1I AM the man that hath seen affliction by the rod of his wrath.
1Ako mao ang tawo nga nakakita sa kasakitan pinaagi sa barahan sa iyang kapungot.
2He hath led me, and brought me into darkness, but not into light.
2Iyang gitultolan ako ug gipalakat ako sa kangitngitan, ug wala sa kahayag.
3Surely against me is he turned; he turneth his hand against me all the day.
3Sa pagkatinuod batok kanako iyang gipaatubang ang iyang kamot sa nakadaghan sa tibook nga adlaw.
4My flesh and my skin hath he made old; he hath broken my bones.
4Ang akong unod ug ang akong panit yang gihimo nga tigulang; iyang gidugmok ang akong mga bukog.
5He hath builded against me, and compassed me with gall and travail.
5Siya nagtukod batok kanako, ug gilibutan ako sa kapaitan ug kasakitan.
6He hath set me in dark places, as they that be dead of old.
6Gipapuyo niya ako sa mangiub nga mga dapit, sama niadtong dugay na nga nangamatay.
7He hath hedged me about, that I cannot get out: he hath made my chain heavy.
7Ako gialad niya, aron dili ako makagula; iyang gipabug-at ang akong talikala.
8Also when I cry and shout, he shutteth out my prayer.
8Oo, sa pagtiyabaw nako, ug sa pagtawag sa panabang, iyang gipugngan ang akong pag-ampo.
9He hath inclosed my ways with hewn stone, he hath made my paths crooked.
9Gialad niya sa mga bato nga sinapsapan ang akong mga alagianan; iyang gibaliko ang akong mga dalan.
10He was unto me as a bear lying in wait, and as a lion in secret places.
10Alang kanako siya sama sa usa ka oso nga nagabanhig, ingon sa usa ka leon sa tago nga mga dapit.
11He hath turned aside my ways, and pulled me in pieces: he hath made me desolate.
11Iyang gipatipas ang akong mga alagianan, ug gikuniskunis niya ako; iyang gibuhat ako nga biniyaan.
12He hath bent his bow, and set me as a mark for the arrow.
12Iyang gibusog ang iyang pana, ug iyang gipahaluna ako ingon sa usa ka ilig-onon alang sa pana.
13He hath caused the arrows of his quiver to enter into my reins.
13Ang mga udyong sa iyang baslayan gipalagbas sa akong mga amimislon.
14I was a derision to all my people; and their song all the day.
14Ako nahimong kataw-anan sa tibook ko nga katawohan, ug ilang alawiton sa tibook nga adlaw.
15He hath filled me with bitterness, he hath made me drunken with wormwood.
15Gitugob niya ako sa kapaitan, gihubog niya ako sa panyawan.
16He hath also broken my teeth with gravel stones, he hath covered me with ashes.
16Gidugmok usab niya ang akong mga ngipon sa mga magagmayng bato; gitabonan niya ako sa mga abo.
17And thou hast removed my soul far off from peace: I forgat prosperity.
17Ug imong gihinginlan ang akong kalag ngadto sa halayo gikan sa kalinaw; ako nalimot na sa kauswagan.
18And I said, My strength and my hope is perished from the LORD:
18Ug ako miingon: Ang akong kusog nawagtang na, ug ang akong paglaum nahanaw gikan kang Jehova.
19Remembering mine affliction and my misery, the wormwood and the gall.
19Hinumduman mo ang akong kasakitan ug ang akong pagkaalaut, ang panyawan ug ang apdo.
20My soul hath them still in remembrance, and is humbled in me.
20Ang akong kalag nagahandum gihapon kanila, ug gipaubos sa sulod nako.
21This I recall to my mind, therefore have I hope.
21Nahinumdum ako niini sa akong panumduman; busa ako may paglaum.
22It is of the LORD's mercies that we are not consumed, because his compassions fail not.
22Tungod sa mga mahigugmaongkalolot ni Jehova kita wala mangalaglag, kay ang iyang mga kalooy walay paghubas.
