¹两人外游，两情相悦你这女子中极美丽的啊！你的良人到哪里去了？你的良人转到哪里去了？让我们与你去寻找他吧！

¹Gdzież poszedł miły twój, o najpiękniejsza między niewiastami? Gdzie się obrócił miły twój? a szukać go będziemy z tobą.

²我的良人下到自己的园中，下到香花畦那里，在园内细赏，采摘百合花。

²Miły mój wstąpił do ogrodu swego między zagonki ziół wonnych, aby pasł w ogrodach, i żeby zbierał lilije.

³我属我的良人，我的良人也属我；他在百合花中细赏。

³Jam jest miłego mego, a miły mój jest mój, który pasie między lilijami.

⁴我的佳偶啊！你美丽如得撒，秀丽如耶路撒冷，威武如展开旗帜的军队。

⁴Pięknaś ty, przyjaciółko moja! jako Tersa; pięknaś, jako Jeruzalem; ogromna, jako wojsko uszykowane.

⁵请你转眼不要看我，因为你的眼使我心动！你的头发如同从基列山下来的山羊群。

⁵(Odwróć oczy twoje odemnie, gdyż mię one srogim czynią). Włosy twoje są jako stada kóz, które wychodzą z Galaad.

⁶你的牙齿像一群母羊，刚刚洗净上来那样洁白整齐；它们成双成对，没有单独一只的。

⁶Zęby twoje są jako stado owiec, które wychodzą z kąpieli, z których każda miewa po dwojgu, a niepłodnej niemasz między niemi.

⁷你的两颊在面纱后面，如同切开的石榴。

⁷Skronie twoje między kędzierzami twemi są jako sztuka jabłka granatowego.

⁸虽有六十位王后，八十位妃嫔，并有无数的宫女；

⁸Aczkolwiek jest sześćdziesiąt żon królewskich, a ośmdziesiąt założnic, a panien bez liczby:

⁹唯独我的鸽子，我的完全人，是独一的；是她母亲独一的宝贝，是生养她者的宠儿。众女子看见她，都称她为有福；王后妃嫔见了，也都赞赏她，说：

⁹Wszakże jednaż jest gołębica moja, uprzejma moja, jedynaczka u matki swojej, bez zmazy u rodzicielki swojej. Ujrzawszy ją córki, błogosławioną ją nazwały; także i żony królewskie i założnice, i chwaliły ją, mówiąc:

¹⁰“那出现如破晓的晨光，美丽如月亮，灿烂如日头，威武有如展开旗帜的军队的是谁呢？”

¹⁰Któraż to jest, co się pokazuje jako zorza, piękna jako miesiąc, czysta jako słoóce, ogromna jako wojsko uszykowane z chorągwiami?

¹¹我下到核桃园去，看看谷中青绿的植物，看看葡萄树发芽没有，石榴树开花没有；

¹¹Zstąpiłam do ogrodu orzechowego, abym oglądała owoce rosnące w dolinach; abym obaczyła, jeźli kwitną winne macice, a wypuszczająli pączki jabłonie granatowe.

¹²不知不觉之间，我的心把我置于我尊贵的民的车中。

¹²Niżem się dowiedziała, dusza moja wsadziła mię na wóz przedniejszych z ludu mego.

¹³回来吧，回来吧，书拉密女啊！回来吧，回来吧，让我们看看你。你们为什么要看书拉密女，像看两队兵跳舞呢？（本节在《马索拉抄本》为7:1）

¹³Nawróć się, nawróć się, o Sulamitko! nawróć się, nawróć się, niech na cię patrzymy. Cóż widzicie na Sulamitce? Widzimy, jakoby hufy wojenne.

¹⁴O jako piękne są nogi twoje w trzewikach, o córko książęca! Opasania biódr twoich są jako zawieszenia, ręką dobrego rzemieślnika urobione.

¹⁵Pępek twój jako czasza okrągła, która nie jest bez napoju; brzuch twój jest jako bróg pszenicy osadzony lilijami.

¹⁶Obie piersi twoje są jako dwoje bliźniąt młodych sarniąt.

¹⁷Szyja twoja jako wieża z kości słoniowych; oczy twoje jako sadzawki w Hesebon podle bramy Batrabim; nos twój jako wieża na Libanie, która patrzy ku Damaszkowi.

¹⁸Głowa twoja na tobie jako Karmel, a włosy głowy twojej jako szarłat.Król widząc cię byłby jako przywiązany na gankach swoich.

¹⁹O jakożeś piękna, i jako wdzięczna, o miłości przerozkoszna!

²⁰Ten twój wzrost podobny jest palmie, a piersi twoje gronom.

²¹Rzekłem: Wstąpię na palmę, dosięgnę wierzchów jej. Niechajże mi tedy będą piersi twoje jako grona winne, a wonność nozdrzy twoich jako jabłek wonnych;

²²A usta twoje jako wino wyborne, które na prost bardzo mile płynie i sprawóje, że mówią wargi śpiących.

²³Jam jest miłego mego, a do mnie jest rządza jego.

²⁴Przyjdź, miły mój; wyjdziemy na pole, a przenocujemy we wsiach.

²⁵Rano wstaniemy do winnic; oglądamy, jeźli kwitnie winna macica, jeźli się zawiązują gronka, kwitnąli jabłka granatowe; tam ci oświadczę miłości moje.

²⁶Polne jabłuszka wydały wonność swoję, a przede drzwiami naszemi są wszystkie owoce wdzięczne, nowe i stare, którem tobie, miły mój! zachowała.