¹And he spake a parable unto them to this end, that men ought always to pray, and not to faint;

¹Ug siya nagasulti kanila ug usa ka sambingay sa pagpaila nga sila kinahanglan kanunay magaampo ug dili magakaluya;

²Saying, There was in a city a judge, which feared not God, neither regarded man:

²Nga nagaingon: Sa usa ka lungsod may usa ka maghuhukom nga walay pagkahadlok sa Dios, bisan pagkataha sa mga tawo.

³And there was a widow in that city; and she came unto him, saying, Avenge me of mine adversary.

³Ug may usa ka babaye nga balo didto niadtong lungsora nga miadto kaniya sa masubsub sa pag-ingon: Ipanimalus ako batok sa akong kaaway.

⁴And he would not for a while: but afterward he said within himself, Though I fear not God, nor regard man;

⁴Ug wala siya una magtagad, apan sa ulahi nag-ingon sa iyang kaugalingon: Bisan wala ako mahadlok sa Dios, bisan mataha sa tawo;

⁵Yet because this widow troubleth me, I will avenge her, lest by her continual coming she weary me.

⁵Apan, tungod kay ginasamukan ako niining babaye nga balo, magpanimalus ako alang kaniya, tingali unya magapaguol siya kanako tungod sa iyang pag-utas ug balikbalik.

⁶And the Lord said, Hear what the unjust judge saith.

⁶Ug miingon ang Ginoo: Patalinghugi ninyo ang ginaingon sa maghuhukom nga dili matarung.

⁷And shall not God avenge his own elect, which cry day and night unto him, though he bear long with them?

⁷Ug dili ba ang Dios magpanimalus alang sa iyang mga pinili nga nagasinggit kaniya sa adlaw ug sa gabii, ug bisan pa siya nagamapailubon kanila?

⁸I tell you that he will avenge them speedily. Nevertheless when the Son of man cometh, shall he find faith on the earth?

⁸Nagaingon ako kaninyo nga siya magapanimalus alang kanila sa madali. Bisan pa niini, kong moanhi ang Anak sa tawo, makakaplag ba siya ug pagtoo sa yuta?

⁹And he spake this parable unto certain which trusted in themselves that they were righteous, and despised others:

⁹Ug miingon usab siya niini nga sambingay mahatungod niadtong uban nga nagasalig sa ilang kaugalingon nga sila mga matarung, ug nagatamay sa uban.

¹⁰Two men went up into the temple to pray; the one a Pharisee, and the other a publican.

¹⁰Duha ka tawo mingsaka sa templo sa pag-ampo: ang usa Fariseo, ug ang usa maniningil sa buhis.

¹¹The Pharisee stood and prayed thus with himself, God, I thank thee, that I am not as other men are, extortioners, unjust, adulterers, or even as this publican.

¹¹Ang Fariseo nagatindog ug nagaampo sa ingon niini sa iyang kaugalingon: Oh, Dios! Nagapasalamat ako kanimo nga ako dili ingon sa ubang mga tawo, mga mangingilog, dili mga matarung, mga mananapaw; ug dili usab ingon niining maniningil sa buhis.

¹²I fast twice in the week, I give tithes of all that I possess.

¹²Nagapuasa ako makaduha sa semana, nagabayad ako sa mga ikapulo sa tanang makita ko.

¹³And the publican, standing afar off, would not lift up so much as his eyes unto heaven, but smote upon his breast, saying, God be merciful to me a sinner.

¹³Apan ang maniningil sa buhis nga nagatindog sa halayo dili ngani buot bisan lamang sa pagyahat sa iyang mga mata ngadto sa langit, kondili hinonoa nagapamukpok sa iyang dughan nga nagaingon: Oh, Dios! malooy ka kanako nga usa ka makasasala.

¹⁴I tell you, this man went down to his house justified rather than the other: for every one that exalteth himself shall be abased; and he that humbleth himself shall be exalted.

¹⁴Nagaingon ako kaninyo nga kining tawohana mipauli sa iyang balay nga gipakamatarung labi kay sa usa; kay ang magapataas sa iyang kaugalingon pagapaubson, apan ang magapaubos pagapatas-on.

