1可拉子孙的训诲诗，交给诗班长。 神啊！你在古时，在我们列祖的日子所作的事，我们亲耳听见了，我们的列祖也给我们述说过。
1Oh Dios, sa among mga igdulngog nadungog namo, Ang among mga amahan nanagsugilon kanamo, Sa buhat nga gibuhat mo sa ilang mga adlaw, Niadtong karaang mga adlaw.
2你曾亲手把列国赶出去，却栽培了我们的列祖；你曾苦待众民，却使我们的列祖昌盛。
2Ikaw sa imong kamot naghingilin sa mga nasud; Apan sila gipahamutang mo: Gisakit mo ang mga katawohan; Apan gipapatlaag mo sila sa halayong dapit.
3因为他们取得那地，不是靠自己的刀剑；他们得胜，也不是靠自己的膀臂；而是靠你的右手、你的膀臂和你脸上的光，因为你喜悦他们。
3Kay sila wala makapanag-iya sa yuta pinaagi sa ilang kaugalingong pinuti, Ni sa ilang kaugalingong bukton nangaluwas sila; Kondili sa imong toong kamot, ug sa imong bukton, ug sa kahayag sa imong nawong, Tungod kay nalooy ikaw kanila.
4 神啊！你是我的王；求你出令，使雅各得胜。
4Ikaw Oh Dios, mao ang akong Hari: Magsugo ka ug kaluwasan alang kang Jacob.
5我们靠着你，必打倒我们的敌人；靠着你的名，必践踏那些起来攻击我们的。
5Pinaagi kanimo papahawaon namo ang among mga kabatok: Pinaagi sa imong ngalan among pagatumban ang mga nagatindog batok kanamo.
6因为我不是倚靠我的弓，我的刀剑也不能使我得胜。
6Kay ako dili mosalig sa akong pana, Ni magaluwas kanako ang akong espada.
7但你使我们胜过了我们的敌人，使憎恨我们的人都羞愧。
7Apan ikaw nagluwas kanamo gikan sa among mga kabatok, Ug gipakaulawan mo sila, ang mga nanagdumot kanamo.
8我们整天因 神夸耀，我们要永远称赞你的名。（细拉）
8Diha sa Dios anaa ang among pagpangandak sa tibook nga adlaw, Ug magahatag kami sa among mga pasalamat sa imong ngalan sa walay katapusan. (Selah
9现在，你却弃绝我们，使我们受辱，不再和我们的军队一同出征。
9Apan karon imong gisalikway kami , ug gidala mo kami ngadto sa kaulawan, Ug wala ka na mogula uban sa among kasundalohan.
10你使我们在敌人面前转身后退；憎恨我们的人都任意抢掠。
10Gipasibog mo kami gikan sa among kabatok; Ug kadtong nanagdumot kanamo nanagpangagaw gikan kanamo alang sa ilang kaugalingon.
11你使我们像给人宰吃的羊，把我们分散在列国中。
11Gibutang mo kami sama sa mga carnero nga gitagana alang sa pagkaon, Ug gipapatlaag mo kami sa taliwala sa mga nasud.
12你把你的子民廉价出售；他们的售价并没有使你得到利益。
12Gibaligya mo ang imong katawohan sa walay bili, Ug wala madugangi ang imong bahandi tungod sa ilang bili.
13你使我们成为邻居的羞辱，成为我们四周的人讥笑和讽刺的对象。
13Gibuhat mo kami ingon nga usa ka kaulawan sa among mga silingan, Usa ka yubitonon ug talamayon kanila nga nagalibut kanamo.
14你使我们在列国中成为话柄，在万民中使人摇头。
14Gihimo mo kami nga usa ka pagya sa taliwala sa mga nasud, Usa ka yango-yangoan sa ulo sa taliwala sa mga katawohan.
15我的羞辱整天在我面前，我脸上的羞愧把我遮盖了；
15Sa tibook nga adlaw ania ang akong kaulawan sa atubangan ko, Ug ang kaulaw sa akong nawong nagatabon kanako,
16都因那辱骂和毁谤的人的声音，并因仇敌和报仇者的缘故。
16Tungod kay ang tingog niya nga nagatamay ug nagabalikas kanako, Pinaagi sa katarungan sa kaaway ug sa tigpapanimalus.
17这一切临到我们身上，我们却没有忘记你，也没有违背你的约。
17Kini ngatanan mingdangat sa ibabaw namo; bisan pa niini wala kami malimot kanimo, Ni maglapas kami sa imong tugon.
18我们的心没有退后，我们的脚步也没有偏离你的路。
18Ang among kasingkasing wala motalikod, Ni mosimang ang among mga lakang gikan sa imong dalan,
19但你竟在野狗之地把我们压伤了，又以死亡的阴影笼罩我们。
19Nga bisan ikaw nagdugmok kanamo sa dapit sa mga irong-ihalas, Ug gitabonan mo kami sa landong sa kamatayon.
20如果我们忘记了我们 神的名，或是向别神伸手祷告；
20Kong mahikalimot kami sa ngalan sa among Dios, Kun nabayaw ang among mga kamot sa lain nga dios;
21 神不会查究这事吗？因为他知道人心的隐秘。
21Dili ba kami pagasusihon sa Dios? Kay siya nahibalo sa mga tinago sa kasingkasing.
22为你的缘故，我们终日被置于死地；人看我们如同将宰的羊。
22Oo, tungod kanimo gipamatay kami sa tibook nga adlaw; Ginaisip kami ingon sa mga carnero alang sa ihawan.
23主啊！求你醒来，为什么还睡着呢？求你起来，不要永远弃绝我们。
23Pagmata, ngano nga nagakatulog ka, Oh Ginoo? Bumangon ka, ayaw kami pag-isalikway sa walay katapusan.
24你为什么掩面，忘记了我们的苦难和压迫呢？
24Ngano ba nga ginatagoan mo man ang imong nawong, Ug hingkalimtan mo ang among kasakit, ug ang among pagkadinaugdaug?
25我们俯伏在尘土之上；我们的身体紧贴地面。
25Kay ang among kalag gipaumod ngadto sa abug: Ang among lawas nagatapot ngadto sa yuta.
26求你起来帮助我们，为了你慈爱的缘故救赎我们。
26Bumangon ka sa pagtabang q2 kanamo, Ug tubson mo kami tungod sa imong mahigugmaong-kalolot.