King James Version

Breton: Gospels

Luke

24

1Now upon the first day of the week, very early in the morning, they came unto the sepulchre, bringing the spices which they had prepared, and certain others with them.
1Deiz kentañ ar sizhun, e teujont mintin mat d'ar bez, o tegas ganto al louzoù a c'hwez-vat o devoa fichet; [hag ur re bennak o heulie].
2And they found the stone rolled away from the sepulchre.
2Hag e kavjont e oa bet ruilhet ar maen a-zirak ar bez.
3And they entered in, and found not the body of the Lord Jesus.
3O vezañ aet ennañ, ne gavjont ket korf an Aotrou Jezuz.
4And it came to pass, as they were much perplexed thereabout, behold, two men stood by them in shining garments:
4Evel na ouient petra da soñjal war gement-se, setu, daou zen en em ziskouezas dezho, gwisket gant dilhad lugernus.
5And as they were afraid, and bowed down their faces to the earth, they said unto them, Why seek ye the living among the dead?
5Evel ma oant spontet, ha ma plegent o fenn war-zu an douar, e lavarjont dezho: Perak e klaskit e-touez ar re varv an hini a zo bev?
6He is not here, but is risen: remember how he spake unto you when he was yet in Galilee,
6N'emañ ket amañ, adsavet eo a varv. Ho pet soñj penaos en devoa komzet ouzhoc'h, pa oa c'hoazh e Galilea,
7Saying, The Son of man must be delivered into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.
7o lavarout: Ret eo da Vab an den bezañ lakaet etre daouarn ar bec'herien, ha bezañ kroazstaget, hag adsevel a varv an trede deiz.
8And they remembered his words,
8Hag e teuas soñj dezho eus e gomzoù.
9And returned from the sepulchre, and told all these things unto the eleven, and to all the rest.
9O vezañ distroet eus ar bez, e tisklêrjont an holl draoù-se d'an unnek, ha d'an holl re all.
10It was Mary Magdalene and Joanna, and Mary the mother of James, and other women that were with them, which told these things unto the apostles.
10Mari a Vagdala, Janed, Mari mamm Jakez hag ar re all a oa ganto, a oa ar re a lavaras an traoù-mañ d'an ebestel.
11And their words seemed to them as idle tales, and they believed them not.
11Met e kemerent ar pezh a lavarent dezho evel ur sorc'henn.
12Then arose Peter, and ran unto the sepulchre; and stooping down, he beheld the linen clothes laid by themselves, and departed, wondering in himself at that which was come to pass.
12Koulskoude, Pêr a savas hag a redas d'ar bez; o vezañ pleget, ne welas nemet al lienennoù war an douar; mont a reas kuit, souezhet ennañ e-unan eus ar pezh a oa c'hoarvezet.
13And, behold, two of them went that same day to a village called Emmaus, which was from Jerusalem about threescore furlongs.
13An deiz-se memes, daou anezho a yae d'ur vourc'h anvet Emmaüz, war hed tri-ugent stadenn diouzh Jeruzalem;
14And they talked together of all these things which had happened.
14int a gomze etrezo diwar-benn ar pezh a oa c'hoarvezet.
15And it came to pass, that, while they communed together and reasoned, Jesus himself drew near, and went with them.
15Evel ma komzent, ha ma poellataent, Jezuz e-unan, o vezañ tostaet, en em lakaas da vale ganto.
16But their eyes were holden that they should not know him.
16Met o daoulagad a oa dalc'het, en hevelep doare ma n'anavezjont ket anezhañ.
17And he said unto them, What manner of communications are these that ye have one to another, as ye walk, and are sad?
17Eñ a lavaras dezho: Petra eo ar c'homzoù-se a lavarit etrezoc'h, en ur vont en hent, ha perak oc'h ken trist?
18And the one of them, whose name was Cleopas, answering said unto him, Art thou only a stranger in Jerusalem, and hast not known the things which are come to pass there in these days?
18Unan anezho, anvet Kleopaz, a respontas dezhañ: Te eo an diavaeziad hepken, e Jeruzalem, ha ne oar ket an traoù c'hoarvezet enni en deizioù-mañ?