23They are new every morning: great is thy faithfulness.
23Sila ginabag-o sa matag-buntag; daku ang imong pagkamatinumanon.
24The LORD is my portion, saith my soul; therefore will I hope in him.
24Si Jehova mao ang akong panulondon, nagaingon ang akong kalag; busa anaa kaniya ang akong paglaum.
25The LORD is good unto them that wait for him, to the soul that seeketh him.
25Si Jehova maayo alang kanila nga nagapaabut kaniya, alang sa kalag nga nagapangita kaniya.
26It is good that a man should both hope and quietly wait for the salvation of the LORD.
26Maayo nga ang tawo magalaum ug magapaabut sa kahilum sa kaluwasan ni Jehova.
27It is good for a man that he bear the yoke of his youth.
27Maayo alang sa tawo nga pas-anon niya ang yugo sa iyang pagkabatan-on.
28He sitteth alone and keepeth silence, because he hath borne it upon him.
28Palingkora siya nga mag-inusara ug pahiluma, tungod kay kini iyang gipapas-an kaniya.
29He putteth his mouth in the dust; if so be there may be hope.
29Ipabutang ang iyang baba sa abug, kong sa ingon niana aduna pay mapaabut.
30He giveth his cheek to him that smiteth him: he is filled full with reproach.
30Ipataon niya ang iyang aping kaniya nga nagasagpa; aron siya mapuno gayud sa pagsudya.
31For the LORD will not cast off for ever:
31Kay ang Ginoo dili mosalikway sa walay katapusan.
32But though he cause grief, yet will he have compassion according to the multitude of his mercies.
32Kay bisan siya nagpaguol, apan siya malooy sumala sa gidaghanon sa iyang mga mahigugmaong-kalolot.
33For he doth not afflict willingly nor grieve the children of men.
33Kay siya dili magasakit nga sa kinabubut-on, ni magapasubo sa mga anak sa tawo.
34To crush under his feet all the prisoners of the earth.
34Ang pagdugmok sa ilalum sa iyang mga tiil sa tanan nga mga binilanggo sa yuta,
35To turn aside the right of a man before the face of the most High,
35Ang pagtungina sa katungod sa usa ka tawo sa atubangan sa nawong sa Labing Hataas,
36To subvert a man in his cause, the LORD approveth not.
36Ang pagbalit-ad sa usa ka tawo sa iyang katungod, dili uyonan ni Jehova.
37Who is he that saith, and it cometh to pass, when the Lord commandeth it not?
37Kinsa kadtong nagaingon, ug nahanabo man, sa diha nga wala magsugo ang Ginoo?
38Out of the mouth of the most High proceedeth not evil and good?
38Gikan sa baba sa Labing Hataas dili ba mogula ang dautan ug maayo?
39Wherefore doth a living man complain, a man for the punishment of his sins?
39Ngano man nga nagamahay ang usa ka buhi nga tawo, ang usa ka tawo tungod sa silot sa iyang mga sala?
40Let us search and try our ways, and turn again to the LORD.
40Susihon ta ug sulayan ta ang atong mga dalan, ug mamalik kita ngadto kang Jehova.
41Let us lift up our heart with our hands unto God in the heavens.
41Bayawon ta ang atong kasingkasing uban ang atong mga kamot ngadto sa Dios sa kalangitan.
42We have transgressed and have rebelled: thou hast not pardoned.
42Kita nakalapas ug nakasukol: wala ka magpasaylo.
43Thou hast covered with anger, and persecuted us: thou hast slain, thou hast not pitied.
43Nagatabon ka uban sa kasuko, ug nagalutos kanamo: nagapamatay ka, wala ka malooy.
44Thou hast covered thyself with a cloud, that our prayer should not pass through.
44Nagatabon ka sa imong kaugalingon sa usa ka panganod, aron walay pag-ampo nga makalahos kanimo .
45Thou hast made us as the offscouring and refuse in the midst of the people.
