¹参巴拉的恼恨与讥笑

¹Ketika Sanbalat mendengar bahwa kami orang Yahudi sedang memperbaiki tembok kota, ia menjadi marah sekali dan mulai mengejek kami.

²在他的兄弟和撒玛利亚的军队面前，说：“这些软弱的犹大人在作什么呢？想自己修筑城墙吗？想要献祭吗？想要在一天之内完成吗？想要使废土堆中被火烧过的石头复活吗？”

²Di depan rekan-rekannya dan tentara Samaria, ia berkata, "Apa yang sedang dikerjakan orang Yahudi celaka yang tidak bisa apa-apa itu? Apakah mereka mau membangun kembali kota ini? Sangka mereka pekerjaan itu dapat selesai dalam sehari, hanya dengan mempersembahkan kurban? Apakah timbunan sampah yang sudah hangus itu bisa mereka jadikan batu-batu tembok?"

³亚扪人多比雅在参巴拉旁边说：“这些人建造的，只要一只狐狸走上去，石墙就崩塌。”

³Lalu Tobia yang berdiri di sampingnya berkata juga, "Lihat tembok yang mereka bangun! Anjing hutan pun bisa merobohkannya!"

⁴“我们的　神啊，求你垂听，我们被藐视，求你使他们的毁谤归到他们头上，使他们在被掳之地成为掠物。

⁴Maka berdoalah aku, "Ya Allah, dengarlah bagaimana kami dihina! Timpakanlah penghinaan itu ke atas kepala mereka sendiri. Biarlah segala milik mereka dirampok dan mereka sendiri diangkut sebagai tawanan ke negeri asing.

⁵不要遮蔽他们的罪孽，也不要从你面前涂抹他们的罪恶，因为他们在这些建造的人面前惹你发怒。”

⁵Jangan mengampuni kejahatan mereka dan jangan melupakan dosa mereka, sebab mereka telah menghina kami yang sedang membangun ini."

⁶这样，我们重建城墙，把全部城墙连接起来，城墙达到一半的高度，因为众人都全心作工。（本章第1-6节在《马索拉抄本》为3:33-38）

⁶Sementara itu kami terus memperbaiki tembok itu, dan tak lama kemudian seluruh tembok itu selesai diperbaiki sampai setengah tinggi, sebab rakyat bekerja dengan penuh semangat.

⁷敌人密谋拦阻与破坏当参巴拉、多比雅、阿拉伯人、亚扪人、亚实突人听见耶路撒冷城墙重修工程仍然进行，已经堵塞城墙的缺口，就非常忿怒。（本节在《马索拉抄本》为4:1）

⁷Ketika Sanbalat, Tobia dan orang-orang dari Amon dan Asdod serta orang-orang Arab mendengar bahwa perbaikan tembok Yerusalem itu makin maju dan bahwa lubang-lubang di tembok sudah mulai ditutup, mereka menjadi marah sekali.

⁸他们就一同计划阴谋要来攻击耶路撒冷，制造混乱。

⁸Mereka bersepakat hendak menyerang Yerusalem untuk menimbulkan kekacauan.

⁹所以我们向我们的　神祷告，又因他们的缘故，设立守卫，日夜防备他们。

⁹Karena itu kami berdoa kepada Allah kami dan menjaga kota itu siang dan malam.

¹⁰因为有些犹大人说：“搬运的人气力已经衰弱，但瓦砾仍多，我们不能再建城墙了！”

¹⁰Tetapi orang Yehuda mulai menyanyikan lagu keluhan ini: "Tenaga kita habis untuk mengangkut muatan, sedangkan sampah masih banyak bertumpukan. Tak sanggup rasanya kita bekerja begini membangun tembok kota ini."

¹¹同时我们的敌人说：“趁着他们不知道，还未看见之前，我们就进入他们中间，杀死他们，使那工程停止。”

¹¹Sementara itu musuh kami merencanakan untuk menyerang kami secara tiba-tiba, lalu membunuh kami sehingga pekerjaan kami terhenti.

¹²住在他们附近的一些犹大人，也曾十次前来通知我们说：“他们将从各方上来攻击你们。”（或译：“他们十次从各方来对我们说：‘你们来到我们这里吧！’”本节颇残缺，意义难确定。）

¹²Tetapi orang Yahudi yang tinggal di dekat mereka, berkali-kali datang kepada kami untuk memberitahukan rencana musuh itu.

