¹Therefore we ought to give the more earnest heed to the things which we have heard, lest at any time we should let them slip.

¹Busa, kinahanglan nga hatagan ta sa labing mainitong pagtagad ang mga butang nga hingdunggan, tingali unya nga ipanganod kita gikan kanila.

²For if the word spoken by angels was stedfast, and every transgression and disobedience received a just recompence of reward;

²Kay kong ang pulong nga gisulti pinaagi sa mga manolonda nagapaila nga malig-on, ug ang tanan nga paglapas ug pagsuki nakadawat sa matarung bayad sa balus;

³How shall we escape, if we neglect so great salvation; which at the first began to be spoken by the Lord, and was confirmed unto us by them that heard him;

³Unsaon ta sa paglikay, kong talikdan ta ang ingon nga pagkadaku nga kaluwasan? nga sa sinugdan gisulti pinaagi sa Ginoo, gipamatud-an kanato pinaagi kanila nga mga nagpakadungog;

⁴God also bearing them witness, both with signs and wonders, and with divers miracles, and gifts of the Holy Ghost, according to his own will?

⁴Nga gipamatud-an usab sa Dios uban kanila, pinaagi sa mga ilhanan ug sa mga katingalahan usab, ug sa mga nagakalainlain nga mga gahum, ug sa mga hiyas sa Espiritu Santo, sumala sa iyang kaugalingong kabubut-on.

⁵For unto the angels hath he not put in subjection the world to come, whereof we speak.

⁵Kay wala niya igapasakup sa mga manoionda ang palaabuton nga kalibutan nga ginasultihan ta.

⁶But one in a certain place testified, saying, What is man, that thou art mindful of him? or the son of man that thou visitest him?

⁶Apan may usa nga nagapamatuod, sa usa ka dapit nga nagaingon: Unsa ba ang tawo nga nagamatinagdanon man ikaw kaniya? Kun ang anak sa tawo nga ikaw nagaduaw man kaniya?

⁷Thou madest him a little lower than the angels; thou crownedst him with glory and honour, and didst set him over the works of thy hands:

⁷Gibuhat mo siya nga ubos ug diyutay lamang kay sa mga manolonda; gipurongpurongan mo siya uban sa himaya ug kadungganan, ug gipahaluna mo siya ibabaw sa mga buhat sa imong mga kamot;

⁸Thou hast put all things in subjection under his feet. For in that he put all in subjection under him, he left nothing that is not put under him. But now we see not yet all things put under him.

⁸Gisakup mo ang tanang mga butang sa ilalum sa iyang mga tiil. Kay sa pagsakup niya sa tanang mga butang, wala siyay gibiyaan nga wala isakup kaniya. Apan karon wala pa nato makita ang tanang mga butang nga nasakup kaniya.

⁹But we see Jesus, who was made a little lower than the angels for the suffering of death, crowned with glory and honour; that he by the grace of God should taste death for every man.

⁹Apan nakita nato ang gihimong ubos ug diyutay lamang kay sa mga manolonda, bisan si Jesus, tungod sa pag-antus sa kamatayon, gipurongpurongan sa himaya ug kadungganan aron nga tungod sa gracia sa Dios, pagatilawan niya ang kamatayon alang sa tagsatagsa ka tawo.

¹⁰For it became him, for whom are all things, and by whom are all things, in bringing many sons unto glory, to make the captain of their salvation perfect through sufferings.

¹⁰Kay angay kaniya, alang kang kinsa ang tanang mga butang, ug pinaagi kang kinsa ang tanang mga butang, sa pagdala ug daghang mga anak ngadto sa himaya, aron sa paghimong hingpit sa magbubuhat sa ilang kaluwasan pinaagi sa mga pag-antus.

¹¹For both he that sanctifieth and they who are sanctified are all of one: for which cause he is not ashamed to call them brethren,

¹¹Kay ang nagabalaan ug kadtong mga gibalaan gikan sa usa lamang; tungod niana nga hinungdan siya wala maulaw sa pagtawag kanila nga mga igsoon,

¹²Saying, I will declare thy name unto my brethren, in the midst of the church will I sing praise unto thee.

¹²Nga nagaingon: Igapahayag ko ang imong ngalan ngadto sa akong mga igsoon, sa taliwala sa kapunongan magaawit ako sa imong pagdayeg.

¹³And again, I will put my trust in him. And again, Behold I and the children which God hath given me.

¹³Ug usab: Igabutang ko ang akong pagsalig kaniya. Ug usab: Ania karon, ako ug ang mga anak nga gihatag sa Dios kanako.

¹⁴Forasmuch then as the children are partakers of flesh and blood, he also himself likewise took part of the same; that through death he might destroy him that had the power of death, that is, the devil;

¹⁴Busa sanglit kay ang mga anak umalambit man sa unod ug dugo, sa maong pagkaagi, siya usab miambit niini, aron tungod sa kamatayon pagawagtangon niya pinaagi sa kamatayon ang may gahum sa kamatayon, nga mao ang yawa;

¹⁵And deliver them who through fear of death were all their lifetime subject to bondage.

¹⁵Ug pagaluwason niya ang tanan nga tungod sa kahadlok sa kamatayon nagpasakup sa pagkaulipon sa tibook nila nga kinabuhi.

¹⁶For verily he took not on him the nature of angels; but he took on him the seed of Abraham.

¹⁶Kay sa pagkamatuod, dili sa mga manolonda siya nagahatag ug tabang, kondili nagahatag siya ug tabang sa kaliwat ni Abraham.

¹⁷Wherefore in all things it behoved him to be made like unto his brethren, that he might be a merciful and faithful high priest in things pertaining to God, to make reconciliation for the sins of the people.

¹⁷Tungod niana, kinahanglan siya mahimong sama sa iyang mga igsoon sa tanang mga butang, aron mahimo siyang maloloy-on ug matinumanon nga labawng sacerdote sa mga butang nga mahitungod sa Dios, sa paghimo ug halad sa pagpasig-uli alang sa mga sala sa katawohan.

¹⁸For in that he himself hath suffered being tempted, he is able to succour them that are tempted.

¹⁸Kay niana, siya sa iyang kaugalingon nag-antus sanglit gitintal, takus siya sa pagtabang niadtong mga gitintal.