¹大衛投奔非利士之迦特王大衛心裡說：“總有一天，我會死在掃羅的手裡，我倒不如逃奔到非利士人的國土，掃羅對我就會死心，不再在以色列全境尋索我，我就可以逃脫他的手了。”

¹I stało się w one dni, że zebrali Filistynowie wojska swe na wojnę, aby walczyli z Izraelem. Tedy Achis rzekł do Dawida: Wiedz wiedząc, iż ze mną pociągniesz na wojnę, ty i mężowie twoi.

²於是大衛起來，和跟隨他的六百人都越過邊界，到迦特王瑪俄的兒子亞吉那裡去。

²I odpowiedział Dawid Achisowi: Dopiero się ty dowiesz, co uczyni sługa twój. I rzekł Achis do Dawida: Zaiste stróżem głowy mojej postanowię cię po wszystkie dni.

³大衛和跟隨他的人，以及他們各人的家眷，都與亞吉一同住在迦特。大衛的兩個妻子，就是耶斯列人亞希暖和作過拿八妻子的迦密人亞比該也都住在那裡。

³A Samuel już był umarł, i płakał go wszystek Izrael, i pogrzebli go w Ramacie, mieście jego; a Saul wygnał był wieszczki i czarowniki z ziemi.

⁴有人告訴掃羅，大衛已經逃到迦特去了，掃羅就不再尋索他了。

⁴Zebrawszy się tedy Filistynowie, przyciągnęli, a położyli się obozem u Sunam; zebrał też Saul wszystkiego Izraela, a położył się obozem w Gielboe.

⁵大衛對亞吉說：“我若是在你眼前蒙恩，求你在這地的城市中，給我一個地方，讓我住在那裡。為甚麼要你的僕人與你一同住在王城呢？”

⁵A widząc Saul obóz Filistyóski, bał się, a ulękło się serce jego bardzo.

⁶那天，亞吉就把洗革拉賜給大衛，因此，洗革拉直到今日還是屬猶大王的。

⁶I radził się Saul Pana; ale mu nie odpowiedział Pan ani przez sny, ani przez urym, ani przez proroki;

⁷大衛在非利士人的鄉鎮居住的日子，共有一年零四個月。

⁷Przetoż rzekł Saul do sług swoich: Szukajcie mi niewiasty, któraby miała ducha wieszczego, a pójdę do niej, i wywiem się przez nię. I rzekli słudzy jego do niego: Oto, niewiasta w Endor, mająca ducha wieszczego.

⁸征服鄰近外族大衛和跟隨他的人上去襲擊基述人、基色人和亞瑪力人，這些人自古以來就是這地的居民，居於書珥到埃及地之間。

⁸Tedy odmienił odzienie swoje Saul, a oblókłszy się w insze szaty, szedł sam i dwaj mężowie z nim, a przyszli do niewiasty w nocy, i rzekł: Wróż mi, proszę, przez ducha wieszczego, a wywiedź tego, kogoć powiem.

⁹大衛攻打那地，無論男女，都不讓一人存活，又擄走了牛、羊、驢子、駱駝和衣服，然後回來，到亞吉那裡去。

⁹I rzekła do niego niewiasta: Oto ty wiesz, co uczynił Saul, iż wygładził wieszczki i czarowniki z ziemi; przeczże ty sidło kładziesz na duszę moję, abyś mię na śmierć podał?

¹⁰亞吉問：“你們今天襲擊了甚麼地方呢？”大衛回答：“我們襲擊了猶大的南方，耶拉蔑的南部，和基尼的南方。”

¹⁰I przysiągł jej Saul przez Pana, mówiąc: Jako żywy Pan, że nie przyjdzie na cię karanie dla tego.

¹¹無論男女，大衛都不讓一人活著帶到迦特來，他說：“恐怕他們把我們的事告訴別人，說：‘大衛作了這樣的事，他住在非利士人鄉鎮的日子，常常這樣作。’”

¹¹Tedy rzekła niewiasta: Kogoż ci mam wywieść? A on rzekł: Wywiedź mi Samuela.

¹²亞吉相信了大衛，心裡說：“他在自己的族人以色列中留下了臭名，他必永遠作我的僕人了。”

¹²A widząc niewiasta Samuela, zawołała głosem wielkim, i rzekła niewiasta do Saula, mówiąc: Przeczżeś mię zdradził, gdyżeś ty jest Saul?

¹³I rzekł jej król: Nie bój się; cóżeś widziała? I rzekła niewiasta do Saula: Widziałam bogi występujące z ziemi.

¹⁴Tedy rzekł do niej: Co za osoba jego? I rzekła: Mąż stary wyszedł, a ten odziany płaszczem. I poznał Saul, że to był Samuel, i schyliwszy się twarzą ku ziemi, pokłonił mu się.

¹⁵Zatem rzekł Samuel do Saula: Przecz mi nie dasz pokoju, wzbudzając mię? Odpowiedział mu Saul: Jestem uciśniony bardzo, gdyż Filistynowie walczą przeciwko mnie, a Bóg odstąpił odemnie, i nie odpowiada mi więcej, ani przez proroki, ani przez sny; przetoż przyzwałem cię, abyś mi oznajmił, co mam czynić.

¹⁶I rzekł Samuel: Czemuż mię tedy pytasz, gdyż Pan odstąpił od ciebie, a przestawa z nieprzyjacielem twoim?

¹⁷I uczynił mu Pan, jakoć powiedział przez mię, i wyrwał Pan królestwo z rąk twoich, a dał je bliźniemu twemu Dawidowi.

¹⁸Bo żeś ty nie był posłusznym głosowi Paóskiemu, aniś wykonał gniewu zapalczywości jego nad Amalekiem, przetożci to uczynił Pan dzisiaj.

¹⁹Nadto poda Pan i Izraela z tobą w rękę Filistynów, a jutro ty i synowie twoi ze mną będziecie; obóz też Izraelski poda Pan w ręce Filistynów.

²⁰A natychmiast Saul upadł jako długi na ziemię, bo się zląkł bardzo słów Samuelowych, i siły nie było w nim, przeto że nic nie jadł przez cały dzieó i przez całą noc.

²¹Potem weszła niewiasta do Saula, a widząc, iż się bardzo przeląkł, rzekła mu: Oto, usłuchała służebnica twoja głosu twego, i odważyłam zdrowie swoje, i usłuchałam słów twoich, któreś mówił do mnie.

²²Przetoż teraz usłuchaj proszę i ty głosu służebnicy twojej; a położę przed cię sztuczkę chleba, abyś jadł, i posilił się, abyś mógł iść w drogę.

²³Ale nie chciał, i mówił: Nie będę jadł. I przymusili go słudzy jego, także i niewiasta; i usłuchał głosu ich, a wstawszy z ziemi, usiadł na łóżku.

²⁴A ona niewiasta miała karmne cielę w domu, a pospieszywszy się, zabiła je; potem wziąwszy mąki zaczyniła, i napiekła z niej przaśników.

²⁵I przyniosła przed Saula, i przed sługi jego, którzy najadłszy się, wstali, i poszli onej nocy.