘記了你一部分的罪孽。
6و اسرار حکمت خود را برایت بیان کند، زیرا حکمت خدا جنبه های زیادی دارد که دانستن آن ها برای انسان خیلی مشکل است. بدان که خدا ترا کمتر از آنچه که سزاوار هستی، جزا داده است.
7 神洞悉人的罪 神高深莫測之事你怎能查出呢？全能者的終極你怎能洞悉呢？
7کسی نمی تواند حد و اندازۀ عظمت و قدرت خدای قادر مطلق را درک کند.
8他的智慧高於諸天，你能作甚麼呢？比陰間還深，你怎能識透？
8عظمت او بالا تر از آسمان ها و عمیقتر و وسیعتر از بحرها است و عقل تو حتی از تصور آن عاجز است.
9他的智慧比地長，比海寬。
9اگر خدا ترا بگیرد و محاکمه کند، چه کسی می تواند مانع او شود؟
10他若過來把人囚禁，召人受審，誰能阻止他呢？
10زیرا اعمال هیچ کسی از او پوشیده نیست و می داند که گناهکار کیست.
11因為他認識虛謊的人，他看見欺詐，怎能不鑒察？
11شخص احمق وقتی دانا می شود، که خر وحشی انسان بزاید.
12虛妄的人悟出慧心，就像野驢生子為人。
12حالا اگر با قلب صاف و پاک دست دعا را به سوی خدا بلند کنی،
13勸約伯悔改離罪你若心裡歸向他，又向他伸手禱告；
13از بدی و گناه بپرهیزی و شرارت را در خانه ات راه ندهی،
14你若遠遠地除掉你手裡的欺詐，不讓不義居在你的帳棚裡；
14آنوقت می توانی با سربلندی، اطمینان کامل و بدون ترس و تشویش با دنیا روبرو شوی.
15那麼你必仰面，毫無愧色；你也必堅定穩妥，無所懼怕。
15مصیبت ها را فراموش می کنی و همه را مثل آب رفته به خاطر می آوری.
16你必忘記你的苦楚，回憶好像逝去的流水，
16زندگی ات درخشانتر از آفتاب نیمروز و تاریکی آن مثل صبح روشن می شود.
17你們的人生必明亮如正午，雖然黑暗仍像早晨。
17با امید و اطمینانِ خاطر زندگی می کنی و در راحت و آسایش بسر می بری.
18因為有指望，你必安穩，你必四處巡查，安然睡覺。
18بدون ترس می خوابی و همگی از تو تعریف و توصیف می کنند.اما چشمان بدکاران کور و راهِ گریز از هر سو به روی شان بسته می شود و یگانه امید شان مرگ می باشد.»
19你躺臥，不受驚嚇，必有很多人求你的情面。
19اما چشمان بدکاران کور و راهِ گریز از هر سو به روی شان بسته می شود و یگانه امید شان مرگ می باشد.»
20但惡人的眼目必昏花，逃亡之路也必斷絕，他們的指望就是最後的一口氣。”