¹勸及時悔改無恥的國民哪！你們要聚集，要聚集起來。

¹ای قوم بی حیا، پیش از آنکه مثل کاه در برابر باد رانده شوید، قبل از آنکه روزِ هولناکِ غضب خداوند ناگهان برسد و همه چیز را در سر راه خود از بین ببرد، گناهان تان را بیاد آورید و توبه کنید.

²趁命令還沒有發出，日子還沒有像風前的糠秕一般吹過，耶和華的烈怒還沒有臨到你們，耶和華忿怒的日子還沒有臨到你們以前，你們要聚集起來！

²ای مردم فروتن این سرزمین که احکام او را بجا می آورید، راستکار باشید و با تواضع و شکسته نفسی بسوی خداوند باز گردید تا شاید در آن روزِ غضبِ خود، شما را در پناه خود نگاهدارد.

³地上所有謙卑的人，就是遵守耶和華典章的人哪！你們要尋求耶和華，你們要尋求公義，尋求謙卑。在耶和華忿怒的日子，你們或許得以隱藏起來。

³شهرهای غزه، اَشقَلُون و اَشدُود متروک و از سکنه خالی می شوند. اهالی عَقرُون از شهر بیرون رانده شده، ریشه کن می گردند.

⁴審判非利士因為迦薩必被拋棄，亞實基倫必成荒場，亞實突的居民必在晌午被趕走；以革倫必連根拔起來。

⁴وای بحال شما فلسطینیانی که در ساحل بحر و در سرزمین کنعان سکونت دارید، زیرا شما محکوم به مرگ هستید و خداوند شما را نابود می سازد. حتی یک نفر شما را هم زنده نمی گذارد.

⁵住在沿海地帶的人，基列提的國民哪！你們有禍了。這是耶和華攻擊你們的話：“非利士人之地迦南啊！我必毀滅你，使你那裡沒有人居住。

⁵کشور ساحلی شما چراگاهی برای چوپانها و طویلۀ گوسفندان می شود.

⁶沿海的地必成為草場、牧人的洞穴、羊群的圈欄。

⁶بازماندگان قبیلۀ یهودا کشور شما را تسخیر می کنند و در آنجا رمه های خود را می چرانند و خانه های اَشقَلُون را خوابگاه خود می سازند، زیرا خداوند متعال از قوم برگزیدۀ خود مراقبت نموده و آن ها را دوباره سعادتمند و خوشبخت می گرداند.

⁷這地必歸給猶大家的餘民；他們要在那裡放牧，晚上他們躺臥在亞實基倫的房舍中；因為耶和華他們的　神必眷顧他們，使他們從被擄之地歸回。”

⁷«طعنه های مردم موآب را شنیده ام و دیدم که عَمونی ها چطور قوم برگزیدۀ مرا تحقیر و مسخره می کردند و با غرور می گفتند که سرزمین آن ها را اشغال می کنند.»

⁸審判摩押與亞捫我聽見了摩押人的辱罵之言，聽見了亞捫人的毀謗之語，他們辱罵我的子民，又自誇自大侵犯他們的境界。

⁸بنابران خداوند قادر مطلق، خدای اسرائیل می فرماید: «به حیات خودم قسم که موآب و عَمون مثل سَدوم و عَمُورَه نابود می گردند و به یک سرزمین خارزار و گودالهای نمک و ویرانی ابدی تبدیل می شوند و بازماندگان قوم برگزیدۀ من سرزمین آن ها را تصرف می کنند.»

⁹因此，萬軍之耶和華以色列的　神說：“我指著我的永生起誓：摩押人必要像所多瑪，亞捫人必定像蛾摩拉，成為刺草和鹽坑之所，永遠荒涼之地。我餘下的子民必擄掠他們，我國中所餘的要得著他們為業。”

⁹مردم موآب و عمون بخاطر غرور خود به چنین سرنوشتی دچار می شوند، زیرا به قوم برگزیدۀ خداوند قادر مطلق اهانت کرده آن ها را مورد تمسخر خود قرار دادند.

¹⁰由於他們的狂傲，這事就臨到他們；因為他們自誇自大，辱罵萬軍之耶和華的子民。

¹⁰خداوند آن ها را به بلاهای وحشت آوری دچار می سازد و همۀ خدایان روی زمین را از بین می برد. آنگاه تمام اقوام جهان در کشورهای خود او را پرستش می کنند.

¹¹對於他們，耶和華是可畏懼的，因為他要消滅地上一切神祇；那時，列國海島上的居民，都各在自己的地方敬拜他。

¹¹ای مردم حبشه، خداوند شما را هم با شمشیر خود هلاک می کند.

¹²審判古實與亞述古實人哪！你們也必被我的刀劍所殺。

¹²خداوند با قدرت خدائی خود آشور را نابود می سازد، پایتخت آن، نینوا را به بیابان خشک ولامزروع تبدیل می کند.

¹³耶和華必伸手攻擊北方，毀滅亞述，使尼尼微變成荒場，乾旱像曠野。

¹³آنجا چراگاه گوسفندان و محل بود و باش هرنوع حیوانات می شود. در ویرانه های آن جغد و بوم آشیانه می کنند و صدای شان از کلکین های خانه ها بگوش می رسد. زاغها در آستانۀ خانه ها آواز می خوانند. چوبهای سرو که در بنای عمارات به کار برده شده بودند، از بین می روند.این شهر که موجب افتخار و محل رفاه و آسایش مردمش بود، عاقبت به این سرنوشت دچار می گردد، زیرا این شهر با غرور می گفت: «در تمام دنیا مانند من شهر بزرگی وجود ندارد.» اما سرانجام ویران و متروک می گردد و لانه و بیشۀ حیوانات وحشی می شود و هر کسی که از آنجا بگذرد، سر خود را تکان داده بحالش افسوس می خورد.

¹⁴群畜和各類的走獸必躺臥在其中；鵜鶘和箭豬棲宿在柱頂上；窗內有鳴叫的聲音，門檻上必有荒涼；因為香柏木都要暴露出來。

¹⁴این شهر که موجب افتخار و محل رفاه و آسایش مردمش بود، عاقبت به این سرنوشت دچار می گردد، زیرا این شهر با غرور می گفت: «در تمام دنیا مانند من شهر بزرگی وجود ندارد.» اما سرانجام ویران و متروک می گردد و لانه و بیشۀ حیوانات وحشی می شود و هر کسی که از آنجا بگذرد، سر خود را تکان داده بحالش افسوس می خورد.

¹⁵這就是那歡樂安居之城，她心裡曾說：“只有我，除我以外，再沒有別的了。”現在怎麼竟成了荒場、走獸躺臥之處呢！凡從那裡經過的，都必舞手嗤笑。