¹王許尼希米重建城牆亞達薛西王二十年尼散月，王面前擺上了酒席，我拿酒來奉給王。我在他面前素來沒有露出愁容。

¹I stało się miesiąca Nisan roku dwudziestego Artakserksesa króla, gdy było wino przed nim, że wziąwszy wino, podałem je królowi, a nie bywałem przedtem tak smutny przed nim.

²王卻問我：“你既然沒有病，為甚麼面帶愁容呢？這沒有別的可能，必是心中愁煩。”我就非常懼怕，

²I rzekł mi król: Czemuż twarz twoja tak smutna, gdyż nie chorujesz? Nic to innego, jedno smutek serca. I zlękłem się nader bardzo.

³對王說：“願王萬歲，我列祖墳墓所在的城成了荒蕪之地，城門被火焚毀，我怎能不面帶愁容呢？”

³I rzekłem do króla: Niech król na wiki żyje. Jakoż nie ma być smutna twarz moja, gdyż miasto, dom grobów ojców moich, zburzono, a bramy jego ogniem popalono?

⁴王問我：“你想要甚麼呢？”我就向天上的　神禱告，

⁴Znowu rzekł do mnie król: Czegoż ty żądasz? A jam się modlił Bogu niebieskiemu.

⁵然後對王說：“如果王認為好，僕人能在你面前蒙恩寵，就請你差派我往猶大，到我列祖墳墓所在的城去，讓我重建那城。”

⁵I rzekłem do króla: Zdali się to za rzecz dobrą królowi, i jeżli ma łaskę sługa twój przed obliczem twojem, proszę, abyś mię posłał do ziemi Judzkiej, do miasta grobów ojców moich, abym je pobudował.

⁶那時，王后坐在王的旁邊。王問我：“你的行程需時多久？你甚麼時候回來？”王既然認為好，就差派我去，我也定了一個歸期。

⁶Nadto rzekł mi król (a królowa siedziała podle niego): Długoż będziesz na tej drodze, i kiedy się wrócisz? I podobało się to królowi, i posłał mię, gdym mu zamierzył pewny czas.

⁷我又問王：“王若是認為好，請賜給我詔書，通知河西那邊的省長准我經過，直至我到達猶大；

⁷Zatemem rzekł do króla: Zdali się to za rzecz dobrą królowi, niech mi dadzą listy do starostów za rzeką, aby mię przeprowadzili, ażbym przyszedł do ziemi Judzkiej;

⁸又賜詔書，給看守王的園林的亞薩，吩咐他給我木材，建造聖殿的營樓大門的橫梁，以及建造城牆和我要入住的房屋。”因為我的　神施恩的手幫助我，王就賜給我這一切。

⁸I list do Asafa, dozorcy lasów królewskich, aby mi dał drzewa na przykrycie bram pałacu przy domu Bożym, i na mur miejski, i na dom, do którego wnijdę. I dał mi król listy według ręki Boga mego łaskawej nademną.

⁹於是我到了河西那邊的省長那裡去，把王的詔書交給他們；王又派了軍長和馬兵護送我。

⁹A gdym przyszedł do starostów za rzeką, oddałem im listy królewskie. Posłał też był ze mną król rotmistrzów i jezdnych:

¹⁰和倫人參巴拉和作臣僕的亞捫人多比雅聽見有人來到，要為以色列求利益，他們就非常惱怒。

¹⁰Co gdy usłyszał Sanballat Horonitczyk, i Tobijasz, sługa Ammonitczyk, bardzo ich to mierziało, że przyszedł człowiek, który się starał o dobro synów Izraelskich.

¹¹尼希米夜間巡視城牆我到了耶路撒冷，在那裡停留了三天。

¹¹Zatem przyszedłszy do Jeruzalemu, mieszkałem tam przez trzy dni.

¹²我在夜間起來，和幾個人一起出去，我沒有告訴任何人我的　神使我定意要為耶路撒冷作的事，除了我所騎的一頭牲口以外，沒有帶著別的牲口。

¹²A wstawszy w nocy, ja i mężów trocha ze mną, nie oznajmiłem nikomu, co Bóg mój podał do serca mego, abym uczynił w Jeruzalemie; bydlęcia też nie miałem z sobą, oprócz bydlęcia, na któremem jechał.

¹³我夜間出了谷門，向著龍泉走去，到了糞門，視察耶路撒冷破壞了的城牆和被火焚毀的城門。

¹³I wyjechałem bramą nad doliną w nocy, ku żródłu smoczemu, i ku bramie gnojowej, i oglądałem mury Jeruzalemskie, które były rozwalone, i bramy jego, które były popalone ogniem.

¹⁴我又往前走，到了泉門和王池，因為地方不夠讓我騎著牲口過去，

¹⁴Potem jechałem ku bramie żródła, i ku sadzawce królewskiej, gdzie nie było miejsca bydlęciu, na któremem jechał, aby przejść mogło.

¹⁵我只得在夜間沿溪而上，視察城牆，然後轉回，經過谷門，回到城裡。

¹⁵Przetoż jechałem nad potokiem w nocy, a oglądałem mury; skąd wracając się, wyjechałem bramą nad doliną, i takiem powrócił.

¹⁶沒有一個官長知道我去過甚麼地方，作了甚麼事。我也一直沒有告訴猶大人、或祭司、或貴胄、或官長，或其餘作工的人。

¹⁶Ale książęta nie wiedzieli, gdziem jeżdził, i com czynił; bom Żydom, ani kapłanom, ani książętom, ani urzędnikom, ani żadnemu rzemieślnikowi tego aż dotąd nie oznajmił.

¹⁷尼希米鼓勵人民重建城牆後來我對他們說：“你們都看見我們遭遇的患難：耶路撒冷成了荒蕪之地，城門被火焚毀，你們都來吧！讓我們重建耶路撒冷的城牆，免得我們再受凌辱。”

¹⁷Przetożem rzekł do nich: Wy widzicie, w jakiemeśmy uciśnieniu, a jako Jeruzalem spustoszone, i bramy jego popalone są ogniem. Pójdżcież, a budujmy mury Jeruzalemskie, abyśmy nie byli więcej na haóbę.

¹⁸我告訴他們，我的　神施恩的手怎樣幫助我，以及王對我所說的話；他們就說：“我們要起來建造！”於是他們奮勇著手作這善工。

¹⁸A gdym im oznajmił, że ręka Boga mego była łaskawa nademną, także i słowa królewskie, które do mnie mówił, rzekli: Wstaómyż a budujmy. I zmocnili ręce swe ku dobremu.

¹⁹但和倫人參巴拉和作臣僕的亞捫人多比雅，以及阿拉伯人基善聽見了，就譏笑我們，藐視我們，說：“你們在幹甚麼？你們要背叛王嗎？”

¹⁹Co słysząc Sanballat Horonitczyk, i Tobijasz, sługa Ammonitczyk i Giesem Arabczyk, szydzili z nas, i lekce nas sobie poważyli mówiąc: Cóż to za rzecz, którą czynicie? albo się przeciw królowi buntujecie?

²⁰我回答他們說：“天上的　神必使我們成功；我們是他的僕人，我們要起來建造，但你們在耶路撒冷無分、無權，無人記念。”

²⁰I odpowiedziałem im, a rzekłem do nich: Bóg niebieski, ten nam poszczęści, a my słudzy jego, wstaómy a budujmy; ale wy nie macie działu, ani prawa, ani pamiątki w Jeruzalemie.