¹Now about that time Herod the king stretched forth his hands to vex certain of the church.

¹Ug niadtong panahona si Herodes nga hari mibakyaw sa iyang kamot aron sa pagsakit sa pipila ka sakup sa iglesia.

²And he killed James the brother of John with the sword.

²Ug gipatay niya sa pinuti si Jacobo nga igsoon ni Juan.

³And because he saw it pleased the Jews, he proceeded further to take Peter also. (Then were the days of unleavened bread.)

³Ug sa nakita niya nga hing-uyonan kini sa mga Judio, nagpadayon siya sa pagdakup kang Pedro usab. Ug mga adlaw kadto sa mga tinapay nga walay levadura.

⁴And when he had apprehended him, he put him in prison, and delivered him to four quaternions of soldiers to keep him; intending after Easter to bring him forth to the people.

⁴Ug sa hingdakpan na niya si Pedro, iyang gisulod siya sa bilanggoan, ug gitugyan siya sa upat ka tinagup-at nga mga sundalo, sa pagbantay kaniya; nga buot niyang paatubangon sa katawohan sa human ang Pasko.

⁵Peter therefore was kept in prison: but prayer was made without ceasing of the church unto God for him.

⁵Busa ginabantayan si Pedro sa bilanggoan; apan ang mainit nga mga pag-ampo sa Dios gibuhat sa iglesia alang kaniya.

⁶And when Herod would have brought him forth, the same night Peter was sleeping between two soldiers, bound with two chains: and the keepers before the door kept the prison.

⁶Ug sa buot ni Herodes nga paatubangon siya sa katawohan, niadtong gabhiona natulog si Pedro sa taliwala sa duruha ka sundalo, ginapus sa duha ka talikala; ug ang mga bantay nga didto sa atubangan sa pultahan nagbantay sa bilanggoan.

⁷And, behold, the angel of the Lord came upon him, and a light shined in the prison: and he smote Peter on the side, and raised him up, saying, Arise up quickly. And his chains fell off from his hands.

⁷Ug ania karon, usa ka manolonda sa Ginoo miatubang kaniya, ug misidlak ang usa ka kahayag sa bilanggoan; ug sa gikablit siya sa kilid, iyang gipukaw, nga nagaingon: Bumangon ka sa madali. Ug ang mga talikala nangataktak gikan sa iyang mga kamot.

⁸And the angel said unto him, Gird thyself, and bind on thy sandals. And so he did. And he saith unto him, Cast thy garment about thee, and follow me.

⁸Ug miingon kaniya ang manolonda: Magbakus ka, ug ihigut ang imong mga sandalia. Ug gibuhat niya kini. Ug siya miingon kaniya: Isul-ob ang imong bisti, ug sumunod kanako.

⁹And he went out, and followed him; and wist not that it was true which was done by the angel; but thought he saw a vision.

⁹Ug migula si Pedro ug misunod kaniya; ug wala siya mahibalo nga matuod ang gibuhat sa manolonda, kondili nagdahum siya nga usa ka panan-awon ang iyang nakita.

¹⁰When they were past the first and the second ward, they came unto the iron gate that leadeth unto the city; which opened to them of his own accord: and they went out, and passed on through one street; and forthwith the angel departed from him.

¹⁰Ug sa gilabyan nila ang nahauna ug ikaduha ka bantay, nakadangat sila sa pultahan nga puthaw, nga nagatultol ngadto sa ciudad; nga miabli kanila sa iyang kaugalingon; ug sa nakagula sila, miagi sila sa usa ka dalan, ug gilayon mibulag kaniya ang manolonda.

¹¹And when Peter was come to himself, he said, Now I know of a surety, that the LORD hath sent his angel, and hath delivered me out of the hand of Herod, and from all the expectation of the people of the Jews.

¹¹Ug sa hing-ulian si Pedro, miingon: Karon naila ko, sa pagkamatuod, nga gisugo sa Ginoo ang iyang manolonda, ug nagluwas kanako gikan sa kamot ni Herodes ug gikan sa bug-os nga paghulat sa lungsod sa mga Judio.

¹²And when he had considered the thing, he came to the house of Mary the mother of John, whose surname was Mark; where many were gathered together praying.

¹²Ug sa nagpalandong siya niini, miadto siya sa balay ni Maria, nga inahan ni Juan, nga may bansagon nga Marcos diin didto nanagtigum sang daghan ug nanag-ampo.

