¹For we know that if our earthly house of this tabernacle were dissolved, we have a building of God, an house not made with hands, eternal in the heavens.

¹Kay atong hingbaloan, nga kong ang balay nga yutan-on nga atong balongbalong, mabungkag, kita may usa ka tinukod gikan sa Dios, usa ka balay nga dili binuhat sa kamot, balay nga walay katapusan sa mga langit.

²For in this we groan, earnestly desiring to be clothed upon with our house which is from heaven:

²Kay sa pagkamatuod dinhi mini nagaagulo kita, nga nangandoy nga masul-oban kita sa atong puloy-anan nga gikan sa langit;

³If so be that being clothed we shall not be found naked.

³Kong ugaling matuod nga nasul oban kita, dili kita hikaplagan nga mga hubo.

⁴For we that are in this tabernacle do groan, being burdened: not for that we would be unclothed, but clothed upon, that mortality might be swallowed up of life.

⁴Kay sa pagkamatuod kita nga ania niining balongbalong, nagaagulo, sanglit hingbug-atan kita; kay dili kita buot nga mahuboan, kondili nga masul-oban kita, aron ang pagka-may-kamatayon pagalamyon sa kinabuhi.

⁵Now he that hath wrought us for the selfsame thing is God, who also hath given unto us the earnest of the Spirit.

⁵Karon siya nga nagbuhat gayud kanato niini, mao ang Dios; nga naghatag kanato sa pasalig sa Espiritu.

⁶Therefore we are always confident, knowing that, whilst we are at home in the body, we are absent from the Lord:

⁶Busa sa nagasalig kita gihapon, ug sa hingbaloan kana samtang nagapuyo pa kita sa lawas, wala kita didto sa Ginoo,

⁷(For we walk by faith, not by sight:)

⁷(Kay nagalakaw kita pinaagi sa pagtoo, dili pinaagi sa pagtan-aw).

⁸We are confident, I say, and willing rather to be absent from the body, and to be present with the Lord.

⁸Kita may maayong pagsalig, naga-ingon ako, ug nahimuot hinoon nga mobiya sa lawas, ug mopuyo uban sa Ginoo.

⁹Wherefore we labour, that, whether present or absent, we may be accepted of him.

⁹Busa usab naninguha kita nga bisan sa sulod, kun sa gawas sa lawas, magpahimuot kita kaniya.

¹⁰For we must all appear before the judgment seat of Christ; that every one may receive the things done in his body, according to that he hath done, whether it be good or bad.

¹⁰Kay kinahanglan kitang tanan igapahayag sa atubangan sa hukmanan ni Cristo, aron ang tagsatagsa makadawat sa mga butang nga nabuhat pinaagi sa lawas, sumala sa iyang paggawi kong maayo ba, kun dautan.

¹¹Knowing therefore the terror of the Lord, we persuade men; but we are made manifest unto God; and I trust also are made manifest in your consciences.

¹¹Busa sa hingbaloan namo ang kahadlok sa Ginoo, ginalukmay namo ang mga tawo: apan kami nangahimong dayag sa Dios, ug ginalauman ko nga kami nangahimong dayag usab sulod sa inyong mga kaisipan.

¹²For we commend not ourselves again unto you, but give you occasion to glory on our behalf, that ye may have somewhat to answer them which glory in appearance, and not in heart.

¹²Wala kami magapakaayo pag-usab sa among kaugalingon kaninyo, kondili among ginahatag kaninyo ang higayon sa paghimaya alang kanamo, aron kamo adunay ikatubag niadtong mga nagahimaya sa ilang panagway, ug dili sa kasingkasing.

¹³For whether we be beside ourselves, it is to God: or whether we be sober, it is for your cause.

¹³Kay, kun kami nawad-an sa buot, kana alang sa himaya sa Dios; kun mga mabuot kami, kana alang kaninyo.

¹⁴For the love of Christ constraineth us; because we thus judge, that if one died for all, then were all dead:

¹⁴Kay ang gugma ni Cristo nagapugos kanamo; kay nagahukom kami sa ingon niini: nga ang usa namatay alang sa tanan, busa ang tanan nangamatay.

¹⁵And that he died for all, that they which live should not henceforth live unto themselves, but unto him which died for them, and rose again.

¹⁵Ug siya namatay alang sa tanan, aron sila nga mga buhi dili na magkinabuhi alang sa ilang kaugalingon kondili alang niadtong namatay ug nabanhaw alang kanila.

¹⁶Wherefore henceforth know we no man after the flesh: yea, though we have known Christ after the flesh, yet now henceforth know we him no more.

¹⁶Busa, kutob karon kita walay bisan kinsa nga giila ingon sa unod; ug bisan si Cristo giila ta kaniadto ingon sa unod, apan karon dili na kita moila kaniya sa maong paagi.

¹⁷Therefore if any man be in Christ, he is a new creature: old things are passed away; behold, all things are become new.

¹⁷Busa kong bisan kinsa ang anaa kang Cristo, bag-o siya nga binuhat; ang mga butang nga daan nanagpangagi na; ania karon, sila nangabag-o.

¹⁸And all things are of God, who hath reconciled us to himself by Jesus Christ, and hath given to us the ministry of reconciliation;

¹⁸Apan ang tanang mga butang gikan sa Dios, nga mao ang nagpasig-uli kanato ngadto sa iyang kaugalingon pinaagi kang Cristo; ug naghatag kanato sa ministerio sa pagpasig-uli;

¹⁹To wit, that God was in Christ, reconciling the world unto himself, not imputing their trespasses unto them; and hath committed unto us the word of reconciliation.

¹⁹Nga mao, nga ang Dios diha kang Cristo nga nagapasig-uli sa kalibutan ngadto sa iyang kaugalingon, nga wala niya pag-isipa ang ilang mga paglapas; ug gitugyan kanamo ang pulong sa pagpasig-uli.

²⁰Now then we are ambassadors for Christ, as though God did beseech you by us: we pray you in Christ's stead, be ye reconciled to God.

²⁰Busa, mga tinugyanan kami tungod kang Cristo, maingon nga ang Dios nagatambag pinaagi kanamo: Nagapangaliyupo kami kaninyo tungod kang Cristo, magpasig-uli kamo sa Dios.

²¹For he hath made him to be sin for us, who knew no sin; that we might be made the righteousness of God in him.

²¹Siya nga wala makaila ug sala, gipakasalaan siya tungod kanato, aron kita diha kaniya mamahimong pagkamatarung sa Dios.