1可拉子孙的训诲诗,交给诗班长。 神啊!我的心渴慕你,好像鹿渴慕溪水。
1Ingon nga ang lagsaw nangandoy sa pagpangita sa tubig sa kasapaan, Mao usab ang akong kalag nangandoy sa pagpangita kanimo, Oh Dios.
2我的心渴想 神,就是永活的 神;我什么时候可以来朝见 神的面呢?
2Ang akong kalag giuhaw sa Dios, sa Dios nga buhi: Anus-a moanha ako ug magapakita sa atubangan sa Dios?
3人整天对我说:“你的 神在哪里呢?”我就昼夜以眼泪当饭吃。
3Ang akong mga luha maoy akong tinapay sa adlaw ug sa gabii, Samtang sila sa kanunay nagaingon kanako: Hain man ang imong Dios?
4我从前常常和群众同去,与他们进到 神的殿里,在欢呼和称谢声中,大家守节。每逢想起这些事,我的心就感到难过。
4Nahanumdum ako niini nga mga butanga, ug gibubo ko ang akong kalag sa sulod nako, Giunsa ko ang pag-uban sa panon sa katawohan, ug gipangulohan ko sila ngadto sa balay sa Dios, Uban sa tingog sa kalipay ug sa pagdayeg, nga ang usa ka dakung panon nagasaulog sa adlaw nga balaan.
5我的心哪!你为什么沮丧呢?为什么在我里面不安呢?应当等候 神;因为我还要称赞他,他是我面前的救助、我的 神。
5Ngano nga nagasubo ka, Oh kalag ko? Ug ngano nga nagubot ikaw sa sulod nako? Lumaum ka sa Dios; kay magadayeg pa ako kaniya Tungod sa panabang sa iyang nawong.
6我的心在我里面沮丧;因此我从约旦地,从黑门岭,从米萨山,记念你。
6Oh Dios ko, ang akong kalag nagasubo sa sulod nako: Busa nahinumdum ako kanimo gikan sa yuta sa Jordan, Ug sa mga Hermonhon, sukad sa bungtod sa Misar.
7你的瀑布一发声,深渊就和深渊响应;你的洪涛和波浪都掩盖了我。
7Ang kahiladman nagatawag ngadto sa kahiladman sa dinaguok sa imong mga busay: Ang tanan mong mga balud, ug ang tanan mong mga bakat nangagi sa ibabaw nako.
8白天耶和华赐下他的慈爱;夜间我要向他歌颂,向赐我生命的 神祷告。
8Bisan pa niini , si Jehova magasugo sa iyang mahigugmaong-kalolot sulod sa adlaw; Ug sa kagabhion ang iyang alawiton magauban kanako, Bisan ang usa ka pag-ampo ngadto sa Dios sa akong kinabuhi.
9我要对 神我的磐石说:“你为什么忘记我呢?我为什么因仇敌的压迫徘徊悲哀呢?”
9Magaingon ako sa Dios nga akong bato: Nganong hikalimtan mo ako? Ngano nga magalakaw ako nga magabalata tungod sa paglupig sa mga kaaway?
10我的敌人整天对我说:“你的 神在哪里呢?”他们这样辱骂我的时候,就像在击碎我的骨头。
10Ingon sa usa ka espada sa akong mga bukog, ang akong mga kabatok nanagtamay kanako, Samtang nanagpadayon sila sa pag-ingon kanako: Hain man ang imong Dios?
11我的心哪!你为什么沮丧呢?为什么在我里面不安呢?应当等候 神;因为我还要称赞他,他是我面前的救助、我的 神。
11Ngano nga nagsubo ka, Oh kalag ko? Ug ngano nga nagubot ka sa sulod nako? Lumaum ka sa Dios; kay magadayeg pa ako kaniya, Nga mao ang panabang sa akong nawong, ug ang akong Dios.