¹There was a certain man in Caesarea called Cornelius, a centurion of the band called the Italian band,

¹Ug didto sa Cesarea, may usa ka lalake nga ginganlan si Cornelio, capitan sa panon sa sundalo nga ginganlan Italiahanon:

²A devout man, and one that feared God with all his house, which gave much alms to the people, and prayed to God alway.

²Maampoon ug mahadlokon sa Dios uban ang tibook niyang panimalay ug naghatag ug daghang mga limos sa katawohan, ug nagaampo sa gihapon sa Dios.

³He saw in a vision evidently about the ninth hour of the day an angel of God coming in to him, and saying unto him, Cornelius.

³Siya nakakita sa panan-awon sa dayag gayud sa may ikasiyam ang takna sa adlaw, sa usa ka manolonda sa Dios nga misulod didto kaniya ug miingon kaniya: Cornelio.

⁴And when he looked on him, he was afraid, and said, What is it, Lord? And he said unto him, Thy prayers and thine alms are come up for a memorial before God.

⁴Ug mingtutuk kaniya; ug sa nahadlok siya miingon: Unsa kini, Ginoo? Siya miingon kaniya: Ang imong pag-ampo ug mga paglimos mingsaka aron mahimong handumanan sa atubangan sa Dios.

⁵And now send men to Joppa, and call for one Simon, whose surname is Peter:

⁵Ug magsugo ka karon ug mga tawo ngadto sa Joppe ug ipatawag mo si Simon, nga may bansagon nga si Pedro;

⁶He lodgeth with one Simon a tanner, whose house is by the sea side: he shall tell thee what thou oughtest to do.

⁶Nga nagpuyo siya uban sa usa ka Simon nga magtatabas sa panit, kansang balay anaa sa ubay sa dagat; siya magaasoy kanimo sa kinahanglan mong pagabuhaton.

⁷And when the angel which spake unto Cornelius was departed, he called two of his household servants, and a devout soldier of them that waited on him continually;

⁷Ug sa pagbulag sa manolonda nga nakigsulti kaniya, mitawag si Cornelio ug duha sa iyang mga sulogoon sa balay ug usa ka maampoon nga sundalo sa mga nagaalagad kaniya kanunay;

⁸And when he had declared all these things unto them, he sent them to Joppa.

⁸Ug sa iyang gisuginlan sila sa tanan, gisugo sila ngadto sa Joppe.

⁹On the morrow, as they went on their journey, and drew nigh unto the city, Peter went up upon the housetop to pray about the sixth hour:

⁹Ug sa sunod nga adlaw, sa nagalakaw sila ug sa nagakahaduol sa lungsod, si Pedro misaka sa azotea sa balay, sa pag-ampo sa haduol sa ika unom ang takna.

¹⁰And he became very hungry, and would have eaten: but while they made ready, he fell into a trance,

¹⁰Ug mibati siya ug dakung kagutom, ug buot siyang mokaon. Apan samtang nagahikay pa sila, giagaw siya sa usa ka panan-awon;

¹¹And saw heaven opened, and a certain vessel descending upon him, as it had been a great sheet knit at the four corners, and let down to the earth:

¹¹Ug hingkit-an niya ang langit nga naablihan, ug ang usa ka sudlanan nga nagakanaug, sama sa usa ka halapad nga habol hiniktan ang upat ka kanto, nga ginatonton sa yuta:

¹²Wherein were all manner of fourfooted beasts of the earth, and wild beasts, and creeping things, and fowls of the air.

¹²Nga didto ang tanang kamananapan nga upat ang tiil, ug mga nagakamang sa yuta, ug mga kalanggaman sa langit.

¹³And there came a voice to him, Rise, Peter; kill, and eat.

¹³Ug miabut kaniya ang usa ka tingog: Tumindog ka, Pedro; mag-ihaw ka ug kumaon.

¹⁴But Peter said, Not so, Lord; for I have never eaten any thing that is common or unclean.

¹⁴Apan si Pedro miingon: Dili mahimo, Ginoo, kay wala gayud akoy nakaon nga butang nga bastos ug mahugaw.

¹⁵And the voice spake unto him again the second time, What God hath cleansed, that call not thou common.

¹⁵Ug miabut pag-usab kaniya ang tingog sa ikaduha: Dili mo paganganlan ug bastos ang mga butang gihinloan sa Dios.

¹⁶This was done thrice: and the vessel was received up again into heaven.

¹⁶Ug nahitabo kini sa makatolo; ug gilayon ang sudlanan gibayaw pag-usab sa langit.

¹⁷Now while Peter doubted in himself what this vision which he had seen should mean, behold, the men which were sent from Cornelius had made enquiry for Simon's house, and stood before the gate,

¹⁷Ug si Pedro sa nagaduhaduha sa iyang kaugalingon kong unsay kahulogan sa panan-awon nga iyang hingkit-an, ania karon, ang mga tawo nga gisugo ni Cornelio, sa nakapangutana na sa balay ni Simon nanindog sila sa pultahan.

