¹Now upon the first day of the week, very early in the morning, they came unto the sepulchre, bringing the spices which they had prepared, and certain others with them.

¹Apan sa nahaunang adlaw sa semana, sayo pa kaayo, nanagpangabut sila sa lubnganan, nga nanagdala sa mga pahumot nga ilang gitagana.

²And they found the stone rolled away from the sepulchre.

²Ug ilang hingkaplagan nga ang bato naligid gikan sa lubnganan.

³And they entered in, and found not the body of the Lord Jesus.

³Ug misulod sila, ug wala nila hikaplagi ang lawas sa Ginoong Jesus.

⁴And it came to pass, as they were much perplexed thereabout, behold, two men stood by them in shining garments:

⁴Ug nahatabo nga, samtang nalibog sila mahatungod niini, ania karon, nagatindog sa atubangan nila ang duha ka lalake nga may bisti nga masulaw.

⁵And as they were afraid, and bowed down their faces to the earth, they said unto them, Why seek ye the living among the dead?

⁵Ug sa nangahadlok sila ug nanagduko sa yuta, ilang giingon sila: Nganong ginapangita ninyo ang buhi sa taliwala sa mga minatay?

⁶He is not here, but is risen: remember how he spake unto you when he was yet in Galilee,

⁶Wala siya dinhi kondili nabanhaw. Hinumdumi ninyo ang iyang giingon kaninyo sa didto pa siya sa Galilea;

⁷Saying, The Son of man must be delivered into the hands of sinful men, and be crucified, and the third day rise again.

⁷Nga nagaingon nga ang Anak sa tawo kinahanglan igatugyan sa kamot sa mga tawo nga makasasala, ug igalansang sa cruz, ug sa ikatolo ka adlaw mabanhaw.

⁸And they remembered his words,

⁸Ug nahinumdum sila sa iyang mga pulong.

⁹And returned from the sepulchre, and told all these things unto the eleven, and to all the rest.

⁹Ug sa nanagpamauli sila gikan sa lubnganan, gisugilon nila kining tanang mga butanga sa napulo ug usa, ug sa ngatanan.

¹⁰It was Mary Magdalene and Joanna, and Mary the mother of James, and other women that were with them, which told these things unto the apostles.

¹⁰Ug ang mga nanagsugilon niining mga butanga sa mga apostoles mao sila si Maria Magdalena, ug si Juana, ug si Maria nga inahan ni Jacobo, ug uban pang mga babaye nga kauban nila.

¹¹And their words seemed to them as idle tales, and they believed them not.

¹¹Ug kining mga pulonga sa ilang pagtan-aw daw sugilanong walay hinungdan, ug wala sila managpanoo kanila.

¹²Then arose Peter, and ran unto the sepulchre; and stooping down, he beheld the linen clothes laid by themselves, and departed, wondering in himself at that which was come to pass.

¹²Apan si Pedro mitindog ug midalagan paingon sa lubnganan, ug sa pagduko ug paglili niya, iyang hikit-an ang mga panapton nga lino na lamang; ug mipauli siya sa iyang balay nga nagakahibulong sa nahitabo.

¹³And, behold, two of them went that same day to a village called Emmaus, which was from Jerusalem about threescore furlongs.

¹³Ug ania karon, ang duha kanila nangadto sa maong adlaw sa lungsod nga diyutay, nga ginganlan Emmaus, nga gikan sa Jerusalem may napulog usa ka kilometro.

¹⁴And they talked together of all these things which had happened.

¹⁴Ug nagsinultihay sila mahitungod sa tanang mga butang nga nanghitabo.

¹⁵And it came to pass, that, while they communed together and reasoned, Jesus himself drew near, and went with them.

¹⁵Ug nahitabo nga sa nagsinultihay sila ug nagpinangutan-anay, nga si Jesus miduol ug mikuyog kanila.

¹⁶But their eyes were holden that they should not know him.

¹⁶Apan ang ilang mga mata nawad-an sa pag-ila kaniya.

¹⁷And he said unto them, What manner of communications are these that ye have one to another, as ye walk, and are sad?

¹⁷Ug siya miingon kanila: Unsang mga hilisgutan kini nga inyong ginasultihan samtang nagalakaw kamo? Ug sila mihunong nga nagmasulob-on.

¹⁸And the one of them, whose name was Cleopas, answering said unto him, Art thou only a stranger in Jerusalem, and hast not known the things which are come to pass there in these days?

¹⁸Ug mitubag ang usa, ang ginganlan si Cleofas, ug miingon kaniya: Ikaw lamang ang dumuduong sa Jerusalem nga wala manghibalo sa mga butang nga nanghitabo didto niining adlawa?