¹³所以我分派众人站岗，在低洼或高处，在城墙后隐蔽处或空旷的地方，叫他们按着家族，带着刀、枪和弓。

¹³Sebab itu aku membagi-bagikan pedang, tombak dan panah kepada rakyat, lalu kutempatkan mereka menurut kaumnya masing-masing di belakang tembok, di tempat-tempat yang belum selesai diperbaiki.

¹⁴我巡视之后，就起来，对贵族、官长和其余的人民说：“不要怕他们，要记得主是伟大可畏的，要为你们的兄弟、儿女、妻子和你们的家争战。”

¹⁴Ketika kulihat bahwa rakyat takut, aku berkata kepada mereka dan kepada para pemuka serta para pemimpin, "Jangan takut kepada musuh! Ingatlah kepada Tuhan yang kuat dan dahsyat, dan berjuanglah untuk saudara-saudaramu, anak-anak, istri dan rumahmu!"

¹⁵一面工作、一面防守我们的仇敌既然听见我们知道了这阴谋，　神也破坏了他们的计谋，就不敢来了。我们全都回到城墙那里，各人回到原来的工作岗位。

¹⁵Musuh-musuh kami mendengar bahwa rencana mereka telah kami ketahui. Maka sadarlah mereka bahwa Allah telah menggagalkan rencana mereka itu. Kemudian kami semua kembali bekerja memperbaiki tembok itu.

¹⁶从那天起，我的仆人一半工作，一半紧握着枪、盾牌、弓和盔甲。众领袖都站在犹大全家的后面。

¹⁶Tetapi sejak hari itu hanya setengah dari anak buahku yang bekerja, sedangkan yang setengah lagi berjaga-jaga dengan berpakaian baju perang dan bersenjatakan tombak, perisai dan panah. Para pemimpin rakyat memberikan dukungan sepenuhnya kepada rakyat

¹⁷那些在城墙建造城墙，搬运重物的，都是一只手作工，一只手紧握兵器。

¹⁷yang sedang memperbaiki tembok itu. Para pemikul bahan bangunan melakukan pekerjaan itu dengan satu tangan, sedangkan tangan yang lain memegang senjata.

¹⁸建造的人，都腰间佩着刀来建造；吹号角的人在我旁边。

¹⁸Tukang-tukang batu bekerja dengan pedang terikat di pinggang. Peniup trompet tanda bahaya, terus ada di sampingku.

¹⁹我对贵族、官长和其余的人民说：“这工程浩大，范围广阔；我们在城墙上彼此相隔很远。

¹⁹Lalu aku berkata kepada rakyat, para pemuka dan para pemimpin, "Pekerjaan ini telah meluas sampai jarak yang jauh, sehingga kita terpencar-pencar di sepanjang tembok ini, seorang jauh daripada yang lain.

²⁰所以你们无论在什么地方，一听见号角声，就要集合到我们那里来。我们的　神必为我们争战。”

²⁰Jadi, kalau kalian mendengar bunyi trompet, berkumpullah segera di sekeliling kami di sini. Allah kita akan berperang untuk kita."

²¹我们就这样作工；一半人紧握着枪，从黎明直到星宿出现的时候。

²¹Demikianlah kami bekerja mulai dari subuh sampai bintang-bintang nampak di langit. Setengah dari rakyat memperbaiki tembok, sedangkan yang lain berjaga-jaga dengan tombak di tangan.

²²那时，我又对众人说：“各人和他的仆人都要在耶路撒冷城中过夜，这样他们可以在夜间作我们的守卫，日间工作。”

²²Selama masa itu semua petugas dengan pembantu mereka, kusuruh bermalam di Yerusalem. Dengan demikian pada malam hari kami dapat menjaga kota dan siangnya membangun temboknya.

²³这样，我与我的兄弟、我的仆人和跟随我的人，都不脱衣服，各人时常右手拿着自己的兵器（原文残缺，传统有译作“各人只有在沐浴时才脱衣服”，或“各人打水的时候，都手里拿着自己的兵器”）。

²³Aku sendiri, rekan-rekanku, anak buahku dan pengawal-pengawalku selalu berpakaian kerja, baik siang maupun malam. Kami terus-menerus dalam keadaan siap siaga, dengan senjata di tangan.