1约伯第二次受试炼
1[] Ημεραν δε τινα ηλθον οι υιοι του Θεου δια να παρασταθωσιν ενωπιον του Κυριου· και μεταξυ αυτων ηλθε και ο Σατανας, δια να παρασταθη ενωπιον του Κυριου.
2耶和华问撒但：“你从哪里来？”撒但回答说：“我在地上徘徊，走来走去。”
2Και ειπεν ο Κυριος προς τον Σαταναν, Ποθεν ερχεσαι; Και ο Σατανας απεκριθη προς τον Κυριον και ειπε, Περιελθων την γην και εμπεριπατησας εν αυτη παρειμι.
3耶和华问撒但：“你有没有注意到我的仆人约伯？世上再也没有一个人像他那样完全、正直，敬畏 神，远离罪恶。虽然你挑拨我与他作对，无缘无故使他倾家荡产，他还是坚守自己的纯全。”
3Και ειπεν ο Κυριος προς τον Σαταναν, Εβαλες τον νουν σου επι τον δουλον μου Ιωβ, οτι δεν υπαρχει ομοιος αυτου εν τη γη, ανθρωπος αμεμπτος και ευθυς, φοβουμενος τον Θεον και απεχομενος απο κακου; και ετι κρατει την ακεραιοτητα αυτου, αν και με παρωξυνας κατ' αυτου, δια να εξολοθρευσω αυτον ανευ αιτιας.
4撒但回答耶和华说：“人以皮换皮，宁可付出他所有的一切去保命。
4Και απεκριθη ο Σατανας προς τον Κυριον και ειπε, Δερμα υπερ δερματος, και παντα οσα εχει ο ανθρωπος θελει δωσει υπερ της ζωης αυτου·
5只要你伸手伤害他的骨和肉，他一定当面亵渎你。”
5πλην τωρα εκτεινον την χειρα σου και εγγισον τα οστα αυτου και την σαρκα αυτου, δια να ιδης εαν δεν σε βλασφημηση κατα προσωπον.
6耶和华对撒但说：“好吧，他在你手中，不过，要留存他的命。”
6Και ειπεν ο Κυριος προς τον Σαταναν, Ιδου, αυτος εις την χειρα σου· μονον την ζωην αυτου φυλαξον.
7于是撒但从耶和华面前退去，击打约伯，使他从脚掌到头顶都生了毒疮。
7[] Τοτε εξηλθεν ο Σατανας απ' εμπροσθεν του Κυριου και επαταξε τον Ιωβ με ελκος κακον απο του ιχνους των ποδων αυτου εως της κορυφης αυτου.
8约伯坐在灰烬中，拿瓦片刮自己。
8Και ελαβεν εις εαυτον οστρακον, δια να ξυηται με αυτο· και εκαθητο εν μεσω της σποδου.
9他妻子对他说：“难道你还要坚守自己的纯全吗？你不如放弃 神，死掉算了。”
9Τοτε ειπε προς αυτον γυνη αυτου, Ετι κρατεις την ακεραιοτητα σου; Βλασφημησον τον Θεον και αποθανε.
10可是约伯对她说：“你说话像个愚妄的女人。难道我们从 神得福，也不应当受祸吗？”在这一切事上，约伯并没有用口犯罪。
10Ο δε ειπε προς αυτην, Ελαλησας ως λαλει μια εκ των αφρονων γυναικων· τα αγαθα μονον θελομεν δεχθη εκ του Θεου, και τα κακα δεν θελομεν δεχθη; Εν πασι τουτοις δεν ημαρτησεν ο Ιωβ με τα χειλη αυτου.
11三友的慰问约伯的三个朋友，提幔人以利法、书亚人比勒达、拿玛人琐法，听到这一切降在他身上的灾祸，就各从自己的地方出发，相约而来对他表同情，安慰他。
11[] Ακουσαντες δε οι τρεις φιλοι του Ιωβ παντα ταυτα τα κακα τα επελθοντα επ' αυτον, ηλθον εκαστος εκ του τοπου αυτου· Ελιφας ο Θαιμανιτης και Βιλδαδ ο Σαυχιτης και Σωφαρ ο Νααμαθιτης· διοτι ειχον συμφωνησει να ελθωσιν ομου, δια να συλλυπηθωσιν αυτον και να παρηγορησωσιν αυτον.
12他们从远处举目观望，竟认不出他来，就放声大哭，各自撕裂外袍，向天扬起尘土，落在自己头上。
12Και οτε εσηκωσαν τους οφθαλμους αυτων μακροθεν και δεν εγνωρισαν αυτον, υψωσαν την φωνην αυτων και εκλαυσαν· και διεσχισαν εκαστος το ιματιον αυτου και ερριψαν χωμα επι τας κεφαλας αυτων προς τον ουρανον.
13他们就七天七夜与他一起坐在地上，没有人向他说一句话，因为他们看出他极其痛苦。
13Και εκαθησαν μετ' αυτου κατα γης επτα ημερας και επτα νυκτας, και ουδεις ελαλησε λογον προς αυτον, διοτι εβλεπον οτι ο πονος αυτου ητο μεγας σφοδρα.