¹At that time Herod the tetrarch heard of the fame of Jesus,

¹Niadtong panahona si Herodes nga tetrarca nakadungog sa kabantug ni Jesus.

²And said unto his servants, This is John the Baptist; he is risen from the dead; and therefore mighty works do shew forth themselves in him.

²Ug nag-ingon sa iyang mga sulogoon: Kini mao si Juan nga Bautista, siya nabanhaw gikan sa mga minatay, ug tungod niini kanang mga gamhanang katingalahan nabuhat niya.

³For Herod had laid hold on John, and bound him, and put him in prison for Herodias' sake, his brother Philip's wife.

³Tungod kay gipadakup ni Herodes si Juan, gipagapus niya ug gipasulod sa bilanggoan, tungod kang Herodias asawa ni Felipe nga iyang igsoon.

⁴For John said unto him, It is not lawful for thee to have her.

⁴Kay si Juan nag-ingon kaniya: Dili uyon sa balaod ang pagbaton mo kaniya.

⁵And when he would have put him to death, he feared the multitude, because they counted him as a prophet.

⁵Ug buot niyang patyon siya, apan nahadlok si Herodes sa katawohan kay ilang gipakamanalagna si Juan.

⁶But when Herod's birthday was kept, the daughter of Herodias danced before them, and pleased Herod.

⁶Apan sa pag-abut sa adlaw nga natawohan ni Herodes, ang anak nga babaye ni Herodias misayaw sa taliwala sa mga dinapit ug nakapahimuot kang Herodes.

⁷Whereupon he promised with an oath to give her whatsoever she would ask.

⁷Tungod niini nagsaad siya uban ang panumpa nga iyang igahatag kaniya bisan unsang butang nga iyang pagapangayoon.

⁸And she, being before instructed of her mother, said, Give me here John Baptist's head in a charger.

⁸Ug ang dalaga sa gisugyutan sa iyang inahan, nag-ingon: Ihatag mo dinhi kanako, sa usa ka pinggan, ang ulo ni Juan nga Bautista.

⁹And the king was sorry: nevertheless for the oath's sake, and them which sat with him at meat, he commanded it to be given her.

⁹Ug ang hari nagsubo, apan tungod sa iyang mga panumpa ug sa iyang mga kauban sa pagkaon, nagsugo nga ipahatag kini kaniya.

¹⁰And he sent, and beheaded John in the prison.

¹⁰Ug nagsugo siya ug gipapunggotan niya si Juan sulod sa bilanggoan.

¹¹And his head was brought in a charger, and given to the damsel: and she brought it to her mother.

¹¹Ug gidala ang iyang ulo sa usa ka pinggan, ug gihatag sa dalaga, ug iyang gidala kini ngadto sa iyang inahan.

¹²And his disciples came, and took up the body, and buried it, and went and told Jesus.

¹²Ug miabut ang mga tinon-an ni Juan, ug ilang gikuha ang iyang lawas ug gilubong, ug nangadto sila ug nagbalita kang Jesus.

¹³When Jesus heard of it, he departed thence by ship into a desert place apart: and when the people had heard thereof, they followed him on foot out of the cities.

¹³Ug sa nakabati niini si Jesus, mipahawa siya didto sakay sa usa ka sakayan, ngadto sa usa ka dapit nga kamingawan nga nahawa. Ug sa hing-dunggan kini sa mga tawo, sila mingsunod kaniya nga nagalakat gikan sa mga lungsod.

¹⁴And Jesus went forth, and saw a great multitude, and was moved with compassion toward them, and he healed their sick.

¹⁴Ug sa nakakawas si Jesus, hingkit-an niya ang usa ka dakung panon sa katawohan, ug siya nalooy kanila, ug giayo niya ang ilang mga masakiton.

¹⁵And when it was evening, his disciples came to him, saying, This is a desert place, and the time is now past; send the multitude away, that they may go into the villages, and buy themselves victuals.

¹⁵Ug sa miabut ang kahaponon, mingduol kaniya ang iyang mga tinon-an nga nagaingon: Ang dapit kamingawan, ug ang takna miagi na; papaulia ang mga panon sa katawohan aron mangadto sa mga gagmayng lungsod ug magpalit alang sa ilang kaugalingon ug makaon.

¹⁶But Jesus said unto them, They need not depart; give ye them to eat.

¹⁶Apan si Jesus miingon kanila: Dili kinahanglan nga mamauli sila, hatagi ninyo sila sa makaon.

¹⁷And they say unto him, We have here but five loaves, and two fishes.

¹⁷Ug sila nagaingon kaniya: Dunay lima lamang ka tinapay ug duha ka isda.

¹⁸He said, Bring them hither to me.

¹⁸Ug siya miingon: Dad-a ninyo kana dinhi kanako.

¹⁹And he commanded the multitude to sit down on the grass, and took the five loaves, and the two fishes, and looking up to heaven, he blessed, and brake, and gave the loaves to his disciples, and the disciples to the multitude.

