¹Do ye indeed speak righteousness, O congregation? do ye judge uprightly, O ye sons of men?

¹Magapakahilum ka ba lamang sa pagsulti sa pagkamatarung? Magahukom ba kamo sa matul-id gayud, Oh kamo nga mga anak sa mga tawo?

²Yea, in heart ye work wickedness; ye weigh the violence of your hands in the earth.

²Wala; sa sulod sa kasingkasing kamo nagabuhat ug kadautan; Ginatimbang ninyo ang kapintas sa inyong mga kamot diha sa yuta.

³The wicked are estranged from the womb: they go astray as soon as they be born, speaking lies.

³Ang mga dautan gilain sukad pa sa tagoangkan: Nanghisalaag sila dayon diha sa ilang paghimugso, kabakakan ang ginasulti.

⁴Their poison is like the poison of a serpent: they are like the deaf adder that stoppeth her ear;

⁴Ang ilang kalala maoy sama sa kalala sa usa ka bitin: Ingon sila sa sawa nga bungol nga nagasongsong sa iyang igdulungog,

⁵Which will not hearken to the voice of charmers, charming never so wisely.

⁵Nga wala magapatalinghug sa tingog sa mga maglalamat, Nga nagalamat sa wala pay ingon ka maalamon.

⁶Break their teeth, O God, in their mouth: break out the great teeth of the young lions, O LORD.

⁶Luboa ang ilang mga ngipon, Oh Dios, diha sa ilang mga baba: Dugmoka ang mga bag-ang sa mga gagmayng leon, Oh Jehova.

⁷Let them melt away as waters which run continually: when he bendeth his bow to shoot his arrows, let them be as cut in pieces.

⁷Palanaya sila ingon sa tubig nga nagabaha sa matulin: Sa diha nga magati-on siya sa iyang pana, himoa nga ingon sa nangaputolputol sila.

⁸As a snail which melteth, let every one of them pass away: like the untimely birth of a woman, that they may not see the sun.

⁸Himoa silang ingon sa usa ka hila-hila nga matunaw ug mahanaw, Sama sa usa ka babaye nga nakuhaan, nga wala makakita sa adlaw.

⁹Before your pots can feel the thorns, he shall take them away as with a whirlwind, both living, and in his wrath.

⁹Sa dili pa mobati ang inyong mga kolon sa mga tunok, Pagapapahaon niya sila pinaagi sa usa ka alimpulos, ang hilaw ug ang nagasiga nga managsama.

¹⁰The righteous shall rejoice when he seeth the vengeance: he shall wash his feet in the blood of the wicked.

¹⁰Ang matarung magakalipay sa diha nga makita niya ang panimalus: Manghimitiis siya sa iyang mga tiil sa dugo sa mga dautan;

¹¹So that a man shall say, Verily there is a reward for the righteous: verily he is a God that judgeth in the earth.

¹¹Aron ang mga tawo manag-ingon: Sa pagkamatuod adunay balus alang sa mga matarung: Sa pagkamatuod adunay usa ka Dios nga magahukom dinhi sa yuta.