¹約沙法作猶大王（王上22:41~46）亞撒的兒子約沙法接續他作王；約沙法發憤圖強，對抗以色列人。

¹I miał Jozafat bogactw i sławy bardzo wiele, a spowinowacił się z Achabem.

²他把軍隊安置在猶大的一切設防城裡，又在猶大地和他父親亞撒佔領的以法蓮各城裡駐紮防軍。

²I przyjechał po kilku latach do Achaba do Samaryi; i nabił Achab owiec i wołów wiele dla niego, i dla ludu, który był z nim, i namawiał go, aby ciągnął do Ramot Galaad.

³耶和華和約沙法同在，因為他遵行了他祖父大衛最初所行的道路，沒有尋求巴力。

³I rzekł Achab, król Izraelski, do Jozafata, króla Judzkiego: Pociągnijże ze mną do Ramot Galaad? A on mu odpowiedział: Jako ja, tak i ty, a jako lud twój, tak lud mój, i będziemy z tobą na wojnie.

⁴只尋求他父親的　神，遵行　神的誡命，沒有隨從以色列人的行為。

⁴Nadto rzekł Jozafat do króla Izraelskiego: Proszę, pytaj się dziś słowa Paóskiego.

⁵因此，耶和華使他統治的國穩固；猶大各地都給他進貢，所以約沙法的財富很多，極有尊榮。

⁵A tak zebrał król Izraelski proroków cztery sta mężów, i rzekł do nich: Mamże ciągnąć do Ramot Galaad na wojnę, czyli zaniechać? A oni odpowiedzieli: Ciągnij; bo je da Bóg w ręce królewskie.

⁶他勇敢地遵行耶和華的道路，並且從猶大地中除掉邱壇和亞舍拉。

⁶Ale Jozafat rzekł: Niemaszże tu jeszcze którego proroka Paóskiego, żebyśmy się go pytali?

⁷以律法訓勉人民他作王第三年，就差派他的大臣便．亥伊勒、俄巴底、撒迦利雅、拿坦業、米該亞，到猶大各城去教訓人。

⁷I rzekł król Izraelski do Jozafata: Jest jeszcze mąż jeden, przez któregobyśmy się mogli radzić Pana, ale go ja nienawidzę; bo mi nie prorokuje nic dobrego, ale zawżdy złe; a tenci jest Micheasz, syn Jemlowy. I rzekł Jozafat: Niech tak nie mówi król.

⁸和他們同去的，還有示瑪雅、尼探雅、西巴第雅、亞撒黑、示米拉末、約拿單、亞多尼雅、多比雅和駝．巴多尼雅等幾位利未人；又有以利沙瑪和約蘭兩位祭司和他們同去。

⁸Tedy zawołał król Izraelski niektórego komornika, i rzekł: Przywiedź tu rychło Micheasza, syna Jemlowego.

⁹他們帶著耶和華的律法書，在猶大教訓人；他們走遍猶大各城，在民間教訓人。

⁹Międzytem król Izraelski, i Jozafat, król Judzki, siedzieli każdy z nich na stolicy swojej, ubrani w szaty królewskie, a siedzieli na placu u wrót bramy Samaryjskiej, a wszyscy prorocy prorokowali przed nimi.

¹⁰約沙法的聲威猶大地周圍的列國都懼怕耶和華，不敢和約沙法交戰。

¹⁰A Sedechyjasz, syn Chanaanowy, sprawił sobie rogi żelazne, i rzekł: Tak mówi Pan: Temi będziesz bódł Syryjczyków, aż ich wyniszczysz.

¹¹有些非利士人送禮和納貢銀給約沙法；阿拉伯人也送給他公綿羊七千七百隻，公山羊七千七百隻。

¹¹Toż wszyscy prorocy prorokowali, mówiąc: Ciągnij do Ramot Galaad, a będzieć się szczęściło; albowiem je poda Pan, w ręce królewskie.

¹²約沙法逐漸變得十分強大，在猶大建造了幾座堡壘和貯藏貨物的城市。

¹²Tedy poseł, który chodził, aby przyzwał Micheasza, rzekł do niego, mówiąc: Oto słowa proroków jednemi usty dobrze tuszą królowi; niechże będzie, proszę, słowo twoje jako jednego z nich, a mów dobre rzeczy.

¹³他在猶大各城中儲備了大批物資；在耶路撒冷也有不少戰士，都是英勇的戰士。

¹³I rzekł Micheasz: Jako żyje Pan, że co mi kolwiek rozkaże Bóg mój, to mówić będę.