¹⁸And called, and asked whether Simon, which was surnamed Peter, were lodged there.

¹⁸Ug sila nagasangpit ug nangutana kong si Simon, nga may bansagon nga si Pedro, nagapuyo ba didto.

¹⁹While Peter thought on the vision, the Spirit said unto him, Behold, three men seek thee.

¹⁹Ug sa nagapalandong si Pedro, sa panan-awon, miingon kaniya ang Espiritu: Ania karon, tolo ka tawo nagapangita kanimo;

²⁰Arise therefore, and get thee down, and go with them, doubting nothing: for I have sent them.

²⁰Busa tumindog ka, manaug ug umoban ka kanila sa walay pagduhaduha, kay gisugo ko sila.

²¹Then Peter went down to the men which were sent unto him from Cornelius; and said, Behold, I am he whom ye seek: what is the cause wherefore ye are come?

²¹Unya mikanaug si Pedro ngadto sa mga tawo, ug nag-ingon: Ania karon, ako ang inyong gipangita. Unsay hinungdan nga ania kamo?

²²And they said, Cornelius the centurion, a just man, and one that feareth God, and of good report among all the nation of the Jews, was warned from God by an holy angel to send for thee into his house, and to hear words of thee.

²²Ug sila nanag-ingon: Si Cornelio, ang centurion, tawo nga matarung ug mahadlokon sa Dios, ug maayo ug kadungganan sa tibook nga nasud sa mga Judio, gipasidan-an siya sa Dios, pinaagi sa usa ka balaang manolonda, sa pagpakuha kanimo ngadto sa iyang balay, ug pagpatalinghug sa mga pulong gikan kanimo.

²³Then called he them in, and lodged them. And on the morrow Peter went away with them, and certain brethren from Joppa accompanied him.

²³Unya sila gipasulod niya, ug gipapuyo niya. Ug sa pagkaugma mibangon siya, ug miuban kanila, kinuyogan sa ubang mga igsoon sa Joppe.

²⁴And the morrow after they entered into Caesarea. And Cornelius waited for them, and he had called together his kinsmen and near friends.

²⁴Ug sa sunod nga adlaw misulod sila sa Cesarea; ug si Cornelio nagapa-abut kanila, sa gipatawag niya mga kaubanan ug sandurot nga mga abyan.

²⁵And as Peter was coming in, Cornelius met him, and fell down at his feet, and worshipped him.

²⁵Ug sa paghitabo nga misulod si Pedro misugat si Cornelio sa pagdawat kaniya; ug mihapa siya sa iyang tiilan, ug misimba kaniya.

²⁶But Peter took him up, saying, Stand up; I myself also am a man.

²⁶Apan gipatindog siya ni Pedro, nga nagaingon: Tumindog ka; ako gayud tawo man usab.

²⁷And as he talked with him, he went in, and found many that were come together.

²⁷Ug siya sa nakigsulti kaniya, misulod siya, ug hingkit-an niya ang daghan nga nanagtigum;

²⁸And he said unto them, Ye know how that it is an unlawful thing for a man that is a Jew to keep company, or come unto one of another nation; but God hath shewed me that I should not call any man common or unclean.

²⁸Ug siya miingon kanila: Nanghibalo gayud kamo nga dili angay sa usa ka Judio ang pagpakigsandurot, kun pagpaduol sa usa ka dumuloong; apan ang Dios nagpahayag kanako, nga walay kinsang tawo nga paganganlan ko nga bastos kun mahugaw.

²⁹Therefore came I unto you without gainsaying, as soon as I was sent for: I ask therefore for what intent ye have sent for me?

²⁹Tungod usab niini mianhi ako, sa walay pagbatok, sa pagtawag mo kanako. Busa nagapangutana ako sa unsang hinungdan nga gipaanhi ako ninyo.

³⁰And Cornelius said, Four days ago I was fasting until this hour; and at the ninth hour I prayed in my house, and, behold, a man stood before me in bright clothing,

³⁰Ug si Cornelio miingon: May upat na ka adlaw, nga nagapuasa ako hangtud niining taknaa: ug sa takna nga ikasiyam nagaampo ako sa akong balay, ug ania karon, usa ka lalake nga may bisti nga masilaw mitungha sa akong atubangan.

³¹And said, Cornelius, thy prayer is heard, and thine alms are had in remembrance in the sight of God.

³¹Ug miingon: Cornelio, gipatalinghugan na ang imong pag-ampo, ug ginahinumduman sa atubangan sa Dios ang imong pagpanlimos.

³²Send therefore to Joppa, and call hither Simon, whose surname is Peter; he is lodged in the house of one Simon a tanner by the sea side: who, when he cometh, shall speak unto thee.

³²Busa, magpasugo ka sa Joppe, ug pagapaanhion mo si Simon, nga may bansagon nga si Pedro, nga nagapuyo sa balay ni Simon nga magtatabas sa panit, nga anaa sa baybayon.