45Gihimo mo kami nga sama sa nalug ug sagbut sa taliwala sa mga katawohan.
46All our enemies have opened their mouths against us.
46Ang tanan namong mga kaaway nagpabuka pagdaku sa ilang mga baba batok kanamo.
47Fear and a snare is come upon us, desolation and destruction.
47Ang kahadlok ug ang gahong mingdangat kanamo, ang kalumpagan ug ang pagkalaglag.
48Mine eye runneth down with rivers of water for the destruction of the daughter of my people.
48Ang akong mata nagapadaligdig ug mga sapa sa tubig, tungod sa pagkalaglag sa anak nga babaye sa akong katawohan.
49Mine eye trickleth down, and ceaseth not, without any intermission.
49Nagapaagay sa luha ang akong mata, ug walay paghunong, walay pagpahulay,
50Till the LORD look down, and behold from heaven.
50Hangtud si Jehova motan-aw ug mosud-ong gikan sa langit.
51Mine eye affecteth mine heart because of all the daughters of my city.
51Ang akong mata nakapasubo sa akong kalag, tungod sa tanang mga anak nga babaye sa akong ciudad.
52Mine enemies chased me sore, like a bird, without cause.
52Gigukod ako nila sa hilabihan ingon sa usa ka langgam, sila nga mga kaaway ko sa walay hinungdan.
53They have cut off my life in the dungeon, and cast a stone upon me.
53Gibugto nila ang akong kinabuhi sulod sa bilanggoan, ug gisalibay ako ug bato.
54Waters flowed over mine head; then I said, I am cut off.
54Ang mga tubig mibanlas ibabaw sa akong ulo; unya miingon ako: Namatay na ako.
55I called upon thy name, O LORD, out of the low dungeon.
55Ako nagsangpit sa imong ngalan, Oh Jehova, gikan sa kinahiladman nga bilanggoan.
56Thou hast heard my voice: hide not thine ear at my breathing, at my cry.
56Gipatalinghugan mo ang akong tingog: ayaw pagtagoa ang imong igdulungog sa akong pagpangginhawa, sa akong pagtu-aw.
57Thou drewest near in the day that I called upon thee: thou saidst, Fear not.
57Ikaw nagapaduol kanako sa adlaw nga ako nagsangpit kanimo; ikaw nag-ingon: Ayaw kahadlok.
58O LORD, thou hast pleaded the causes of my soul; thou hast redeemed my life.
58Oh Ginoo, naglaban ka sa mga katungod sa akong kalag; gitubos mo ang akong kinabuhi.
59O LORD, thou hast seen my wrong: judge thou my cause.
59Oh Jehova, nakakita ka sa akong sayup; hukman mo ang akong katungod.
60Thou hast seen all their vengeance and all their imaginations against me.
60Nakita mo ang tanan nilang mga pagpanimalus ug ang tanan nilang mga lalang batok kanako.
61Thou hast heard their reproach, O LORD, and all their imaginations against me;
61Nadungog mo ang ilang pagsudya, Oh Jehova, ug ang tana nilang mga lalang batok kanako,
62The lips of those that rose up against me, and their device against me all the day.
62Ang mga ngabil niadtong mingtindog batok kanako, ug ang ilang lalang batok kanako sa tibook nga adlaw.
63Behold their sitting down, and their rising up; I am their musick.
63Sud-onga ang ilang paglingkod, ug ang ilang pagtindog; 8 ako mao ang ilang alawiton.
64Render unto them a recompence, O LORD, according to the work of their hands.
64Magahatag ka kanila ug usa ka balus, Oh Jehova, sumala sa buhat sa ilang mga kamot.
65Give them sorrow of heart, thy curse unto them.
65Magahatag ka kanila ug katig-a sa kasingkasing, ang imong tunglo kanila.
66Persecute and destroy them in anger from under the heavens of the LORD.
66Magalutos ka kanila sa kasuko, ug laglagon mo sila gikan sa ubos sa mga langit ni Jehova.