¹⁵And they brought unto him also infants, that he would touch them: but when his disciples saw it, they rebuked them.

¹⁵Ug ilang gidala usab ngadto kaniya ang ilang mga bata, aron iyang pagahikapon sila. Apan sa pagkakita sa iyang mga tinon-an niini, gibadlong sila.

¹⁶But Jesus called them unto him, and said, Suffer little children to come unto me, and forbid them not: for of such is the kingdom of God.

¹⁶Apan gitawag ni Jesus sila ngadto kaniya nga nagaingon: Pasagdi ninyo nga moanhi kanako ang mga bata, ug dili ninyo sila pagdid-an, kay ang gingharian sa Dios alang sa mga sama kanila.

¹⁷Verily I say unto you, Whosoever shall not receive the kingdom of God as a little child shall in no wise enter therein.

¹⁷Sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo, nga bisan kinsa nga dili modawat sa gingharian sa Dios ingon sa usa ka bata, dili gayud siya makasulod didto.

¹⁸And a certain ruler asked him, saying, Good Master, what shall I do to inherit eternal life?

¹⁸Ug may usa ka punoan nangutana kaniya nga nagaingon: Magtutudlo nga maayo! Unsa ang akong pagabuhaton aron mapanunod ko ang kinabuhi nga walay katapusan?

¹⁹And Jesus said unto him, Why callest thou me good? none is good, save one, that is, God.

¹⁹Ug si Jesus miingon kaniya: Nganong ginganlan mo ako nga maayo? Walay bisan kinsa nga maayo kondili usa lamang, ang Dios.

²⁰Thou knowest the commandments, Do not commit adultery, Do not kill, Do not steal, Do not bear false witness, Honour thy father and thy mother.

²⁰Ikaw nahibalo sa mga sugo: Dili ka manapaw; dili ka magpatay; dili ka mangawat, dili ka magsaksi sa bakak; tumahod ka sa imong amahan ug sa imong inahan.

²¹And he said, All these have I kept from my youth up.

²¹Ug siya miingon: Tanan kining mga butanga ginabantayan ko sukad pa sa akong pagkabata.

²²Now when Jesus heard these things, he said unto him, Yet lackest thou one thing: sell all that thou hast, and distribute unto the poor, and thou shalt have treasure in heaven: and come, follow me.

²²Ug sa nakadungog niini si Jesus, miingon kaniya: Usa pa ka butang ang nakulang kanimo; ibaligya ang tanan nga imong gibatonan, ug ipamahinbahin sa mga kabus, ug ikaw makabaton ug bahandi sa langit; ug umari ka, sumunod kanako.

²³And when he heard this, he was very sorrowful: for he was very rich.

²³Apan sa iyang pagkadungog niining mga butanga, nagsubo siya sa hilabihan gayud, kay siya dato kaayo.

²⁴And when Jesus saw that he was very sorrowful, he said, How hardly shall they that have riches enter into the kingdom of God!

²⁴Ug si Jesus, sa nagtan-aw kaniya, miingon: Pagkamakuli gayud sa mga adunay bahandi ang pagsulod sa gingharian sa Dios!

²⁵For it is easier for a camel to go through a needle's eye, than for a rich man to enter into the kingdom of God.

²⁵Kay labi pang masayon ang pagsulod sa usa ka camello sa mata sa usa ka dagum kay sa usa ka dato ang pagsulod sa gingharian sa Dios.

²⁶And they that heard it said, Who then can be saved?

²⁶Ug ang mga nakadungog niini nanag-ingon: Nan, kinsa ang arang mamaluwas?

²⁷And he said, The things which are impossible with men are possible with God.

²⁷Apan siya miingon: Ang mga butang nga dili mahimo sa tawo mahimo sa Dios.

²⁸Then Peter said, Lo, we have left all, and followed thee.

²⁸Ug miingon si Pedro: Ania karon, gipamiyaan namo ang among mga kaugalingon ug mingsunod kanimo.

