¹And it came to pass, that, as the people pressed upon him to hear the word of God, he stood by the lake of Gennesaret,

¹Ug nahitabo nga samtang ang panon sa katawohan nagpiit kaniya ug nagpatalinghug sa pulong sa Dios, siya nagatindog duol sa lanaw sa Genezaret.

²And saw two ships standing by the lake: but the fishermen were gone out of them, and were washing their nets.

²Ug nakita niya ang duha ka sakayan nga didto sa daplin sa lanaw, apan ang mga mananagat nga mikawas kanila, nanag-uyab sa ilang mga pukot.

³And he entered into one of the ships, which was Simon's, and prayed him that he would thrust out a little from the land. And he sat down, and taught the people out of the ship.

³Ug sa misakay siya sa usa sa mga sakayan nga mao ang kang Simon, iyang gihangyo siya nga itulak ug diyutay ang sakayan gikan sa yuta; ug siya milingkod ug nanudlo sa mga panon sa katawohan sukad sa sakayan.

⁴Now when he had left speaking, he said unto Simon, Launch out into the deep, and let down your nets for a draught.

⁴Ug sa nakahuman siya sa pagsulti, miingon siya kang Simon: Palawod ka, ug itaktak ninyo ang inyong mga pukot sa panagat.

⁵And Simon answering said unto him, Master, we have toiled all the night, and have taken nothing: nevertheless at thy word I will let down the net.

⁵Ug si Simon sa mitubag, miingon kaniya: Magtutudlo, naghago kami sa tibook gabii ug wala gayud kami ing nakuha, apan tungod sa imong pulong itaktak ko ang mga pukot.

⁶And when they had this done, they inclosed a great multitude of fishes: and their net brake.

⁶Ug sa nahimo nila kini, nakakuha sila ug daghang isda; ug ang ilang mga pukot nagakagisi.

⁷And they beckoned unto their partners, which were in the other ship, that they should come and help them. And they came, and filled both the ships, so that they began to sink.

⁷Ug gikamay nila ang ilang mga kauban nga didto sa usa ka sakayan, aron moduol ug motabang kanila. Ug miduol sila, ug gipuno nila ang duha ka sakayan, sa pagkaagi nga nagakalunod sila.

⁸When Simon Peter saw it, he fell down at Jesus' knees, saying, Depart from me; for I am a sinful man, O Lord.

⁸Apan sa pagkakita ni Simon Pedro niini, mihapa siya sa mga tuhod ni Jesus nga nagaingon: Pahalayo ka kanako, kay ako usa ka tawong makasasala, Ginoo.

⁹For he was astonished, and all that were with him, at the draught of the fishes which they had taken:

⁹Kay siya ug ang tanan niyang mga kauban natingala, tungod sa kadaghan sa mga isda nga ilang nakuha.

¹⁰And so was also James, and John, the sons of Zebedee, which were partners with Simon. And Jesus said unto Simon, Fear not; from henceforth thou shalt catch men.

¹⁰Ug ingonusab si Jacobo ug si Juan, nga mga anak ni Zebedeo nga mga kauban ni Simon. Ug si Jesus miingon kang Simon: Dili ka mahadlok: Sukad karon magamananagat ka sa mga tawo.

¹¹And when they had brought their ships to land, they forsook all, and followed him.

¹¹Ug sa gisaug nila ang mga sakayan sa yuta, gibiyaan nila ang tanan, ug mingnunot kaniya.

¹²And it came to pass, when he was in a certain city, behold a man full of leprosy: who seeing Jesus fell on his face, and besought him, saying, Lord, if thou wilt, thou canst make me clean.

¹²Ug nahatabo nga, samtang didto siya sa usa sa mga lungsod, ania karon, may usa ka tawo nga napuno sa sanla, ug sa pagkakita niya kang Jesus, minghapa siya sa yuta, ug nagpakilooy kaniya, nga nagaingon: Ginoo, kong buot ka, mahinloan moako.

¹³And he put forth his hand, and touched him, saying, I will: be thou clean. And immediately the leprosy departed from him.

¹³Ug gituy-od ni Jesus ang iyang kamot, ug iyang gihikap siya nga nagaingon: Buot ko; magmahinlo ka. Ug gilayon ang sanla mibulag kaniya.

