1敬畏 神，谨慎许愿
1(4-17) Berhati-hatilah kalau mau pergi ke Rumah TUHAN. Lebih baik pergi ke situ untuk belajar daripada untuk mempersembahkan kurban, seperti yang dilakukan oleh orang-orang bodoh. Mereka itu tidak dapat membedakan mana yang benar dan mana yang salah.
2在 神面前不可冒失开口，心急发言，因为 神在天上，你在地上，所以你的言语要寡少。（本节在《马索拉抄本》为5:1）
2(5-1) Berpikirlah sebelum berbicara, dan jangan terlalu cepat berjanji kepada Allah. Dia ada di surga dan engkau ada di bumi, jadi berhematlah dengan kata-katamu.
3挂虑多就令人作梦，言语多就显出愚昧。
3(5-2) Makin bercemas, makin besar kemungkinan mendapat mimpi buruk. Makin banyak bicara, makin besar kemungkinan mengeluarkan kata-kata bodoh.
4你向 神许了愿，就不可迟迟不还，因为他不喜悦愚昧人；所许的愿必须偿还。
4(5-3) Jadi, kalau engkau berjanji kepada Allah, tepatilah secepat mungkin. Dia tidak suka kepada orang yang berlaku bodoh. Sebab itu, tepatilah janjimu.
5许愿不还，不如不许。
5(5-4) Lebih baik tidak membuat janji daripada berjanji tetapi tidak menepatinya.
6不可任你的口把自己陷于罪恶，也不可在使者前面说是许错了。何必使 神因你的声音发怒，破坏你手中的工作呢？
6(5-5) Janganlah kata-katamu membuat engkau berdosa, sehingga engkau terpaksa mengatakan kepada imam yang melayani TUHAN, bahwa engkau keliru mengucapkan janji. Untuk apa membuat Allah marah kepadamu sehingga dihancurkan-Nya hasil pekerjaanmu?
7多梦和多话，都是虚空的，你只要敬畏 神。
7(5-6) Sebagaimana banyak mimpi itu tidak ada artinya, begitu juga banyak bicara tidak ada gunanya. Tetapi takutlah kepada TUHAN.
8贪财的一无所得如果你在一省之中，看到穷人遭受欺压，公正和公义被夺去，也不必因此惊讶，因为高位者之上有较高的照应，在他们之上还有更高的。
8(5-7) Jangan heran jika melihat penguasa menindas orang miskin, merampas hak mereka dan tidak memberi mereka keadilan. Setiap pegawai dilindungi oleh atasannya dan keduanya dilindungi oleh pejabat yang lebih tinggi pangkatnya.
9各人都从土地得着利益，就是君王也得到田地的供应。
9(5-8) Bahkan hidup raja pun bergantung dari hasil panen.
10贪爱银子的，不因有银子满足；贪爱财富的，也不因得利知足。这也是虚空。
10(5-9) Orang yang mata duitan, tidak pernah cukup uangnya; orang yang gila harta, tidak pernah puas dengan laba. Semuanya sia-sia.
11财物增加，吃用的人也增加，物主除了眼看以外，还有什么益处呢？
11(5-10) Makin banyak kekayaan seseorang makin banyak orang lain yang harus diberinya makan. Tak ada keuntungan bagi pemiliknya, ia hanya tahu bahwa ia kaya.
12劳力的人无论吃多吃少，都睡得甜；财主的丰足，却不容他安睡。
12(5-11) Seorang pekerja boleh jadi tidak punya cukup makanan, tapi setidak-tidaknya ia bisa tidur nyenyak. Sebaliknya, seorang kaya hartanya begitu banyak, sehingga ia tak bisa tidur karena cemas.
13我看见日光之下有一令人痛心的憾事，就是财主积聚财富，反受其害。
13(5-12) Kulihat di dunia ini sesuatu yang menyedihkan: Seorang menimbun harta untuk masa kekurangan.
14遭遇祸患，财富就尽失；他即使生了儿子，也没有什么留给他。
14(5-13) Tetapi harta itu hilang karena suatu kemalangan, sehingga tak ada yang dapat diwariskannya kepada anak-anaknya.
15他怎样从母胎赤身而来，也必怎样赤身而去；在劳碌中得来的，他的手也带不走什么。
15(5-14) Kita lahir dengan telanjang; begitu juga kita tinggalkan dunia ini, tanpa membawa apa-apa dari segala jerih payah kita.
16他怎样来，也要怎样去，这也是令人痛心的憾事；他为风劳碌，有什么益处呢？
16(5-15) Itu sungguh menyedihkan! Kita pergi seperti pada waktu kita sekarang datang. Kita berlelah-lelah untuk mengejar angin, dan apa hasilnya?
17他终生在黑暗中吃喝，多有愁烦、疾病与愤怨。
17(5-16) Selama hidup, kita meraba-raba dalam gelap, kita bersusah-susah, cemas, jengkel dan sakit hati.
18能享用财富是 神的恩赐我认为既善又美的，就是人在 神所赐给他一生有限的年日中吃喝，享受他在日光之下劳碌所得的一切，因为这是他的分。
18(5-17) Maka mengertilah aku bahwa yang paling baik bagi kita ialah makan, minum dan menikmati hasil kerja kita selama hidup pendek yang diberikan Allah kepada kita; itulah nasib kita.
19蒙 神赐予财富与资产的人， 神都使他能够享用，并取自己的分，在劳碌中自得其乐，这是 神的恩赐。
19(5-18) Jika seorang menerima kekayaan dan harta benda dari Allah, dan ia diizinkan menikmati kekayaan itu, haruslah ia merasa bersyukur dan menikmati segala hasil kerjanya. Itu adalah juga pemberian Allah.
20他不多思念自己一生的年日，因为 神使喜乐充满他的心。
20(15-19) Allah memenuhi hati orang itu dengan kegembiraan, maka ia tidak cemas memikirkan tentang pendeknya hidup ini.