¹And he said also unto his disciples, There was a certain rich man, which had a steward; and the same was accused unto him that he had wasted his goods.

¹Ug miingon usab siya sa iyang mga tinon-an: May usa ka tawo nga dato, nga adunay usa ka tinugyanan; ug kini gisumbong kaniya nga nagausik-usik sa iyang mga butang.

²And he called him, and said unto him, How is it that I hear this of thee? give an account of thy stewardship; for thou mayest be no longer steward.

²Ug iyang gitawag siya, ug giingon: Unsa kini nga akong hingdunggan mahatungod kanimo? Maghatag ka ug husay sa imong pagkatinugyanan, kay dili na ikaw mahimo nga akong tinugyanan.

³Then the steward said within himself, What shall I do? for my lord taketh away from me the stewardship: I cannot dig; to beg I am ashamed.

³Ug ang tinugyanan miingon sa iyang kaugalingon: Unsay ako nga pagabuhaton, nasud-ong ko nga ang akong agalon nagakuha gikan kanako sa pagkatinugyanan? Sa pagkalot ako walay kusog; sa pagpakilimos ako maulaw.

⁴I am resolved what to do, that, when I am put out of the stewardship, they may receive me into their houses.

⁴Nahibaloan ko ang akong pagabuhaton, aron nga, kong papahawaon ako sa pagkatinugyanan, sila magadawat kanako sa ilang mga balay.

⁵So he called every one of his lord's debtors unto him, and said unto the first, How much owest thou unto my lord?

⁵Ug sa ginatawag niya ngadto kaniya ang tagsatagsa sa mga utangan sa iyang agalon, miingon siya sa nahauna: Pilay utang mo sa akong agalon?

⁶And he said, An hundred measures of oil. And he said unto him, Take thy bill, and sit down quickly, and write fifty.

⁶Ug siya miingon: Usa ka gatus ka takal nga lana. Ug siya miingon kaniya: Dawata ang imong kalig-onan; ug lumingkod ka pagdali ug isulat: kalim-an.

⁷Then said he to another, And how much owest thou? And he said, An hundred measures of wheat. And he said unto him, Take thy bill, and write fourscore.

⁷Unya miingon siya sa usa: Ug ikaw, pilay utang mo? Ug siya miingon: Usa ka gatus ka takal nga trigo. Siya miingon kaniya: Dawata ang imong kalig-onan, ug isulat: kawaloan.

⁸And the lord commended the unjust steward, because he had done wisely: for the children of this world are in their generation wiser than the children of light.

⁸Ug ang iyang agalon nagdayeg sa iyang dili-matarung tinugyanan kay nagbuhat siya nga maalamon: kay ang mga anak niini nga kalibutan, alang sa ilang kaugalingong kaliwatan, labi pang mga maalamon kay sa mga anak sa kahayag.

⁹And I say unto you, Make to yourselves friends of the mammon of unrighteousness; that, when ye fail, they may receive you into everlasting habitations.

⁹Ug ako nagaingon kaninyo: Mangita kamo ug mga abyan sa inyong mga kaugalingon pinaagi sa mga bahandi sa dili-pagkamatarung, aron, nga kong kana mawala na, sila magadawat kaninyo didto sa mga puloy-anan nga walay katapusan.

¹⁰He that is faithful in that which is least is faithful also in much: and he that is unjust in the least is unjust also in much.

¹⁰Siya nga matinumanon sa diriyut kaayo, matinumanon usab sa daghan; ug ang dili matarung sa diriyut kaayo, dili matarung usab sa daghan.

¹¹If therefore ye have not been faithful in the unrighteous mammon, who will commit to your trust the true riches?

¹¹Busa, kong kamo wala magmatinumanon sa mga bahandi nga dili-matarung, kinsay mosalig sa pagtugyan diha kaninyo sa mga bahandi nga matuod?

¹²And if ye have not been faithful in that which is another man's, who shall give you that which is your own?

¹²Ug kong kamo wala magmatinumanon niadtong iya sa laing tawo, kinsay magtugyan kaninyo niadtong inyong kaugalingon?

¹³No servant can serve two masters: for either he will hate the one, and love the other; or else he will hold to the one, and despise the other. Ye cannot serve God and mammon.

¹³Walay ulipon nga makaalagad sa duha ka agalon; kay siya magdumot sa usa, ug mahigugma sa usa; kun, sa laing pagkaagi, siya moayon sa usa, ug magtamay sausa. Kamo dili makahimo sa pag-alagad sa Dios ug sa bahandi.

¹⁴And the Pharisees also, who were covetous, heard all these things: and they derided him.

¹⁴Ug ang mga Fariseo nga mga mahigugmaon sa salapi, nagpakadungog sa tanan niining mga butanga, ug sila nanagyubit kaniya.

¹⁵And he said unto them, Ye are they which justify yourselves before men; but God knoweth your hearts: for that which is highly esteemed among men is abomination in the sight of God.

¹⁵Ug siya miingon kanila: Kamo mao ang mga nagapakamatarung sa inyong kaugalingon sa atubangan sa mga tawo; apan ang Dios nakaila sa inyong mga kasingkasing; kay ang ginapahitaas sa mga tawo, kangil-aran sa atubangan sa Dios.

