¹　神揀選以色列人我在基督裡說的是實話，並沒有撒謊，因為我的良心在聖靈裡一同為我作證；

¹آنچه می گویم حقیقت است. من به مسیح تعلق دارم و دروغ نمی گویم. وجدان من که از روح القدس روشن شده به من اطمینان می دهد که دروغ نمی گویم

²我大大憂愁，心裡常常傷痛。

²که در دل خود، بار غمی سنگین و دلتنگی بی پایان دارم.

³為我的同胞，就是我骨肉之親，就算自己受咒詛，與基督隔絕，我也甘心。

³آرزو می کردم اگر ممکن می شد به خاطر برادران خود، یعنی قوم یهود که خویشاوندان من هستند، خدا زده و از مسیح جدا شوم.

⁴他們是以色列人：嗣子的名分、榮耀、眾約、律法、敬拜的禮儀和各樣的應許，都是他們的。

⁴آن ها اسرائیلی هستند. مقام پسر خواندگی، شراکت در جلال خدا، پیمان ها، شریعت، مراسم عبادت و وعده ها به ایشان داده شده است.

⁵蒙揀選的列祖也是他們的祖宗；按肉身來說，基督也是出自他們這一族。其實，他是在萬有之上，永遠受稱頌的　神。阿們。

⁵اجداد قوم به ایشان تعلق دارند و مسیح هم از لحاظ اصل و نسب از نژاد آنهاست. او مافوق همه و تا ابد خدای متبارک است، آمین.

⁶當然，這不是說　神的話落了空，因為出自以色列的，不都是以色列人；

⁶مقصد این نیست که کلام خدا تحقق نیافته است، زیرا از نسل یعقوب بودن دلیل نمی شود که همه، اسرائیلی حقیقی باشند

⁷也不因為他們是亞伯拉罕的後裔，就都成為他的兒女，只有“以撒生的，才可以稱為你的後裔”，

⁷و از نسل ابراهیم بودن باعث نمی شود که همه، فرزندان او شمرده شوند؛ زیرا خدا به ابراهیم فرمود: «نسلی که من به تو وعده داده ام از طریق اسحاق خواهد بود.»

⁸這就是說，肉身生的兒女並不是　神的兒女，只有憑著應許生的兒女才算是後裔。

⁸یعنی همۀ کسانی که بطور طبیعی به دنیا می آیند فرزندان خدا شمرده نمی شوند، بلکه فقط آنانی که مطابق وعدۀ خدا به دنیا می آیند فرزندان او شمرده می شوند.

⁹因為所應許的話是這樣：“明年這個時候我要來，撒拉必定生一個兒子。”

⁹وعده ای که خدا داد چنین بود: «در وقت معین من بر می گردم و ساره صاحب پسری خواهد بود.»

¹⁰不但如此，利百加也是這樣：既然從一個人，就是從我們的祖宗以撒懷了孕，

¹⁰نه تنها این بلکه «رِبِکا» از یک نفر، یعنی از جد ما اسحاق حامله شد

¹¹雙生子還沒有生下來，善惡也沒有行出來（為要堅定　神揀選人的旨意，

¹¹و پیش از تولد بچه های دوگانگی او و پیش از اینکه این دو نفر عملی نیک یا بد انجام دهند،

¹²不是由於行為，而是由於那呼召者），　神就對她說：“將來大的要服事小的。”

¹²به رِبِکا گفته شد: «برادر بزرگ خادم برادر کوچک خواهد بود.» تا اینکه مقصد خدا در انتخاب یکی از این دو نفر ثابت بماند و این انتخاب مشروط به دعوت او باشد، نه به اعمال انسان.

¹³正如經上所記的：“我愛雅各，卻惡以掃。”

¹³چنانکه نوشته شده است: «یعقوب را دوست داشتم اما از عیسو متنفر بودم.»

¹⁴既是這樣，我們可以說甚麼呢？　神不公平嗎？絕對不會！

¹⁴پس چه بگوئیم؟ بگوئیم که خدا بی انصاف است؟ هرگز.

¹⁵因為他對摩西說：“我要憐憫誰，就憐憫誰；我要恩待誰，就恩待誰。”

¹⁵زیرا خدا به موسی می فرماید: «به هر که بخواهم رحم کنم، رحم خواهم کرد و به هر که بخواهم دلسوزی نمایم، دلسوزی خواهم نمود.»

¹⁶這樣看來，既不是出於人意，也不是由於人為，只在於那憐憫人的　神。

¹⁶بنابراین به خواسته ها و کوشش های انسان بستگی ندارد، بلکه بسته به خدائی است که رحمت می نماید.

¹⁷經上有話對法老說：“我把你興起來，是要藉著你顯出我的大能，並且使我的名傳遍全地。”

¹⁷کلام خدا به فرعون می فرماید: «به همین منظور تو را برانگیختم تا به وسیلۀ تو قدرت خود را نشان دهم و اسم من در سراسر جهان انتشار یابد.»

¹⁸這樣看來，他願意憐憫誰就憐憫誰，願意誰剛硬就使誰剛硬。

¹⁸بنابر این به هر که بخواهد، رحمت می نماید و هر که را بخواهد، سرسخت می سازد.

