¹以利法首次發言責難約伯提幔人以利法回答說：

¹Toen antwoordde Elifaz, de Themaniet, en zeide:

²“人若對你說一句話，你就厭煩嗎？但誰又忍得住不說話呢？

²Zo wij een woord opnemen tegen u, zult gij verdrietig zijn? Nochtans wie zal zich van woorden kunnen onthouden?

³你曾經教過許多人，又堅固了無力的手；

³Zie, gij hebt velen onderwezen, en gij hebt slappe handen gesterkt;

⁴你的話扶起了絆倒的人，你使彎曲乏力的膝堅挺。

⁴Uw woorden hebben den struikelende opgericht, en de krommende knieen hebt gij vastgesteld;

⁵但現在禍患臨到你，你就灰心，災禍遇上你，你就驚惶沮喪。

⁵Maar nu komt het aan u, en gij zijt verdrietig; het raakt tot u, en gij wordt beroerd.

⁶　神賞善罰惡你所自恃的，不是敬畏　神嗎？你所盼望的，不是行為完全嗎？

⁶Was niet uw vreze Gods uw hoop, en de oprechtheid uwer wegen uw verwachting?

⁷請想一想，無辜的人有誰滅亡？哪有正直的人被剪除呢？

⁷Gedenk toch, wie is de onschuldige, die vergaan zij; en waar zijn de oprechten verdelgd?

⁸據我所見，耕耘罪孽的，必收割罪孽；種植毒害的，必收割毒害。

⁸Maar gelijk als ik gezien heb: die ondeugd ploegen, en moeite zaaien, maaien dezelve.

⁹他們因　神的氣息而滅亡，因他的怒氣而消滅。

⁹Van den adem Gods vergaan zij, en van het geblaas van Zijn neus worden zij verdaan.

¹⁰獅子的咆哮，猛獅的吼聲，盡都止息，壯獅的牙齒也都斷掉。

¹⁰De brulling des leeuws, en de stem des fellen leeuws, en de tanden der jonge leeuwen worden verbroken.

¹¹公獅因缺乏獵物而死亡，母獅之子也被分散。

¹¹De oude leeuw vergaat, omdat er geen roof is, en de jongens eens oudachtigen leeuws worden verstrooid.

¹²世人微不足道有話偷偷傳給我，我的耳朵聽到細語；

¹²Voorts is tot mij een woord heimelijk gebracht, en mijn oor heeft een weinigje daarvan gevat;

¹³在夜間因異象而煩擾的心思中，世上都在沉睡的時候，

¹³Onder de gedachten van de gezichten des nachts, als diepe slaap valt op de mensen;

¹⁴恐懼戰慄臨到我，以致我全身發抖。

¹⁴Kwam mij schrik en beving over, en verschrikte de veelheid mijner beenderen.

¹⁵有靈拂過我面前，使我毛骨悚然。

¹⁵Toen ging voorbij mijn aangezicht een geest; hij deed het haar mijns vleses te berge rijzen.

¹⁶那靈站住，我辨不出他的形狀，只見有一形象在我眼前，然後我聽見低微的聲音，說：

¹⁶Hij stond, doch ik kende zijn gedaante niet; een beeltenis was voor mijn ogen; er was stilte, en ik hoorde een stem, zeggende:

¹⁷‘人能在　神面前算為公義嗎？人能在他的創造主面前算為潔淨嗎？

¹⁷Zou een mens rechtvaardiger zijn dan God? Zou een man reiner zijn dan zijn Maker?

¹⁸他的僕役他還不信任，他的天使他也指責過錯，

¹⁸Zie, op Zijn knechten zou Hij niet vertrouwen; hoewel Hij in Zijn engelen klaarheid gesteld heeft.

¹⁹何況那些住在土屋裡，根基在塵土中，比蠹蟲還容易被壓碎的人呢？

¹⁹Hoeveel te min op degenen, die lemen huizen bewonen, welker grondslag in het stof is? Zij worden verbrijzeld voor de motten.

²⁰在早晚之間就被毀滅，永歸沉淪，無人懷念。

²⁰Van den morgen tot den avond worden zij vermorzeld; zonder dat men er acht op slaat, vergaan zij in eeuwigheid.

²¹他們帳棚的繩索不是從他們中間抽出來嗎？他們死去，不是無智慧而死嗎？’”

²¹Verreist niet hun uitnemendheid met hen? Zij sterven, maar niet in wijsheid.