¹⁹And he said unto them, What things? And they said unto him, Concerning Jesus of Nazareth, which was a prophet mighty in deed and word before God and all the people:

¹⁹Ug siya miingon kanila: Unsang mga butanga? Ug sila miingon kaniya: Ang mga butang mahitungod kang Jesus nga Nazaretnon, usa ka manalagna nga gamhanan sa buhat ug sa pulong sa atubangan sa Dios ug sa tanang tawo.

²⁰And how the chief priests and our rulers delivered him to be condemned to death, and have crucified him.

²⁰Ug naunsa nga ang mga pangulong sacerdote ug ang atong mga punoan nagatugyan kaniya aron pagahukman sa silot sa kamatayon, ug naglansang kaniya sa cruz.

²¹But we trusted that it had been he which should have redeemed Israel: and beside all this, to day is the third day since these things were done.

²¹Apan kami milaum nga siya mao kadtong magatubos sa Israel. Oo, ug labut pa niining tanan, ikatolo na karon ka adlaw sukad kining mga butanga manghitabo.

²²Yea, and certain women also of our company made us astonished, which were early at the sepulchre;

²²Ug labut pa, ang ubang mga babaye nga kauban namo, nakapahitingala kanamo sa tapus sila managpangadto sa lubnganan sa sayo pa kaayo;

²³And when they found not his body, they came, saying, that they had also seen a vision of angels, which said that he was alive.

²³Ug sa wala nila hingkaplagi ang lawas, namalik sila nga nagaingon nga nakakita sila ug panan-awon sa mga manolonda nga nanag-ingon nga siya buhi.

²⁴And certain of them which were with us went to the sepulchre, and found it even so as the women had said: but him they saw not.

²⁴Ug ang uban sa mga kauban namo nanagpangadto sa lubnganan, ug hingkaplagan nila ang mao usab sumala sa giingon sa mga babaye, apan siya wala hikit-inila.

²⁵Then he said unto them, O fools, and slow of heart to believe all that the prophets have spoken:

²⁵Ug siya miingon kanila: Ay, mga tawong buangbuang, ug mga maluya ug kasingkasing sa pagtoo sa tanang giingon sa mga manalagna!

²⁶Ought not Christ to have suffered these things, and to enter into his glory?

²⁶Dili ba kinahanglan nga si Cristo magaantus niining mga butanga, ug magasulod sa iyang kahimayaan?

²⁷And beginning at Moses and all the prophets, he expounded unto them in all the scriptures the things concerning himself.

²⁷Ug sa gisugdan niya gikan kang Moises ug gikan sa tanang mga manalagna, iyang gisaysay kanila ang mga butang sa tibook nga Kasulatan nahatungod sa iyang kaugalingon.

²⁸And they drew nigh unto the village, whither they went: and he made as though he would have gone further.

²⁸Ug nahiduol sila sa lungsod nga diyutay nga ilang gipadulongan; ug iyang gihimo nga ingon sa mopadayon siya sa unahan.

²⁹But they constrained him, saying, Abide with us: for it is toward evening, and the day is far spent. And he went in to tarry with them.

²⁹Ug ilang gihawiran siya nga nagaingon: Pabilin ka uban kanamo, kay haduol na ang kagabhion, ug nahilig na ang adlaw. Ug siya misulod sa pagpabilin uban kanila.

³⁰And it came to pass, as he sat at meat with them, he took bread, and blessed it, and brake, and gave to them.

³⁰Ug nahatabo nga sa nakalingkod siya uban kanila sa pagkaon, mikuha siya ug tinapay; ug gipanalanginan, gipikaspikas niya ug gipanghatag kanila.

³¹And their eyes were opened, and they knew him; and he vanished out of their sight.

³¹Ug nangabuka ang ilang mga mata, ug ilang naila siya: ug siya nawala sa ilang pagtan-aw.

³²And they said one to another, Did not our heart burn within us, while he talked with us by the way, and while he opened to us the scriptures?

³²Ug sila nasig-ingon ang usa ug usa: Wala ba magdilaab ang along kasingkasing sa sulod nato, samtang nagasulti siya kanato sa dalan, ug samtang siya nagasaysay kanato sa mga Kasulatan?

³³And they rose up the same hour, and returned to Jerusalem, and found the eleven gathered together, and them that were with them,

³³Ug mingtindog sila sa maong takna ug namalik sa Jerusalem, ug hingkaplagan nga nagatigum ang napulo ug usa ug ang mga kauban nila,

³⁴Saying, The Lord is risen indeed, and hath appeared to Simon.

³⁴Nga nagaingon: Matuod gayud nga nabanhaw ang Ginoo, ug nagpakita kang Simon.

³⁵And they told what things were done in the way, and how he was known of them in breaking of bread.

