¹约伯寻不见　神

¹A odpowiadając Ijob rzekł:

²“直到今日我还有苦情要申诉，我虽然叹息，他的手仍然沉重。

²Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?

³但愿我知道怎样能寻见　神，能到他的台前来。

³Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.

⁴好让我在他面前呈上我的案件，满口辩论向他申诉；

⁴Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.

⁵知道他要回答我的话，明白他对我说什么。

⁵Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.

⁶他会以大能与我相争吗？必不会这样，他必关怀我。

⁶Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.

⁷在他那里正直人可以与他彼此辩论，这样，我就必永远摆脱那审判我的。

⁷Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.

⁸可是我往前走，他不在那里；我若往后退，我也不能见他。

⁸Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.

⁹他在左边行事，我却见不到；他在右边隐藏，我却看不见。

⁹Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,

¹⁰可是他知道我所行的道路，他试炼我以后，我必像精金出现。

¹⁰Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.

¹¹自言未曾背道我的脚紧随他的脚步，我谨守他的道，并不偏离。

¹¹Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.

¹²他嘴唇的命令我没有离弃，我珍藏他口中的言语在我的怀里，胜过我需用的饮食。

¹²Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

¹³但是他既已定意，谁能使他转意呢？他心里所愿的，就行出来。

¹³Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:

¹⁴他为我所定的，他必成全，这类的事情，他还有许多。

¹⁴Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.

¹⁵因此我在他面前惊惶，一想到这事，我就惧怕他。

¹⁵Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.

¹⁶　神使我心里胆怯，全能者使我惊惶，

¹⁶Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.

¹⁷因为我在黑暗面前并没有被消灭，也不怕幽暗遮盖着我的脸。”

¹⁷Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.