¹And when the day of Pentecost was fully come, they were all with one accord in one place.

¹Ug sa miabut na ang adlaw sa Pentecostes, nanagtigum sa paghiusa ang tanan sa usa ka dapit.

²And suddenly there came a sound from heaven as of a rushing mighty wind, and it filled all the house where they were sitting.

²Ug sa kalit miabut ang usa ka lanog gikan sa langit, ingon sa usa ka makusog nga hangin nga mihuyop, ug gipuno niya ang tibook nga balay, diin didto sila managlingkod.

³And there appeared unto them cloven tongues like as of fire, and it sat upon each of them.

³Ug kanila nanagpadayag ang mga dila nga ingon sa kalayo, nga nabahinbahin ug nagtungtung sa ibabaw sa tagsatagsa kanila.

⁴And they were all filled with the Holy Ghost, and began to speak with other tongues, as the Spirit gave them utterance.

⁴Ug nangapuno silang tanan sa Espiritu Santo, ug nanagsugod sila pagsulti sa nagkalainlaing mga sinultihan, ingon sa gihatag kanila sa Espiritu Santo aron ikasulti.

⁵And there were dwelling at Jerusalem Jews, devout men, out of every nation under heaven.

⁵Ug dihay nanagpuyo sa Jerusalem nga mga Judio, nga mga maampoon gikan sa tanan nga nasud sa ilalum sa langit.

⁶Now when this was noised abroad, the multitude came together, and were confounded, because that every man heard them speak in his own language.

⁶Ug sa hingdunggan kining lanog midugok ang panon sa katawohan; ug nangalibog sila, kay ang tagsatagsa kanila nakabati nga maoy ginasulti ang iyang kaugalingong pinulongan.

⁷And they were all amazed and marvelled, saying one to another, Behold, are not all these which speak Galilaeans?

⁷Ug hingkulbaan ug nanghibulong silang tanan, ug nagaingon ang usa ug usa: Ania karon, dili ba mga taga-Galilea silang tanan nga nagasulti?

⁸And how hear we every man in our own tongue, wherein we were born?

⁸Busa naunsa nga ginapatalinghugan ta sa tagsatagsa kanila ang sinultihan nga atong natawohan?

⁹Parthians, and Medes, and Elamites, and the dwellers in Mesopotamia, and in Judaea, and Cappadocia, in Pontus, and Asia,

⁹Mga taga-Parto, ug mga taga-Medos, mga taga-Elam, ug mga pumuluyo sa Mesopotamia, sa Judea, ug sa Capadocia, sa Ponto, ug sa Asia.

¹⁰Phrygia, and Pamphylia, in Egypt, and in the parts of Libya about Cyrene, and strangers of Rome, Jews and proselytes,

¹⁰Sa Frigia, ug Pamfilia, sa Egipto, ug sa mga ginsakpan sa Libia, nga haduol sa Cirene; ug mga dumuluong gikan sa Roma, mga Judio, ug mga kinabig;

¹¹Cretes and Arabians, we do hear them speak in our tongues the wonderful works of God.

¹¹Mga taga-Creta, ug mga taga-Arabia, ginapatalinghugan ta sila nga nagasulti sa atong mga sinultihan sa kahibulong ang mga buhat sa Dios.

¹²And they were all amazed, and were in doubt, saying one to another, What meaneth this?

¹²Ug hingkulbaan silang tanan, ug nangalibog, nga nagaingon ang usa ug usa: Unsa ang kahulogan niini?

¹³Others mocking said, These men are full of new wine.

¹³Apan ang uban nga nanagbugalbugal, miingon: Nangahubog sila sa bag-ong vino.

¹⁴But Peter, standing up with the eleven, lifted up his voice, and said unto them, Ye men of Judaea, and all ye that dwell at Jerusalem, be this known unto you, and hearken to my words:

¹⁴Apan sa mitindog si Pedro, uban ang napulo ug usa, gipatugbaw niya ang iyang tingog ug nag-ingon kanila: Mga Judio, ug kamong tanan nga nagapuyo sa Jerusalem, maila ninyo unta kini, ug patalinghugi ninyo ang akong mga pulong:

¹⁵For these are not drunken, as ye suppose, seeing it is but the third hour of the day.

¹⁵Kay kini sila dili mga hubog, ingon sa pagdahum ninyo; kay ikatolo pa lamang karon ka takna sa adlaw.