¹⁴And he charged him to tell no man: but go, and shew thyself to the priest, and offer for thy cleansing, according as Moses commanded, for a testimony unto them.

¹⁴Ug iyang gitugon siya sa dili pagsulti kang bisan kinsa: Apan lumakaw ka, ug magpakita ka sa sacerdote, ug maghalad ka tungod sa imong pagkahinlo, sumala sa gisugo ni Moises, aron mahimong usa ka pamatuod alang kanila.

¹⁵But so much the more went there a fame abroad of him: and great multitudes came together to hear, and to be healed by him of their infirmities.

¹⁵Apart milabi hinoon pagkasangyaw ang kabantug mahitungod kaniya; ug ang mga dagkung panon sa katawohan mingdugok aron sa pagpatalinghug, ug pagpatambal sa ilang mga balatian.

¹⁶And he withdrew himself into the wilderness, and prayed.

¹⁶Apan siya mihiklin ngadto sa mga kamingawan ug nag-ampo.

¹⁷And it came to pass on a certain day, as he was teaching, that there were Pharisees and doctors of the law sitting by, which were come out of every town of Galilee, and Judaea, and Jerusalem: and the power of the Lord was present to heal them.

¹⁷Ug nahatabo sa usa niadtong mga adlawa, nga siya nagatudlo; ug may mga Fariseo ug mga magtutudlo sa Kasugoan nga nanaglingkod gikan sa tanang gagmayng lungsod sa Galilea, ug sa Juda, ug sa Jerusalem, ug ang gahum sa Ginoo didto kaniya sa pag-ayo kanila.

¹⁸And, behold, men brought in a bed a man which was taken with a palsy: and they sought means to bring him in, and to lay him before him.

¹⁸Ug ania karon, may mga lalake nga nagdala usa ka tawo nga paralitico sa usa ka higdaanan, ug sila naninguha sa pagdala kaniya sa sulod aron ilang ibutang sa iyang atubangan.

¹⁹And when they could not find by what way they might bring him in because of the multitude, they went upon the housetop, and let him down through the tiling with his couch into the midst before Jesus.

¹⁹Ug sa wala sila makakaplag ug paagi aron ilang madala siya sa sulod tungod sa panon sa katawohan, misaka sila sa atop ug ilang gitunton siya nga gipalusot sa tisa uban sa iyang higdaanan ngadto sa kinataliwad-an sa atubangan ni Jesus.

²⁰And when he saw their faith, he said unto him, Man, thy sins are forgiven thee.

²⁰Ug sa nakita niya ang ilang pagtoo, siya miingon: Tawo, ang imong mga sala gipasaylo na kanimo.

²¹And the scribes and the Pharisees began to reason, saying, Who is this which speaketh blasphemies? Who can forgive sins, but God alone?

²¹Ug ang mga escriba ug ang mga Fariseo mingsugod sa pagpinangutan-anay nga nagaingon: Kinsa kini nga nagasulti ug mga pasipala? Kinsay arang makapasaylo sa mga sala kondili ang Dios lamang?

²²But when Jesus perceived their thoughts, he answering said unto them, What reason ye in your hearts?

²²Apan si Jesus nga nakasabut sa ilang mga hunahuna, mitubag ug miingon kanila: Ngano nga nagtolotimbang kamo sa inyong mga kasingkasing?

²³Whether is easier, to say, Thy sins be forgiven thee; or to say, Rise up and walk?

²³Hain ang labi pang masayon, ang pag-ingon: Ang imong mga sala gipasaylo na kanimo; kun ang pag-ingon: Tumindog ka ug lumakaw?

²⁴But that ye may know that the Son of man hath power upon earth to forgive sins, (he said unto the sick of the palsy,) I say unto thee, Arise, and take up thy couch, and go into thine house.

²⁴Apan aron kamo masayud nga ang Anak sa tawo adunay gahum sa yuta sa pagpasaylo sa mga sala (siya miingon sa paralitico), Ako nagaingon kanimo: Tumindog ka ug dad-a ang imong higdaanan, ug lumakaw ka ngadto sa imong balay.

²⁵And immediately he rose up before them, and took up that whereon he lay, and departed to his own house, glorifying God.

²⁵Ug gilayon mitindog siya sa atubangan nila, ug gisakwat niya ang iyang higdaanan, ug mipauli sa iyang balay, nga nagadayeg sa Dios.