¹⁹　神顯出忿怒又施行憐憫這樣，你會對我說：“那麼他為甚麼責怪人呢？有誰抗拒他的旨意呢？”

¹⁹یکی از شما به من خواهد گفت: «پس دیگر چرا خدا ما را ملامت می سازد؟ زیرا کیست که بتواند با ارادۀ او مقاومت کند؟»

²⁰你這個人哪，你是誰，竟敢跟　神頂嘴呢？被造的怎麼可以對造他的說：“你為甚麼把我做成這個樣子呢？”

²⁰ای آدم، تو کیستی که به خدا جواب می دهی؟ آیا کوزه از کوزه گر می پرسد: «چرا مرا به این شکل ساختی؟»

²¹陶匠難道沒有權用同一團的泥，又做貴重的、又做卑賤的器皿嗎？

²¹مگر کوزه گر حق ندارد که از یک مُشت گِل، یک ظرف برای مصرف عالی و ظرف دیگر برای مصرف معمولی بسازد؟

²²如果　神有意要顯明他的忿怒，彰顯他的大能，而多多容忍那可怒、預備遭毀滅的器皿，

²²چه می شود اگر خدا بخواهد با صبر زیاد متحمل کسانی شود که مورد خشم او بوده و سزاوار هلاکت می باشند و به این وسیله هم غضب خود را نمایان سازد و هم قدرت خود را مکشوف گرداند؟

²³為了要使他豐盛的榮耀，彰顯在那蒙恩、早已預備要得榮耀的器皿上，這又有甚麼不可呢？

²³و چه می شود اگر خدا بخواهد بزرگی جلال خود را به کسانی که مورد رحمت او هستند و قبلاً آن ها را برای جلال آماده کرده بود ظاهر سازد،

²⁴這器皿就是我們這些不但從猶太人中，也從外族人中蒙召的人。

²⁴حتی به ما، یعنی کسانی را که او نه تنها از میان قوم یهود بلکه از میان ملت های غیر یهود نیز فراخوانده است؟

²⁵就如　神在何西阿書上說的：“我要稱那不是我子民的為我的子民，那不蒙愛的為蒙愛的；

²⁵چنانکه او در کتاب هوشع نبی می فرماید:«مردمانی را که متعلق به من نبودند، قوم خود خواهم نامید و ملتی را که مورد لطف من نبود، محبوب خود خواهم خواند

²⁶從前在甚麼地方對他們說：你們不是我的子民，將來就在那裡稱他們為永活　神的兒子。”

²⁶و درست در همان جائی که به ایشان گفته شد: «شما قوم من نیستید» آنجا آن ها «پسران خدای زنده» خوانده خواهند شد.»

²⁷以賽亞指著以色列人大聲說：“以色列子孫的數目雖然多如海沙，得救的不過是剩下的餘數；

²⁷و اشعیا نیز دربارۀ اسرائیل چنین می گوید: «حتی اگر شمار قوم اسرائیل به اندازۀ ریگ های ساحل بحر باشد، فقط عدۀ کمی از ایشان نجات خواهند یافت.»

²⁸因為主必在地上迅速而徹底地成就他的話。”

²⁸زیرا خداوند به طور کامل و با سرعت به حساب تمام عالم خواهد رسید.

²⁹又如以賽亞早已說過的：“如果不是萬軍之主給我們存留後裔，我們早就像所多瑪和蛾摩拉一樣了。”

²⁹و چنانکه اشعیای نبی قبلاً گفته بود: «اگر خداوند قادر مطلق فرزندانی برای ما باقی نمی گذاشت، مانند شهر سدوم شده و شبیه شهر غموره می گشتیم.»

³⁰以色列人因為不信而絆倒既是這樣，我們還有甚麼可說的呢？那不追求義的外族人卻得了義，就是因信而得的義。

³⁰پس چه گوئیم؟ ملت های غیر یهود که برای به دست آوردن عدالت کوشش نکردند، از راه ایمان آن را به دست آوردند،

³¹但以色列人追求律法的義（“律法的義”原文作“義的律法”），卻達不到律法的要求。

³¹حال آنکه قوم اسرائیل که پیوسته جویای شریعتی بودند تا به وسیلۀ آن عادل شمرده شوند آن را نیافتند.

³²這是甚麼緣故呢？因為他們不憑信心，只靠行為。他們絆倒在那絆腳石上，

³²چرا؟ به علت اینکه کوشش های ایشان از روی ایمان نبود، بلکه در اثر اعمال خود شان بود. به این ترتیب آن ها از همان سنگی لغزش خوردندکه کلام خدا به آن اشاره می کند:«ببین در سهیون سنگی قرار می دهم که موجب لغزش مردم خواهد شد، صخره ای که از روی آن خواهند افتاد، ولی هر کس به او ایمان آورد خجل نخواهد شد.»

³³正如經上所記：“看哪，我在錫安放了一塊絆腳石，是絆倒人的磐石；信靠他的人，必不致失望。”

³³که کلام خدا به آن اشاره می کند:«ببین در سهیون سنگی قرار می دهم که موجب لغزش مردم خواهد شد، صخره ای که از روی آن خواهند افتاد، ولی هر کس به او ایمان آورد خجل نخواهد شد.»