¹⁶But this is that which was spoken by the prophet Joel;

¹⁶Kini mao hinoon ang giingon sa manalagna nga si Joel:

¹⁷And it shall come to pass in the last days, saith God, I will pour out of my Spirit upon all flesh: and your sons and your daughters shall prophesy, and your young men shall see visions, and your old men shall dream dreams:

¹⁷Ug mahitabo sa ulahi nga mga adlaw, nagaingon ang Dios. igabubo ko ang akong Espiritu sa tanang unod: ug ang inyong mga anak nga lalake ug babaye magapanagna, ug ang inyong mga batan-on makakita ug mga talan-awon, ug ang inyong mga tigulang managdamgo ug mga damgo:

¹⁸And on my servants and on my handmaidens I will pour out in those days of my Spirit; and they shall prophesy:

¹⁸Oo, ug sa akong mga ulipon nga lalake ug mga ulipon nga babaye, niadtong mga adlawa igabubo ko usab kanila ang akong Espiritu, ug managpanagna sila.

¹⁹And I will shew wonders in heaven above, and signs in the earth beneath; blood, and fire, and vapour of smoke:

¹⁹Ug igapahayag ko ang mga katingalahan sa langit, ug mga ilhanan sa yuta, dugo, ug kalayo, ug inalisngaw sa aso.

²⁰The sun shall be turned into darkness, and the moon into blood, before the great and notable day of the Lord come:

²⁰Ang adlaw pagaalid-an sa kangitngit, ug ang bulan mahimong dugo, sa dili pa moabut ang adlaw sa Ginoo, kadtong adlaw nga daku ug mahimayaon.

²¹And it shall come to pass, that whosoever shall call on the name of the Lord shall be saved.

²¹Ug mahitabo nga bisan kinsa nga magatawag sa ngalan sa Ginoo, maluwas siya.

²²Ye men of Israel, hear these words; Jesus of Nazareth, a man approved of God among you by miracles and wonders and signs, which God did by him in the midst of you, as ye yourselves also know:

²²Mga tawo sa Israel, patalinghugi ninyo kini nga mga pulong: Si Jesus nga Nazaretnon, tawo nga gipamatud-an kaninyo sa Dios pinaagi sa mga katingalahan ug mga kahibulongan ug mga ilhanan nga gibuhat sa Dios tungod kaniya sa taliwala ninyo, ingon nga hingbaloan na usab ninyo;

²³Him, being delivered by the determinate counsel and foreknowledge of God, ye have taken, and by wicked hands have crucified and slain:

²³Kini siya nga gitugyan ingon sa dili mabalhin nga pagbulot-an ug daang-pagkahibalo sa Dios, inyong gidakup ug gipatay, nga gilansang sa kamot sa mga tawong masupilon;

²⁴Whom God hath raised up, having loosed the pains of death: because it was not possible that he should be holden of it.

²⁴Nga gibanhaw sa Dios, sa nabadbaran sa mga kasakitan sa kamatayon; kay wala gayud mahimo nga mahawiran siya niana.

²⁵For David speaketh concerning him, I foresaw the Lord always before my face, for he is on my right hand, that I should not be moved:

²⁵Kay si David nagaingon mahatungod kaniya: Nakita ko gihapon ang Ginoo sa akong atubangan; kay ania siya sa akong too, aron dili ako matarug.

²⁶Therefore did my heart rejoice, and my tongue was glad; moreover also my flesh shall rest in hope:

²⁶Tungod niini nahinangup ang akong kasingkasing, ug nagakalipay ang akong dila; ug ang akong unod usab nagapahulay sa paglaum;

²⁷Because thou wilt not leave my soul in hell, neither wilt thou suffer thine Holy One to see corruption.

²⁷Kay dili mo pagpasagdan ang akong kalag sa Hades, ug dili mo itugot nga ang imong Balaan makakita sa pagkadunot.

²⁸Thou hast made known to me the ways of life; thou shalt make me full of joy with thy countenance.

²⁸Gipaila mo kanako ang mga dalan sa kinabuhi; pagapun-on mo ako sa kalipay sa imong nawong.

²⁹Men and brethren, let me freely speak unto you of the patriarch David, that he is both dead and buried, and his sepulchre is with us unto this day.

²⁹Mga igsoon, makahimo ako sa pagsulti kaninyo sa dakung kasayon mahatungod kang David nga patriarca nga namatay siya, ug gilubong, ug ang iyang lubnganan ania kanato hangtud karong adlawa.

³⁰Therefore being a prophet, and knowing that God had sworn with an oath to him, that of the fruit of his loins, according to the flesh, he would raise up Christ to sit on his throne;

³⁰Tungod kay manalagna siya, ug nga hingbaloan niya nga gipanumpa sa Dios kaniya, sa usa ka panumpa, nga sa bunga sa iyang hawak, may usa nga magalingkod sa iyang trono;

³¹He seeing this before spake of the resurrection of Christ, that his soul was not left in hell, neither his flesh did see corruption.

³¹Siya, sa nakalantaw nga daan, nagsulti sa pagkabanhaw ni Cristo, nga wala pagapasagdi ang iyang kalag sa Hades, ni ang iyang unod makakita sa pagkadunot.