²⁹And he said unto them, Verily I say unto you, There is no man that hath left house, or parents, or brethren, or wife, or children, for the kingdom of God's sake,

²⁹Ug siya miingon kanila: Sa pagkamatuod nagaingon ako kaninyo, nga walay bisan kinsa nga mibiya sa iyang balay, kun sa mga ginikanan, kun sa mga igsoon, kun sa asawa, kun sa mga anak tungod sa gingharian sa Dios.

³⁰Who shall not receive manifold more in this present time, and in the world to come life everlasting.

³⁰Nga dili makadawat niining panahona ug labaw pa, ug sa panahon nga palaabuton, sa kinabuhi nga walay katapusan.

³¹Then he took unto him the twelve, and said unto them, Behold, we go up to Jerusalem, and all things that are written by the prophets concerning the Son of man shall be accomplished.

³¹Ug iyang gitawag ngadto kaniya ang napulo ug duha ug miingon kanila: Ania karon, nagatungas kita sa Jerusalem, ug ang tanang mga butang nga gisulat sa mga manalagna matuman dinhi sa Anak sa tawo.

³²For he shall be delivered unto the Gentiles, and shall be mocked, and spitefully entreated, and spitted on:

³²Kay igatugyan siya ngadto sa mga Gentil, ug pagapatyon, ug pagapakaulawan, ug pagalud-an.

³³And they shall scourge him, and put him to death: and the third day he shall rise again.

³³Ug sila magahampak ug magapatay kaniya, ug sa ikatolo ka adlaw mabanhaw siya.

³⁴And they understood none of these things: and this saying was hid from them, neither knew they the things which were spoken.

³⁴Ug sila wala makasabut sa bisan unsa niining mga butanga; ug kining mga pulonga nalilong kanila, ug wala nila matukib ang giingon kanila.

³⁵And it came to pass, that as he was come nigh unto Jericho, a certain blind man sat by the way side begging:

³⁵Ug nahatabo nga sa nagakahaduol siya sa Jerico, may usa ka buta nga nagalingkod sa daplin sa dalan, nga nagapakilimos.

³⁶And hearing the multitude pass by, he asked what it meant.

³⁶Ug sa hingdunggan niya ang panon sa katawohan nga nanagpangagi, nangutana siya kong unsa kadto.

³⁷And they told him, that Jesus of Nazareth passeth by.

³⁷Ug sila nagsugilon kaniya nga si Jesus nga Nazaretnon milabay.

³⁸And he cried, saying, Jesus, thou son of David, have mercy on me.

³⁸Ug misinggit siya nga nagaingon: Jesus, Anak ni David! kaloy-i ako.

³⁹And they which went before rebuked him, that he should hold his peace: but he cried so much the more, Thou son of David, have mercy on me.

³⁹Ug ang mga nanag-una, nagbadlong kaniya nga humilum siya, apan siya misamut pagsinggit: Anak ni David! kaloy-i ako.

⁴⁰And Jesus stood, and commanded him to be brought unto him: and when he was come near, he asked him,

⁴⁰Ug mihunong si Jesus ug nagsugo nga siya dad-on ngadto kaniya, ug sa nahiduol na kini, iyang gipangutana.

⁴¹Saying, What wilt thou that I shall do unto thee? And he said, Lord, that I may receive my sight.

⁴¹Sa pag-ingon: Unsa ang buot mo nga pagabuhaton ko kanimo? Ug siya miingon: Ginoo, nga makadawat ako sa akong igtatan-aw.

⁴²And Jesus said unto him, Receive thy sight: thy faith hath saved thee.

⁴²Ug si Jesus miingon kaniya: Dawata ang imong igtatan-aw, ang imong pagtoo maoy nagluwas kanimo.

⁴³And immediately he received his sight, and followed him, glorifying God: and all the people, when they saw it, gave praise unto God.

⁴³Ug dihadiha siya nakadawat sa iyang igtatan-aw, ug minunot kaniya nga nagahimaya sa Dios. Ug sa hingkit-an kini sa tanang mga tawo, nagdayeg sila sa Dios.