¹⁹Ug nagsugo sa mga katawohan nga managlingkod sa ibabaw sa balili, ug gikuptan niya ang lima ka tinapay ug ang duha ka isda ug sa mihangad sa langit, nagpanalangin siya, ug sa gitipiktipik niya ang mga tinapay gihatag sa mga tinon-an, ug ang mga tinon-an naghatag niini sa mga katawohan.

²⁰And they did all eat, and were filled: and they took up of the fragments that remained twelve baskets full.

²⁰Ug nangaon ang tanan, ug nangabusog sila; ug gihipus nila ang mga tinipik nga nanghibilin nga may napulo ug duha ka bukag nga puno.

²¹And they that had eaten were about five thousand men, beside women and children.

²¹Ug ang mga nanagpangaon may mga lima ka libo nga mga lalake, walay labut sa mga babaye ug mga bata.

²²And straightway Jesus constrained his disciples to get into a ship, and to go before him unto the other side, while he sent the multitudes away.

²²Ug gilayon gipilit ni Jesus ang iyang mga tinon-an sa pagpasakay sa sakayan ug pagpauna kanila sa pikas nga baybayon samtang nagapapauli pa siya sa mga katawohan.

²³And when he had sent the multitudes away, he went up into a mountain apart to pray: and when the evening was come, he was there alone.

²³Ug sa napapauli na niya ang katawohan, mitungas siya nga nag-inusara sa bukid aron sa pag-ampo. Ug sa miabut ang kagabhion nag-inusara na lamang siya didto.

²⁴But the ship was now in the midst of the sea, tossed with waves: for the wind was contrary.

²⁴Apan ang sakayan didto na sa taliwala sa dagat nga ginalambalamba sa mga balud, kay ang hangin sungsungon man.

²⁵And in the fourth watch of the night Jesus went unto them, walking on the sea.

²⁵Ug sa ikaupat ka hugna sa gabii, si Jesus miadto kanila nga nagalakaw sa ibabaw sa dagat.

²⁶And when the disciples saw him walking on the sea, they were troubled, saying, It is a spirit; and they cried out for fear.

²⁶Ug sa hingkit-an siya sa mga tinon-an nga nagalakaw sa ibabaw sa dagat, nangalisang sila nga nagaingon: Aniay usa ka abat; ug nanagtiyabaw sila sa kahadlok.

²⁷But straightway Jesus spake unto them, saying, Be of good cheer; it is I; be not afraid.

²⁷Apan dihadiha nagsulti kanila si Jesus nga nagaingon: Maglipay kamo, ako kini; dili kamo managkahadlok.

²⁸And Peter answered him and said, Lord, if it be thou, bid me come unto thee on the water.

²⁸Ug sa mitubag kaniya si Pedro, miingon: Ginoo, kong mao ikaw, sugo-a ako sa pag-anha kanimo sa ibabaw sa mga tubig.

²⁹And he said, Come. And when Peter was come down out of the ship, he walked on the water, to go to Jesus.

²⁹Ug siya miingon: Umari ka. Ug mikawas si Pedro sa sakayan, ug milakaw sa ibabaw sa mga tubig sa pag-adto kang Jesus.

³⁰But when he saw the wind boisterous, he was afraid; and beginning to sink, he cried, saying, Lord, save me.

³⁰Apan sa hingkit-an niya nga ang hangin makusog, nahadlok siya, ug nagasugod siya sa paglugdang, ug misinggit nga nagaingon: Ginoo, luwasa ako!

³¹And immediately Jesus stretched forth his hand, and caught him, and said unto him, O thou of little faith, wherefore didst thou doubt?

³¹Ug gilayon gituy-od ni Jesus ang iyang kamot, ug gikuptan siya, ug miingon kaniya: O ikaw nga diyutay ing pagtoo! Nganong nagaduhaduha ka?

³²And when they were come into the ship, the wind ceased.

³²Ug sa nakasakay sila sa sakayan, milurang ang hangin.

³³Then they that were in the ship came and worshipped him, saying, Of a truth thou art the Son of God.

³³Ug sila nga didto sa sakayan miduol ug misimba kaniya, sa pag-ingon: Matuod gayud nga ikaw mao ang Anak sa Dios!

³⁴And when they were gone over, they came into the land of Gennesaret.

³⁴Ug sa nakatabok sila, miabut sila sa yuta sa Genezaret.

³⁵And when the men of that place had knowledge of him, they sent out into all that country round about, and brought unto him all that were diseased;

³⁵Ug sa hing-ilhan siya sa mga tawo didto niadtong yutaa, nanagpadala sila ug balita sa libut niadtong tibook nga yuta; ug ilang gidala kaniya ang tanang mga masakiton;

³⁶And besought him that they might only touch the hem of his garment: and as many as touched were made perfectly whole.

³⁶Ug sila nagapakilooy kaniya nga makahikap lamang unta sila sa sidsid sa iyang kupo; ug kutob sa mga minghikap, nangaayo.