1大衛的詩，交給詩班長。愚頑人心裡說：“沒有 神。”他們都是敗壞，行了可憎的事，沒有一個行善的。（本節在《馬索拉抄本》包括細字標題）
1احمق در دل خود می گوید: «خدائی نیست.» اعمال شان فاسد و زشت است و حتی یک نفر نیکوکار نیست.
2耶和華從天上察看世人，要看看有明慧的沒有，有尋求 神的沒有。
2خداوند از آسمان بر بنی آدم می نگرد تا ببیند که آیا شخص دانا و خداجوئی وجود دارد.
3人人都偏離了正道，一同變成污穢；沒有行善的，連一個也沒有。
3همه گمراه و فاسد شده اند. نیکوکاری نیست، حتی یک نفر هم نیست.
4所有作惡的都是無知的嗎？他們吞吃我的子民好像吃飯一樣，並不求告耶和華。
4آیا همۀ این بدکاران شعور ندارند که قوم برگزیدۀ خدا را مثل نان می خورند و نام خداوند را یاد نمی کنند؟
5他們必大大震驚，因為 神在義人的群體中。
5پس ترس بر ایشان چیره می گردد، زیرا خداوند در بین عادلان حضور دارد.
6你們要使困苦人的計劃失敗，但耶和華是他的避難所。
6وقتی امید مسکینان را خوار بدانند، خداوند آن ها را در پناه خود می گیرد.ای کاش خداوند برای نجات اسرائیل از سهیون بیاید. وقتی که خداوند اسیران قوم برگزیدۀ خود را باز گرداند، یعقوب خوشی می کند و اسرائیل شادمان می شود.
7但願以色列的救恩從錫安而出；耶和華給他子民帶來復興的時候（“耶和華給他子民帶來復興的時候”或譯：“耶和華把他被擄的子民帶回來的時候”），雅各要快樂，以色列要歡喜。
7ای کاش خداوند برای نجات اسرائیل از سهیون بیاید. وقتی که خداوند اسیران قوم برگزیدۀ خود را باز گرداند، یعقوب خوشی می کند و اسرائیل شادمان می شود.