¹⁶The law and the prophets were until John: since that time the kingdom of God is preached, and every man presseth into it.

¹⁶Ang Kasugoan ug ang mga manalagna nagapadayon hangtud kang Juan; sukad niadtong panahona, ang Maayong Balita sa gingharian sa Dios giwali, ug ang tagsa ka tawo nagalugos sa pagsulod niini.

¹⁷And it is easier for heaven and earth to pass, than one tittle of the law to fail.

¹⁷Apan labi pang masayon alang sa langit ug sa yuta ang pagkawagtang, kay alang sa usa ka kudlit sa Kasugoan nga mapakyas.

¹⁸Whosoever putteth away his wife, and marrieth another, committeth adultery: and whosoever marrieth her that is put away from her husband committeth adultery.

¹⁸Ang tagsatagsa nga magabiya sa iyang asawa, ug nagapangasawa sa lain, makasala sa panapaw; ug ang mangasawa sa usa nga gibiyaan sa usa ka bana, makasala sa panapaw.

¹⁹There was a certain rich man, which was clothed in purple and fine linen, and fared sumptuously every day:

¹⁹Karon may usa ka tawong dato, ug siya nagasaput sa purpura ug sa lino nga manipis, nga nagapuyo sa kalipay ug sa kaanyag sa adlaw-adlaw.

²⁰And there was a certain beggar named Lazarus, which was laid at his gate, full of sores,

²⁰Ug may usa ka makililimos nga ginganlan si Lazaro nga puno sa mga samad, gibutang sa pultahan sa dato.

²¹And desiring to be fed with the crumbs which fell from the rich man's table: moreover the dogs came and licked his sores.

²¹Ug nagatinguha nga mabusog sa mga mumho nga nagpangatagak gikan sa lamesa sa dato; tan-awa, bisan pa ang mga iro nanagpanuol ug nanagpanilap sa iyang mga samad.

²²And it came to pass, that the beggar died, and was carried by the angels into Abraham's bosom: the rich man also died, and was buried;

²²Ug nahitabo nga namatay ang makililimos, ug siya gidala sa mga manolonda ngadto sa sabakan ni Abraham; ug ang dato usab namatay, ug gilubong.

²³And in hell he lift up his eyes, being in torments, and seeth Abraham afar off, and Lazarus in his bosom.

²³Ug didto sa Hades giyahat niya ang iyang mga mata, sanglit nagaantus sa mga kasakit, ug nagalantaw kang Abraham sa halayo, ug kang Lazaro sa iyang sabakan.

²⁴And he cried and said, Father Abraham, have mercy on me, and send Lazarus, that he may dip the tip of his finger in water, and cool my tongue; for I am tormented in this flame.

²⁴Ug siya misinggit ug miingon: Amahan nga Abraham, kaloy-i ako, ug sugoa si Lazaro, aron ituslob niya ang tumoy sa iyang tudlo sa tubig, ug pabugnawan niya ang akong dila; kay ania ako sa kasakit niining siga.

²⁵But Abraham said, Son, remember that thou in thy lifetime receivedst thy good things, and likewise Lazarus evil things: but now he is comforted, and thou art tormented.

²⁵Apan si Abraham miingon: Anak, hinumdumi nga sa buhi pa ikaw nakadawat ka sa imong mga maayong butang; ug si Lazaro sa mao nga pagkaagi, sa mga dautang butang; apan karon ania siya ginalipay, ug ikaw anaa sa kasakit.

²⁶And beside all this, between us and you there is a great gulf fixed: so that they which would pass from hence to you cannot; neither can they pass to us, that would come from thence.

²⁶Ug labut pa niining tanan, sa taliwala namo ug nimo, adunay gibutang usa ka dakung bung-aw, aron nga ang buot motabok gikan diri nganha kaninyo, dili makahimo; ug nga walay makatabok gikan dinha ngari kanamo.

²⁷Then he said, I pray thee therefore, father, that thou wouldest send him to my father's house:

²⁷Ug siya miingon: Busa, amahan, ako nagaampo kanimo nga siya sugoon mo unta sa balay sa akong amahan;

²⁸For I have five brethren; that he may testify unto them, lest they also come into this place of torment.

²⁸Kay ako adunay lima ka mga igsoong lalake; aron siya magamatuod ngadto kanila, tingali unya makaari usab sila niaring dapita sa kasakitan.

²⁹Abraham saith unto him, They have Moses and the prophets; let them hear them.

²⁹Apan si Abraham miingon: Atua kanila si Moises ug ang mga manalagna; papatalinghuga sila kanila.

³⁰And he said, Nay, father Abraham: but if one went unto them from the dead, they will repent.

³⁰Ug siya miingon: Dili, amahan nga Abraham; kay kong usa sa mga minatay ang moadto kanila, maghinulsol sila.

³¹And he said unto him, If they hear not Moses and the prophets, neither will they be persuaded, though one rose from the dead.

³¹Ug si Abraham miingon kaniya: Kong kang Moises ug sa mga manalagna dili sila managpatalinghug, dili usab sila mangalukmay bisan may usa nga mabanhaw gikan sa mga minatay.