19And he said unto them, What things? And they said unto him, Concerning Jesus of Nazareth, which was a prophet mighty in deed and word before God and all the people:
19Eñ a lavaras dezho: Ha petra? Int a respontas dezhañ: Ar pezh a zo erruet gant Jezuz a Nazared, ur profed bras, galloudek en oberoù hag e komzoù dirak Doue ha dirak an holl bobl,
20And how the chief priests and our rulers delivered him to be condemned to death, and have crucified him.
20ha penaos ar veleien vras ha mistri hor bro o deus e varnet d'ar marv, hag e staget ouzh ar groaz.
21But we trusted that it had been he which should have redeemed Israel: and beside all this, to day is the third day since these things were done.
21Ni a espere e oa hennezh an hini a saveteje Israel, ha koulskoude, setu an trede deiz ma'z eo c'hoarvezet an traoù-se.
22Yea, and certain women also of our company made us astonished, which were early at the sepulchre;
22Gwir eo penaos gwragez bennak, eus hon touez, o deus hor gwall souezhet; rak o vezañ bet aet d'ar bez a-raok an deiz,
23And when they found not his body, they came, saying, that they had also seen a vision of angels, which said that he was alive.
23n'o deus ket kavet e gorf, hag ez int deuet o lavarout penaos aeled a zo en em ziskouezet dezho, ha lavaret e oa bev.
24And certain of them which were with us went to the sepulchre, and found it even so as the women had said: but him they saw not.
24Hiniennoù ac'hanomp a zo aet d'ar bez, hag o deus kavet an traoù evel m'o deus ar gwragez lavaret dezho, met eñ, n'o deus ket e welet.
25Then he said unto them, O fools, and slow of heart to believe all that the prophets have spoken:
25Neuze e lavaras dezho: O tud hep skiant ha tud a galon gorrek da grediñ kement en deus lavaret ar brofeded!
26Ought not Christ to have suffered these things, and to enter into his glory?
26Ha ne oa ket ret d'ar C'hrist gouzañv an traoù-se, ha mont en e c'hloar?
27And beginning at Moses and all the prophets, he expounded unto them in all the scriptures the things concerning himself.
27Neuze e tisplegas dezho an holl Skriturioù a gomze outañ adalek Moizez betek an holl brofeded.
28And they drew nigh unto the village, whither they went: and he made as though he would have gone further.
28Evel-se e tostaent ouzh ar vourc'h e-lec'h ma'z aent, met Jezuz a rae van da vont pelloc'h.
29But they constrained him, saying, Abide with us: for it is toward evening, and the day is far spent. And he went in to tarry with them.
29Int a reas dezhañ chom ganto, o lavarout dezhañ: Chom ganeomp, rak an noz a zeu hag an deiz a zo war e ziskenn. Antreal a reas evit chom ganto.
30And it came to pass, as he sat at meat with them, he took bread, and blessed it, and brake, and gave to them.
30Evel ma oa ouzh taol ganto, e kemeras bara hag e trugarekaas; hag o vezañ e dorret, e roas anezhañ dezho.
31And their eyes were opened, and they knew him; and he vanished out of their sight.
31Neuze o daoulagad a zigoras hag ec'h anavezjont anezhañ; met eñ a dec'has a-zirak o daoulagad.
32And they said one to another, Did not our heart burn within us, while he talked with us by the way, and while he opened to us the scriptures?
32Neuze e lavarjont an eil d'egile: Hor c'halon ha ne domme ket ennomp, pa gomze ouzhimp en hent, ha pa zisklêrie deomp ar Skriturioù?
33And they rose up the same hour, and returned to Jerusalem, and found the eleven gathered together, and them that were with them,
33O sevel en eur-se memes, e tistrojont da Jeruzalem, hag e kavjont an unnek hag ar re a oa ganto dastumet asambles,
34Saying, The Lord is risen indeed, and hath appeared to Simon.
34o lavarout: An Aotrou e gwirionez a zo adsavet a varv, hag eo en em ziskouezet da Simon.
