¹Wisdom hath builded her house, she hath hewn out her seven pillars:

¹Ang kaalam nagtukod sa iyang balay; Iyang gihinloan ang iyang pito ka mga haligi:

²She hath killed her beasts; she hath mingled her wine; she hath also furnished her table.

²Siya nagpatay sa iyang mga mananap; siya nagsagol sa iyang vino, Siya usab nag-andam sa iyang lamesa:

³She hath sent forth her maidens: she crieth upon the highest places of the city,

³Siya nagpalakat sa iyang kadalagahan; Siya nagsinggit ibabaw sa labing kinatas-ang mga dapit sa ciudad:

⁴Whoso is simple, let him turn in hither: as for him that wanteth understanding, she saith to him,

⁴Bisan kinsa kadto nga walay-pagtagad, paatubanga siya dinhi: Mahatungod niadtong walay salabutan, siya nagaingon kaniya:

⁵Come, eat of my bread, and drink of the wine which I have mingled.

⁵Umari, kumaon kamo sa akong tinapay, Ug uminum kamo sa vino nga akong gisagol.

⁶Forsake the foolish, and live; and go in the way of understanding.

⁶Biyai, kamo nga mga walay-pagtagad, ug kamo mabuhi; Ug lumakat sa dalan sa pagsabut;

⁷He that reproveth a scorner getteth to himself shame: and he that rebuketh a wicked man getteth himself a blot.

⁷Kadtong magabadlong sa usa ka mayubiton makadawat sa iyang kaugalingon ug pulong sa panamastamas; Ug kadtong magasaway sa usa ka tawo nga dautan makakuha sa iyang kaugalingon ug usa ka buling.

⁸Reprove not a scorner, lest he hate thee: rebuke a wise man, and he will love thee.

⁸Ayaw pagbadlonga ang usa ka mayubiton, tingali unya siya magadumot kanimo: Badlonga ang usa ka tawong manggialamon, ug siya mahagugma kanimo.

⁹Give instruction to a wise man, and he will be yet wiser: teach a just man, and he will increase in learning.

⁹Hatagi ug pahamatngon ang usa ka tawong manggialamon, ug siya magamaalamon pa sa pagsamot: Tudloi ang matarung nga tawo, ug siya magadugang pa sa kinaadman.

¹⁰The fear of the LORD is the beginning of wisdom: and the knowledge of the holy is understanding.

¹⁰Ang pagkahadlok kang Jehova maoy sinugdan sa kaalam; Ug ang kahibalo niadtong Balaan mao ang pagsabut.

¹¹For by me thy days shall be multiplied, and the years of thy life shall be increased.

¹¹Kay pinaagi kanako ang imong mga adlaw pagapilo-piloon, Ug ang mga tuig sa imong kinabuhi pagapadaghanon.

¹²If thou be wise, thou shalt be wise for thyself: but if thou scornest, thou alone shalt bear it.

¹²Kong ikaw manggialamon, ikaw manggialamon sa imong kaugalingon; Ug kong ikaw magayubit, ikaw ra ang magadala niini.

¹³A foolish woman is clamorous: she is simple, and knoweth nothing.

¹³Ang buang-buang nga babaye sabaan man; Siya walay-pagtagad ug walay hibangkaagan.

¹⁴For she sitteth at the door of her house, on a seat in the high places of the city,

¹⁴Ug siya magalingkod sa pultahan sa iyang balay, Ibabaw sa usa ka lingkoranan diha sa usa ka hataas nga dapit sa ciudad,

¹⁵To call passengers who go right on their ways:

¹⁵Sa pagsangpit niadtong managpangagi, Nga manglakat sa matul-id sa ilang mga dalan:

¹⁶Whoso is simple, let him turn in hither: and as for him that wanteth understanding, she saith to him,

¹⁶Bisan kinsa nga walay-pagtagad, pahapita siya nganhi; Ug alang kaniya nga walay salabutan, siya moingon kaniya:

¹⁷Stolen waters are sweet, and bread eaten in secret is pleasant.

¹⁷Matam-is ang kinawat nga mga tubig, Ug lamian ang tinapay nga pagakan-on sa tago.

¹⁸But he knoweth not that the dead are there; and that her guests are in the depths of hell.

¹⁸Apan siya wala mahibalo nga ang mga nangamatay atua didto; Nga ang iyang mga dumudu-aw anaa sa mga kahiladman sa Sheol.