¹³And as Peter knocked at the door of the gate, a damsel came to hearken, named Rhoda.

¹³Ug sa nagtuktuk si Pedro sa pultahan nga sa gawas miduol sa pagpaniid ang usa ka sulogoon nga ginganlan si Rhoda.

¹⁴And when she knew Peter's voice, she opened not the gate for gladness, but ran in, and told how Peter stood before the gate.

¹⁴Ug sa iyang hing-ilhan ang tingog ni Pedro, ang pultahan wala niya pag-ablihi tungod sa kalipay, kondili midalagan siya sa sulod ug gisugilon niya nga si Pedro anaa sa pultahan.

¹⁵And they said unto her, Thou art mad. But she constantly affirmed that it was even so. Then said they, It is his angel.

¹⁵Ug sila miingon kaniya: Nabuang ka. Apan siya nagmatuod nga masaligon nga mao gayud si Pedro. Ug sila nanag-ingon: Manolonda niya kana.

¹⁶But Peter continued knocking: and when they had opened the door, and saw him, they were astonished.

¹⁶Ug si Pedro nagpadayon sa pagtuktuk, ug sapag-abli nila, nakita nila siya ug nanghitingala sila.

¹⁷But he, beckoning unto them with the hand to hold their peace, declared unto them how the Lord had brought him out of the prison. And he said, Go shew these things unto James, and to the brethren. And he departed, and went into another place.

¹⁷Ug sa iyang gisinyasan sila sa kamot aron managhilum, iyang gisugilon kanila kong giunsa siya sa pagpagula sa Ginoo gikan sa bilanggoan, ug siya miingon: Isugilon ninyo kini kang Jacobo ug sa mga igsoon. Ug siya mipahawa, ug miadto sa laing dapit.

¹⁸Now as soon as it was day, there was no small stir among the soldiers, what was become of Peter.

¹⁸Ug sa pagkabuntag na dili diyutay ang kagubot sa mga sundalo, tungod sa nahitabo kang Pedro.

¹⁹And when Herod had sought for him, and found him not, he examined the keepers, and commanded that they should be put to death. And he went down from Judaea to Caesarea, and there abode.

¹⁹Ug sa pagpangita ni Herodes, ug sa wala niya hikit-i siya, gisusi niya ang mga bantay, ug nagsugo nga silotan sila sa kamatayon. Ug milugsong siya gikan sa Judea padulong sa Cesarea, ug napabilin didto.

²⁰And Herod was highly displeased with them of Tyre and Sidon: but they came with one accord to him, and, having made Blastus the king's chamberlain their friend, desired peace; because their country was nourished by the king's country.

²⁰Ug si Herodes nayugot sa mga taga-Tiro ug sa mga taga-Sidon; apan miduol sila sa tingub kaniya, ug sa naabyan nila si Blasto nga maghihipos sa puloy-anan sa hari, nangayo ug pakigdait; kay ang ilang kayutaan gibuhi sa kayutaan sa hari.

²¹And upon a set day Herod, arrayed in royal apparel, sat upon his throne, and made an oration unto them.

²¹Ug sa usa ka adlaw nga gitagal, si Herodes misul-ob sa bisti nga harianon, ug milingkod siya sa trono sa hukmanan, ug naghatag pakigpulong kanila.

²²And the people gave a shout, saying, It is the voice of a god, and not of a man.

²²Ug ang katawohan nanagsinggit: Tingog sa Dios, ug dili iya sa tawo.

²³And immediately the angel of the Lord smote him, because he gave not God the glory: and he was eaten of worms, and gave up the ghost.

²³Ug dihadiha gihampak siya sa usa ka manolonda sa Ginoo, tungod kay wala niya ihatag ang himaya sa Dios; ug gikaon siya sa mga ulod, ug gihunos ang iyang kinabuhi.

²⁴But the word of God grew and multiplied.

²⁴Apan ang pulong sa Dios mitubo ug misanay.

²⁵And Barnabas and Saul returned from Jerusalem, when they had fulfilled their ministry, and took with them John, whose surname was Mark.

²⁵Ug si Bernabe ug si Saulo namauli gikan sa Jerusalem, sa natapus nila ang ilang ministerio: ug giuban usab nila si Juan, nga may bansagon nga Marcos.