³²This Jesus hath God raised up, whereof we all are witnesses.

³²Kining Jesus gibanhaw sa Dios nga kaniya mga saksi kami ngatanan.

³³Therefore being by the right hand of God exalted, and having received of the Father the promise of the Holy Ghost, he hath shed forth this, which ye now see and hear.

³³Busa sa gibayaw siya sa toong kamot sa Dios, ug sa nakadawat sa Amahan sa saad sa Espiritu Santo, iyang gibubo kini, nga ginatan-aw ug ginapatalinghugan ninyo karon.

³⁴For David is not ascended into the heavens: but he saith himself, The Lord said unto my Lord, Sit thou on my right hand,

³⁴Kay si David wala makasaka sa mga langit; apan siya gayud nag-ingon: ang Ginoo nag-ingon sa akong Ginoo; Lumingkod ka sa akong toong kamot,

³⁵Until I make thy foes thy footstool.

³⁵Hangtud nga igabutang ko ang imong mga kaaway sa tumbanan sa imong mga tiil.

³⁶Therefore let all the house of Israel know assuredly, that God hath made the same Jesus, whom ye have crucified, both Lord and Christ.

³⁶Busa pahibaloon sa matuod gayud ang tibook nga balay ni Israel, nga kining Jesus nga gilansang ninyo sa cruz, gibuhat sa Dios nga Ginoo ug Cristo.

³⁷Now when they heard this, they were pricked in their heart, and said unto Peter and to the rest of the apostles, Men and brethren, what shall we do?

³⁷Karon sa nakadungog sila niini, gisakitan sila sa ilang kasingkasing, ug nanag-ingon sila kang Pedro, ug sa ubang mga apostoles: Mga igsoon, unsay pagabuhaton namo?

³⁸Then Peter said unto them, Repent, and be baptized every one of you in the name of Jesus Christ for the remission of sins, and ye shall receive the gift of the Holy Ghost.

³⁸Ug si Pedro miingon kanila: Maghinulsol kamo ug managpabautismo ang tagsatagsa kaninyo sa ngalan ni Jesucristo alang sa pagpasaylo sa mga sala, ug managdawat kamo sa hatag sa Espiritu Santo.

³⁹For the promise is unto you, and to your children, and to all that are afar off, even as many as the LORD our God shall call.

³⁹Kay ang saad alang kaninyo ug sa inyong mga anak, ug sa tanang atua sa halayo; bisan ang kapid-an nga pagatawgon sa atong Ginoong Dios.

⁴⁰And with many other words did he testify and exhort, saying, Save yourselves from this untoward generation.

⁴⁰Ug sa uban pang daghang mga punong nagpamatuod siya, ug nagtambag kanila, sa pag-ingon: Luwason ninyo ang inyong kaugalingon gikan niining kaliwatan nga baliko.

⁴¹Then they that gladly received his word were baptized: and the same day there were added unto them about three thousand souls.

⁴¹Unya kadtong mga mingdawat sa iyang pulong gibautismohan; ug niadtong adlawa nahidugang ang may tolo ka libo ka mga kalag.

⁴²And they continued stedfastly in the apostles' doctrine and fellowship, and in breaking of bread, and in prayers.

⁴²Ug nanagpadayon gihapon sila sa pagtolon-an sa mga apostoles ug sa pakig-ambitay, ug sa pagbahinbahin sa tinapay, ug sa mga pag-ampo.

⁴³And fear came upon every soul: and many wonders and signs were done by the apostles.

⁴³Ug giabut sa kahadlok ang tagsatagsa ka kalag; ug daghan ang mga katingalahan, ug mga ilhanan nga gibuhat pinaagi sa mga apostoles.

⁴⁴And all that believed were together, and had all things common;

⁴⁴Ug ang tanang mga mingtoo nanagtipon pagpuyo ug giusahan ang tanang mga butang.

⁴⁵And sold their possessions and goods, and parted them to all men, as every man had need.

⁴⁵Ug gipamaligya nila ang ilang kaugalingong mga butang ug ginabahinbahin nila sa tanan ingon sa gikinahanglan sa tagsatagsa.

⁴⁶And they, continuing daily with one accord in the temple, and breaking bread from house to house, did eat their meat with gladness and singleness of heart,

⁴⁶Ug sa nagapadayon sila sa paghiusa sa matag-adlaw sa templo, ug sa pagbahinbahin sa tinapay sa kabalayan. nangaon sila sa malipayon ug sa putli nga kasingkasing;

⁴⁷Praising God, and having favour with all the people. And the Lord added to the church daily such as should be saved.

⁴⁷Nga nagadayeg sa Dios, ug nahamut-an sa tibook nga lungsod. Ug ginadugang sa Ginoo kanila sa matag-adlaw ang mga ginaluwas.