³³Immediately therefore I sent to thee; and thou hast well done that thou art come. Now therefore are we all here present before God, to hear all things that are commanded thee of God.

³³Busa, gilayon gipasugoan ko ikaw; ug maayo ang imong gibuhat nga mianhi ka. Busa karon ania kaming tanan sa atubangan sa Dios sa pagpatalinghug sa tanang mga butang nga gisugo sa Dios kanimo.

³⁴Then Peter opened his mouth, and said, Of a truth I perceive that God is no respecter of persons:

³⁴Unya mibungat si Pedro sa iyang baba, ug miingon: Sa pagkamatuod, naila ko nga ang Dios walay pinalabi sa mga tawo;

³⁵But in every nation he that feareth him, and worketh righteousness, is accepted with him.

³⁵Kondili nga sa tagsatagsa ka nasud nahamut-an niya kadtong mahadlok kaniya, ug magabuhat sa pagkamatarung.

³⁶The word which God sent unto the children of Israel, preaching peace by Jesus Christ: (he is Lord of all:)

³⁶Ang pulong nga gipadala niya sa mga anak sa Israel, sa pagmantala sa Maayong Balita sa pakigdait tungod kang Jesucristo (mao siya ang Ginoo sa tanan);

³⁷That word, I say, ye know, which was published throughout all Judaea, and began from Galilee, after the baptism which John preached;

³⁷Hingbaloan ninyo ang pulong nga nasangyaw sa tibook nga Judea nga nagasugod sa Galilea, sa tapus ang pagbautismo nga gimantala ni Juan;

³⁸How God anointed Jesus of Nazareth with the Holy Ghost and with power: who went about doing good, and healing all that were oppressed of the devil; for God was with him.

³⁸Mahatungod kang Jesus nga Nazaretnon kong giunsa ang pagdihog sa Dios kaniya sa Espiritu Santo ug sa gahum; nga milakaw sa pagbuhat ug mga kaayohan, ug nagaayo sa tanang mga gisakit sa yawa; kay ang Dios nag-uban kaniya.

³⁹And we are witnesses of all things which he did both in the land of the Jews, and in Jerusalem; whom they slew and hanged on a tree:

³⁹Ug kami mga saksi sa tanang mga butang nga gibuhat niya sa yuta sa mga Judio, ug sa Jerusalem; siya gipatay usab nila, nga ginabitay sa usa ka kahoy.

⁴⁰Him God raised up the third day, and shewed him openly;

⁴⁰Siya gibanhaw sa Dios sa ikatolo ka adlaw, ug gitugutan siya nga magpakita:

⁴¹Not to all the people, but unto witnesses chosen before God, even to us, who did eat and drink with him after he rose from the dead.

⁴¹Dili sa tibook nga katawohan, kondili sa mga saksi nga gipili sa Dios kaniadto, bisan kanamo nga nanagpangaon ug nanagpanginum uban kaniya, sa tapus ang iyang pagkabanhaw gikan sa mga minatay.

⁴²And he commanded us to preach unto the people, and to testify that it is he which was ordained of God to be the Judge of quick and dead.

⁴²Ug iyang gisugo kami, nga magwali sa katawohan, ug pagapamatud-an namo nga siya mao ang gitudlo sa Dios, nga maghuhukom sa mga buhi ug sa mga minatay.

⁴³To him give all the prophets witness, that through his name whosoever believeth in him shall receive remission of sins.

⁴³Siya gipamatud-an sa tanang mga manalagna, nga pinaagi sa iyang ngalan ang tanang motoo kaniya, makadawat sa pasaylo sa mga sala.

⁴⁴While Peter yet spake these words, the Holy Ghost fell on all them which heard the word.

⁴⁴Sa nagasulti pa si Pedro niining mga pulonga, mikunsad ang Espiritu Santo sa ibabaw sa tanang mga nagapatalinghug sa pulong.

⁴⁵And they of the circumcision which believed were astonished, as many as came with Peter, because that on the Gentiles also was poured out the gift of the Holy Ghost.

⁴⁵Ug nanghiugnok ang mga matinoohon sa circuncicion nga nag-uban kang Pedro, nga ang hiyas sa Espiritu Santo gipadahili usab sa mga Gentil.

⁴⁶For they heard them speak with tongues, and magnify God. Then answered Peter,

⁴⁶Kay ginapatalinghugan nila nga sila nanagsulti ug mga sinultihan ug nagadayeg sa Dios.

⁴⁷Can any man forbid water, that these should not be baptized, which have received the Holy Ghost as well as we?

⁴⁷Unya mitubag si Pedro: Aduna bay tawong arang makagpugong sa tubig aron dili pagabautismohan kini sila nga mga nakadawat usab sa Espiritu Santo sama kanamo?

⁴⁸And he commanded them to be baptized in the name of the Lord. Then prayed they him to tarry certain days.

⁴⁸Ug nagsugo siya nga pagabautismohan sila sa ngalan ni Jesucristo. Unya sila naghangyo nga magpabilin siya ug pila ka adlaw.