¹⁴他們的數目，按著他們的家族記在下面：猶大支派的千夫長中，有押拿軍長，率領英勇的戰士三十萬；

¹⁴A gdy przyszedł do króla, rzekł król do niego: Micheaszu! mamyż ciągnąć na wojnę przeciw Ramot Galaad, czyli zaniechać? A on odpowiedział: Ciągnijcie, a poszczęści się wam, i będą podani w ręce wasze.

¹⁵在押拿底下，是約哈難軍長，率領二十八萬人；

¹⁵I rzekł król do niego: A wieleż cię razy mam przysięgą zobowiązywać, abyś mi nie mówił jedno prawdę w imieniu Paóskiem?

¹⁶在約哈難底下，是細基利的兒子亞瑪斯雅，他是個甘願獻身給耶和華的人，率領英勇的戰士二十萬。

¹⁶Przetoż rzekł: Widziałem wszystek lud Izraelski rozproszony po górach jako owce, które nie mają pasterza; bo Pan rzekł: Nie mająci Pana; niech się wróci każdy do domu swego w pokoju.

¹⁷便雅憫支派中有英勇的戰士以利雅大，率領配備弓箭和盾牌的人二十萬，

¹⁷I rzekł król Izraelski do Jozafata: Izażem ci nie powiadał, że mi nic dobrego prorokować nie miał, ale złe?

¹⁸在以利雅大底下是約薩拔，率領常備軍十八萬。

¹⁸Ale on rzekł: Słuchajcież tedy słowa Paóskiego: Widziałem Pana siedzącego na stolicy jego, i wszystko wojsko niebieskie stojące po prawicy jego i po lewicy jego.

¹⁹這些人都是服事王的；還有王在猶大全地各設防城裡安置的，沒有計算在內。

¹⁹I rzekł Pan: Kto zwiedzie Achaba, króla Izraelskiego, aby szedł, a poległ w Ramot Galaad? A gdy mówił jeden tak, a drugi mówił inaczej,

²⁰Wystąpił duch, i stanął przed Panem, i rzekł: Ja go zwiodę. A Pan mu rzekł: Przez cóż?

²¹I odpowiedział: Wynijdę, a będę kłamliwym duchem w ustach wszystkich proroków jego. I rzekł Pan: Zwiedziesz, i pewnie przemożesz: Idźże, a uczyó tak.

²²Przetoż teraz, oto dał Pan ducha kłamliwego w usta tych proroków twoich, gdyż Pan wyrzekł przeciwko tobie złe.

²³Tedy przystąpiwszy Sedechijasz, syn Chanaanowy, uderzył Micheasza w policzek, mówiąc: A którąż drogą odszedł duch Paóski odemnie, aby mówił z tobą?

²⁴I odpowiedział Micheasz: Oto ty ujrzysz dnia onego, kiedy wnijdziesz do najskrytszej komory, abyś się skrył.

²⁵I rzekł król Izraelski: Weźmijcie Micheasza, a odwiedźcie go do Amona, starosty miejskiego, i do Joaza, syna królewskiego.

²⁶I rzeczecie im: Tak mówi król: Wsadźcie tego do więzienia, a dawajcie mu jeść chleb utrapienia, i wodę ucisku, aż się wrócę w pokoju.

²⁷Ale odpowiedział Micheasz: Jeźliże się wrócisz w pokoju, tedy nie mówił Pan przez mię. Nadto rzekł: Słuchajcież wszyscy ludzie.

²⁸A tak ciągnął król Izraelski, i Jozafat, król Judzki, do Ramot Galaad.

²⁹I rzekł król Izraelski do Jozafata: Odmienię się, a pójdę do bitwy: ale ty ubierzesz się w szaty swe. I odmienił się król Izraelski, a szli do bitwy.

³⁰A król Syryjski rozkazał był hetmanom, którzy byli nad wozami jego, mówiąc: Nie potykajcie się ani z małym ani z wielkim, tylko z samym królem Izraelskim.

³¹A gdy ujrzeli Jozafata hetmani, co byli nad wozami, rzekli: Król Izraelski jest. I obrócili się przeciw niemu, aby się z nim potykali; ale zawołał Jozafat, a Pan go ratował; i odwrócił ich Bóg od niego.

³²Bo obaczywszy hetmani, co byli nad wozami, że nie ten był król Izraelski, odwrócili się od niego.

³³Lecz niektóry mąż strzelił na niepewne z łuku, i postrzelił króla Izraelskiego, między nity i między pancerz; który rzekł woźnicy swemu: Nawróć, a wywieź mię z wojska; bom jest raniony.

³⁴I wzmogła się bitwa dnia onego, a król Izraelski stał na wozie przeciw Syryjczykom aż do wieczora: i umarł, gdy zachodziło słoóce.