²⁶And they were all amazed, and they glorified God, and were filled with fear, saying, We have seen strange things to day.

²⁶Ug ang katingala naghari kanilang tanan, ug ilang gidayeg ang Dios; ug sila napuno sa kahadlok, nga nagaingon: Nakakita kita ug mga katingalahang butang niining adlawa.

²⁷And after these things he went forth, and saw a publican, named Levi, sitting at the receipt of custom: and he said unto him, Follow me.

²⁷Ug sa human kining mga butanga milakaw siya, ug nakita niya ang usa ka maniningil sa buhis, nga ginganlan si Levi, nga nagalingkod sa bayranan sa buhis, ug nagaingon kaniya: Sumonod ka kanako.

²⁸And he left all, rose up, and followed him.

²⁸Ug iyang gibiyaan ang tanan, ug mitindog ug misunod kaniya.

²⁹And Levi made him a great feast in his own house: and there was a great company of publicans and of others that sat down with them.

²⁹Ug si Levi naghimog usa ka kombira alang kaniya sa iyang balay, ug may usa ka dakung pundok sa mga maniningil sa buhis ug uban pa nga nanag-uraray kauban nila libut sa lamesa.

³⁰But their scribes and Pharisees murmured against his disciples, saying, Why do ye eat and drink with publicans and sinners?

³⁰Ug ang mga Fariseo ug ang ilang mga escriba nanagbagutbot batok sa iyang mga tinon-an, nga nanag-ingon: Nganong nangaon ug nanginum kamo kauban sa mga maniningil sa buhis ug sa mga makasasala?

³¹And Jesus answering said unto them, They that are whole need not a physician; but they that are sick.

³¹Ug si Jesus sa mingtubag miingon kanila: Ang mga maayog lawas wala magkinahanglan sa mananambal; kondili ang mga masakiton.

³²I came not to call the righteous, but sinners to repentance.

³²Wala ako moanhi aron sa pagtawag sa mga matarung, kondili sa mga makasasala sa paghinulsol.

³³And they said unto him, Why do the disciples of John fast often, and make prayers, and likewise the disciples of the Pharisees; but thine eat and drink?

³³Ug sila miingon kaniya: Ang mga tinon-an ni Juan sa masubsub nagapuasa, ug nanagpangaliyupo, mao man usab ang mga tinon-an sa mga Fariseo; apan ang imo nanagpangaon ug nanagpanginum.

³⁴And he said unto them, Can ye make the children of the bridechamber fast, while the bridegroom is with them?

³⁴Ug si Jesus miingon kanila: Mahimo ba ninyo pagpapuasa ang mga kauban sa pamanhonon sa kasal, samtang ang pamanhonon anaa pa kauban nila?

³⁵But the days will come, when the bridegroom shall be taken away from them, and then shall they fast in those days.

³⁵Apan moabut ra ang mga adlaw, ug unya kong pagakuhaon gikan kanila ang pamanhonon, managpuasa na sila niadtong mga adlawa.

³⁶And he spake also a parable unto them; No man putteth a piece of a new garment upon an old; if otherwise, then both the new maketh a rent, and the piece that was taken out of the new agreeth not with the old.

³⁶Ug siya misulti usab usa ka sambingay kanila: Walay tawo nga magagilis gikan sa bag-ong saput ug igatapak kini sa daang saput; kay sa maong paagi mabingkas niya ang bag-o, ug ingon usab, dili moangay sa daan ang tapak nga bag-o.

³⁷And no man putteth new wine into old bottles; else the new wine will burst the bottles, and be spilled, and the bottles shall perish.

³⁷Ug walay tawo nga magabutang sa bag-ong vino sa daan nga mga panit; kay niini ang bag-ong vino magagisi sa mga panit ug mahayabo, ug ang mga panit mangausik.

³⁸But new wine must be put into new bottles; and both are preserved.

³⁸Apan ang bag-ong vino kinahanglan ibutang sulod sa mga bag-ong panit.

³⁹No man also having drunk old wine straightway desireth new: for he saith, The old is better.

³⁹Ug walay tawo nga sa nakainum sa daang vino mahagugma sa bag-o; kay siya nagaingon: Ang daan maayo.