³⁵Ug gisugilon nila ang nahatabo sa dalan, ug sa unsa nga paagi nga ilang hing-ilhan siya sa pagtipiktipik sa tinapay.

³⁶And as they thus spake, Jesus himself stood in the midst of them, and saith unto them, Peace be unto you.

³⁶Ug sa nagasulti sila niining mga butanga, si Jesus mitindog sa ilang taliwala ug miingon kanila: Ang pakigdait anaa kaninyo.

³⁷But they were terrified and affrighted, and supposed that they had seen a spirit.

³⁷Apan sila nanagkurog ug nangahadlok, ug nanagdahum nga nakakita sila ug usa ka espiritu.

³⁸And he said unto them, Why are ye troubled? and why do thoughts arise in your hearts?

³⁸Ug siya miingon kanila: Nganong nangatugaw kamo? ug ngano nga ang mga pangutana mingturok sa inyong kasingkasing?

³⁹Behold my hands and my feet, that it is I myself: handle me, and see; for a spirit hath not flesh and bones, as ye see me have.

³⁹Tan-awa ang akong mga kamot ug ang akong mga tiil, nga ako gayud kini: kupti ako ug tan-awa; kay ang espiritu walay unod ug mga bukog, ingon sa gitan-aw ninyo nga ako aduna.

⁴⁰And when he had thus spoken, he shewed them his hands and his feet.

⁴⁰Ug sa nakapamulong siya niini, iyang gipakita kanila ang iyang mga kamot ug mga tiil.

⁴¹And while they yet believed not for joy, and wondered, he said unto them, Have ye here any meat?

⁴¹Ug samtang nagaduhaduha pa sila tungod sa kalipay, ug sa kahibulong, siya miingon kanila: Aduna bay makaon kamo dinhi?

⁴²And they gave him a piece of a broiled fish, and of an honeycomb.

⁴²Ug ilang gihatagan siya ug bahin sa sinugba nga isda, ug bahin sa usa ka udlan sa dugos.

⁴³And he took it, and did eat before them.

⁴³Ug iyang gikuha ug gikaon sa atubangan nila.

⁴⁴And he said unto them, These are the words which I spake unto you, while I was yet with you, that all things must be fulfilled, which were written in the law of Moses, and in the prophets, and in the psalms, concerning me.

⁴⁴Ug siya miingon kanila: Kini mao ang akong mga pulong nga akong gipamulong kaninyo samtang dinhi pa ako kauban ninyo, nga kinahanglan nga matuman sa hingpit ang tanan nga nahasulat mahatungod kanako sa Kasugoan ni Moises, ug sa mga Manalagna, ug sa mga Salmo.

⁴⁵Then opened he their understanding, that they might understand the scriptures,

⁴⁵Unya gibuksan niya ang ilang mga salabutan aron makatukib sila sa mga Kasulatan.

⁴⁶And said unto them, Thus it is written, and thus it behoved Christ to suffer, and to rise from the dead the third day:

⁴⁶Ug siya miingon kanila: Ingon niini ang nahasulat, nga si Cristo kinahanglan magaantus, ug mabanhaw gikan sa mga minatay sa ikatolo ka adlaw.

⁴⁷And that repentance and remission of sins should be preached in his name among all nations, beginning at Jerusalem.

⁴⁷Ug nga sa iyang ngalan igawali ang paghinulsol ug ang pagpasaylo sa mga sala sa tanang mga nasud magsugod sa Jerusalem.

⁴⁸And ye are witnesses of these things.

⁴⁸Kamo mao ang mga saksi niining mga butanga.

⁴⁹And, behold, I send the promise of my Father upon you: but tarry ye in the city of Jerusalem, until ye be endued with power from on high.

⁴⁹Ugania karon, ako magapadala sa saad sa akong Amahan nganha kaninyo; apan managpabilin kamo sa ciudad, hangtud nga kamo masul-uban sa gahum gikan sa kahitas-an.

⁵⁰And he led them out as far as to Bethany, and he lifted up his hands, and blessed them.

⁵⁰Ug iyang gidala sila sa gawas hangtud sa Betania, ug iyang gituboy ang iyang mga kamot ug gipanalanginan sila.

⁵¹And it came to pass, while he blessed them, he was parted from them, and carried up into heaven.

⁵¹Ug nahatabo nga samtang siya nagapanalangin kanila, mibulag siya gikan kanila, ug gibayaw ngadto sa langit.

⁵²And they worshipped him, and returned to Jerusalem with great joy:

⁵²Ug sila nanagsimba kaniya, ug nanagpamalik sa Jerusalem nga may dakung kalipay.

⁵³And were continually in the temple, praising and blessing God. Amen.

⁵³Ug nagapadayon sila sa templo nga nagahimaya sa Dios.