¹Let us therefore fear, lest, a promise being left us of entering into his rest, any of you should seem to come short of it.

¹Busa, mangahadlok kita, kay tingali unya, sanglit may saad nga gibilin sa pagpasulod sa iyang kapahulayan, may bisan kinsa kaninyo nga daw dili makakab-ut niini.

²For unto us was the gospel preached, as well as unto them: but the word preached did not profit them, not being mixed with faith in them that heard it.

²Kay sa pagkamatuod ginawali usab kanato ang Maayong Balita ingon usab kanila; apan ang pulong nga hingdunggan wala nila pagpusli, tungod kay wala pag-ubani sa pagtoo niadtong mga nanagpakadungog;

³For we which have believed do enter into rest, as he said, As I have sworn in my wrath, if they shall enter into my rest: although the works were finished from the foundation of the world.

³Kay kita nga mingtoo makasulod niadto nga kapahulayan, bisan ingon sa gisulti niya: Sumala sa akong ginapanumpa tungod sa akong kaligutgut, dili sila makasulod sa akong kapahulayan, bisan pa ang mga buhat nangahuman sukad sa pagtukod sa kalibutan.

⁴For he spake in a certain place of the seventh day on this wise, And God did rest the seventh day from all his works.

⁴Kay siya nag-ingon sa laing bahin mahitungod sa ikapito ka adlaw, sa ingon niini: Ug ang Dios mipahulay sa tanan niyang mga bulohaton sa ikapito ka adlaw.

⁵And in this place again, If they shall enter into my rest.

⁵Ug niining bahina usab: dili sila magsulod sa akong kapahulayan.

⁶Seeing therefore it remaineth that some must enter therein, and they to whom it was first preached entered not in because of unbelief:

⁶Busa, sanglit matuod man gihapon nga may pipila nga kinahanglan mosulod didto, ug sila nga ginawalihan sa Maayong Balita kanhi wala makahimo sa pagsulod tungod sa pagkamasukihon,

⁷Again, he limiteth a certain day, saying in David, To day, after so long a time; as it is said, To day if ye will hear his voice, harden not your hearts.

⁷Nagatudlo siya pag-usab ug usa ka adlaw, Karong-adlawa, nagaingon pinaagi kang David, sa human sa hataas nga panahon (bisan ingon sa gisulti niya kaniadto) Karong-adlawa kong makadungog kamo sa iyang tingog, dili ninyo pagpatig-ahon ang inyong mga kasingkasing.

⁸For if Jesus had given them rest, then would he not afterward have spoken of another day.

⁸Kay kong si Josue mihatag pa kanila ug kapahulayan, wala unta siya magsulti mahitungod sa laing adlaw.

⁹There remaineth therefore a rest to the people of God.

⁹Busa nagapabilin pa ang kapahulayan nga sa adlaw nga igpapahulay alang sa katawohan sa Dios.

¹⁰For he that is entered into his rest, he also hath ceased from his own works, as God did from his.

¹⁰Kay siya nga nakasulod sa iyang kapahulayan, nakapahulay usab siya sa iyang kaugalingon gikan sa iyang mga buhat, sumala sa gihimo sa Dios gikan sa iyang mga buhat.

¹¹Let us labour therefore to enter into that rest, lest any man fall after the same example of unbelief.

¹¹Busa maninguha kita sa pagsulod niana nga kapahulayan, aron walay bisan kinsa nga tawo mahulog sa mao usab nga panig-ingnan sa pagkamasukihon.

¹²For the word of God is quick, and powerful, and sharper than any twoedged sword, piercing even to the dividing asunder of soul and spirit, and of the joints and marrow, and is a discerner of the thoughts and intents of the heart.

¹²Kay ang pulong sa Dios buhi ug maabtik, ug labi pang mahait kay sa bisan unsa nga espada nga duha ing sulab, ug nagadulot hangtud sa pagkabahin sa kalag ug sa espiritu, sa mga lutahan ug sa mga utok sa bukog, malagmit sa pag-ila sa mga hunahuna ug sa mga tuyo sa kasingkasing.

¹³Neither is there any creature that is not manifest in his sight: but all things are naked and opened unto the eyes of him with whom we have to do.

¹³Ug walay binuhat nga dili madayag sa iyang atubangan; kondili ang tanang mga butang mga hubo ug binuksan sa atubangan sa mga mata niadtong atong pagahatagan ug cuenta.

¹⁴Seeing then that we have a great high priest, that is passed into the heavens, Jesus the Son of God, let us hold fast our profession.

¹⁴Busa sa nabatonan ta ang usa ka labawng sacerdote nga nakalatas sa kalangitan, si Jesus, ang Anak sa Dios, managlig-on kita sa atong pagsugid.

¹⁵For we have not an high priest which cannot be touched with the feeling of our infirmities; but was in all points tempted like as we are, yet without sin.

¹⁵Kay kita waiay labawng sacerdote nga dili arang matandog sa pagbati sa atong mga kaluyahon; kondili usa nga gitintal sa tanang mga paagi sama kanato, apan walay sala.

¹⁶Let us therefore come boldly unto the throne of grace, that we may obtain mercy, and find grace to help in time of need.

¹⁶Busa, manuol kita nga may pagpangahas ngadto sa trono sa gracia, aron kita makadawat sa kalooy, ug makakaplag sa gracia nga makatabang kanato sa takna sa pagkinahanglan.