1大卫的金诗，交给诗班长，调用“休要毁坏”，是大卫躲在山洞里逃避扫罗时作的。 神啊，求你恩待我！求你恩待我！因为我投靠你；我要投靠在你翅膀的荫下，直到灾害过去。
1Malooy ka kanako, Oh Dios, malooy ka kanako; Kay ang akong kalag midangup diha kanimo: Oo, sa landong sa imong mga pako modangup ako, Hangtud nga kining mga kagulanan managpangagi.
2我要向至高的 神呼求，就是向为我成就他旨意的 神呼求。
2Magatu-aw ako sa Dios nga Hataas Uyamut, Sa Dios nga nagabuhat sa tanang mga butang alang kanako.
3 神从天上施恩拯救我，斥责那践踏我的人；（细拉） 神必向我发出他的慈爱和信实。
3Siya magapadala gikan sa langit, ug magaluwas kanako, Sa diha nga ang buot motukob kanako magabiay-biay; (Selah Ang Dios magapadala sa iyang mahigugmaong-kalolot ug sa iyang kamatuoran.
4我躺卧在狮子中间，就是在那些想吞灭人的世人中间；他们的牙齿是枪和箭，他们的舌头是快刀。
4Ang akong kalag ania sa taliwala sa mga leon; Nagahigda ako sa taliwala kanila nga mga gisugniban sa kalayo, Bisan sa mga anak sa tawo kang kansang mga ngipon maoy mga bangkaw ug mga udyong, Ug ang ilang dila maoy usa ka mahait nga espada.
5 神啊！愿你被尊崇，过于诸天；愿你的荣耀遍及全地。
5Igatuboy ka, Oh Dios, ibabaw sa mga langit; Sa ibabaw sa tibook nga yuta ibutang ang imong himaya.
6他们为我的脚设下了网罗，使我低头屈服；他们在我面前挖了坑，自己反掉进坑中。（细拉）
6Nanag-andam sila ug pukot alang sa akong mga lakang; Gipaumod ang akong kalag: Nanagkalot sila ug usa ka gahong sa atubangan ko; Sa kinataliwad-an niana, nangahulog sila sa ilang kaugalingon. (Selah)
7 神啊！我的心坚定，我的心坚定；我要歌唱，我要颂赞。
7Malig-on na ang akong kasing-kasing, Oh Dios, malig-on na ang akong kasingkasing: Magaawit ako, oo, magaawit ako ug mga pagdayeg.
8我的灵（“灵”或译：“荣耀”或“肝”；与16:9，30:12，108:1同）啊！你要醒过来。琴和瑟啊！你们都要醒过来。我也要唤醒黎明。
8Pagmata, Oh himaya ko; pagmata, salterio ug alpa: Ako sa akong kaugalingon magamata gayud sayo sa kabuntagon.
9主啊！我要在万民中称谢你，在万族中歌颂你。
9Magahatag ako ug mga pasalamat kanimo, Oh Ginoo, taliwala sa mga katawohan: Magaawit ako ug mga pagdayeg kanimo sa taliwala sa mga nasud.
10因为你的慈爱伟大，高及诸天，你的信实上达云霄。
10Kay ang imong mahigugmaong-kalolot daku ngadto sa mga langit, Ug ang imong kamatuoran hangtud sa mga langit.
11 神啊！愿你被尊崇，过于诸天；愿你的荣耀遍及全地。
11Igatuboy ka, Oh Dios, sa ibabaw sa mga langit; Sa ibabaw sa tibook nga yuta ibutang ang imong himaya.