35And they told what things were done in the way, and how he was known of them in breaking of bread.
35D'o zro, e lavarjont ivez ar pezh a oa erruet ganto en hent, ha penaos o devoa e anavezet p'en devoa torret ar bara.
36And as they thus spake, Jesus himself stood in the midst of them, and saith unto them, Peace be unto you.
36Evel ma komzent evel-se, Jezuz e-unan en em ziskouezas en o c'hreiz, hag a lavaras dezho: Ar peoc'h ra vo ganeoc'h!
37But they were terrified and affrighted, and supposed that they had seen a spirit.
37Met int, spontet ha spouronet, a grede gwelout ur spered.
38And he said unto them, Why are ye troubled? and why do thoughts arise in your hearts?
38Eñ a lavaras dezho: Perak oc'h trubuilhet, ha perak e sav kement a soñjoù en ho kalonoù?
39Behold my hands and my feet, that it is I myself: handle me, and see; for a spirit hath not flesh and bones, as ye see me have.
39Sellit ouzh va daouarn hag ouzh va zreid, rak me va-unan eo. Stokit ennon, ha sellit ouzhin; rak ur spered n'en deus na kig na eskern evel ma welit em eus.
40And when he had thus spoken, he shewed them his hands and his feet.
40O lavarout kement-se, e tiskouezas dezho e zaouarn hag e dreid.
41And while they yet believed not for joy, and wondered, he said unto them, Have ye here any meat?
41Met evel, en o levenez, ne gredent ket c'hoazh, ha ma oant souezhet, e lavaras dezho: Bez' hoc'h eus un dra bennak da zebriñ?
42And they gave him a piece of a broiled fish, and of an honeycomb.
42Hag e rojont dezhañ un tamm pesk rostet hag un derenn vel.
43And he took it, and did eat before them.
43O vezañ o kemeret, e tebras dirazo.
44And he said unto them, These are the words which I spake unto you, while I was yet with you, that all things must be fulfilled, which were written in the law of Moses, and in the prophets, and in the psalms, concerning me.
44Neuze e lavaras dezho: Setu ar pezh a lavaren deoc'h pa oan c'hoazh ganeoc'h, e oa ret ma vije peurc'hraet kement a zo bet skrivet diwar va fenn e lezenn Moizez, er Brofeded hag er Salmoù.
45Then opened he their understanding, that they might understand the scriptures,
45Neuze e tigoras dezho o spered, evit ma komprenjent ar Skriturioù.
46And said unto them, Thus it is written, and thus it behoved Christ to suffer, and to rise from the dead the third day:
46Hag e lavaras dezho: Evel-se eo skrivet, [hag evel-se e oa ret,] e c'houzañvje ar C'hrist, hag e savje a varv d'an trede deiz,
47And that repentance and remission of sins should be preached in his name among all nations, beginning at Jerusalem.
47ha ma vije prezeget en e anv ar geuzidigezh ha pardon ar pec'hedoù, e-touez an holl bobloù, o vont da gentañ dre Jeruzalem.
48And ye are witnesses of these things.
48C'hwi eo an testoù eus an traoù-se,
49And, behold, I send the promise of my Father upon you: but tarry ye in the city of Jerusalem, until ye be endued with power from on high.
49ha setu, ez an da gas deoc'h ar pezh en deus va Zad prometet. Evidoc'h-hu, chomit e kêr Jeruzalem, ken na viot gwisket gant ar galloud eus an nec'h.
50And he led them out as far as to Bethany, and he lifted up his hands, and blessed them.
50Neuze e tegasas anezho er-maez betek Betania, hag, o vezañ savet e zaouarn, e vennigas anezho.
51And it came to pass, while he blessed them, he was parted from them, and carried up into heaven.
51Hag e c'hoarvezas evel ma vennige anezho, e pellaas diouto, hag e voe savet en neñv.
52And they worshipped him, and returned to Jerusalem with great joy:
52Int, o vezañ e azeulet, a zistroas da Jeruzalem gant levenez vras.
53And were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.
53Hag e oant dalc'hmat en templ, o veuliñ hag o vennigañ Doue. [Amen.]