¹Give ear, O my people, to my law: incline your ears to the words of my mouth.

¹Patalinghugi, Oh akong katawohan, ang akong Kasugoan: Ikiling ninyo ang inyong mga igdulungog sa mga pulong sa akong baba.

²I will open my mouth in a parable: I will utter dark sayings of old:

²Pagabukhon ko ang akong baba sa usa ka sambingay; Magasulti ako ug mga butang nga tinipigan sa kakaraanan,

³Which we have heard and known, and our fathers have told us.

³Nga among nabati ug hingbaloan, Ug gisugilon kanamo sa among mga amahan.

⁴We will not hide them from their children, shewing to the generation to come the praises of the LORD, and his strength, and his wonderful works that he hath done.

⁴Dili kami magatago kanila gikan sa ilang mga anak, Sa pagsugilon sa kaliwatan nga umalabut sa mga pagdayeg ni Jehova, Ug sa iyang kusog, ug sa iyang katingalahang mga buhat nga iyang gihimo.

⁵For he established a testimony in Jacob, and appointed a law in Israel, which he commanded our fathers, that they should make them known to their children:

⁵Kay siya nagtukod ug usa ka pagpamatuod kang Jacob, Ug nagbutang ug usa ka Kasugoan sa Israel. Nga gisugo niya ang among mga Amahan, Nga sila igapahibalo nila sa ilang mga anak;

⁶That the generation to come might know them, even the children which should be born; who should arise and declare them to their children:

⁶Aron ang kaliwatan nga umalabut mahibalo kanila , bisan ang mga anak nga mangatawo pa; Nga mobangon ug magasugilon niini sa ilang mga anak,

⁷That they might set their hope in God, and not forget the works of God, but keep his commandments:

⁷Aron nga ibutang nila ang ilang paglaum sa Dios. Ug dili mahakalimot sa mga buhat sa Dios, Kondili magabantay sa iyang mga sugo,

⁸And might not be as their fathers, a stubborn and rebellious generation; a generation that set not their heart aright, and whose spirit was not stedfast with God.

⁸Ug dili unta sila mahisama sa ilang mga amahan, Usa ka malalison ug masukihon nga kaliwatan; Usa ka kaliwatan nga wala magtulid sa ilang kasingkasing, Ug kinsang espiritu wala magmatinumanon sa Dios.

⁹The children of Ephraim, being armed, and carrying bows, turned back in the day of battle.

⁹Ang mga anak ni Ephraim, sanglit nasangkap sa hinagiban, ug nanagdala ug mga pana, Mingtalikod sila sa adlaw sa gubat.

¹⁰They kept not the covenant of God, and refused to walk in his law;

¹⁰Wala nila pagbantayi ang tugon sa Dios, Ug nagdumili sa paglakaw sa iyang Kasugoan;

¹¹And forgat his works, and his wonders that he had shewed them.

¹¹Ug nahakalimot sila sa iyang mga binuhatan, Ug sa iyang mga katingalahang buhat nga iyang gipakita kanila.

¹²Marvellous things did he in the sight of their fathers, in the land of Egypt, in the field of Zoan.

¹²Mga butang nga kahibulongan iyang gibuhat sa mga pagtan-aw sa ilang mga amahan, Didto sa yuta sa Egipto. sa kapatagan sa Soan.

¹³He divided the sea, and caused them to pass through; and he made the waters to stand as an heap.

¹³Gibahin niya ang dagat, ug iyang gipalatas sila; Ug iyang gipatindog ang mga tubig ingon sa usa ka pinundok.

¹⁴In the daytime also he led them with a cloud, and all the night with a light of fire.

¹⁴Sa adlaw usab gimandoan niya sila pinaagi sa usa ka panganod, Ug sa tibook nga gabii pinaagi sa usa ka kahayag sa kalayo.

¹⁵He clave the rocks in the wilderness, and gave them drink as out of the great depths.

¹⁵Gipikas niya ang mga pangpang sa kamingawan, Ug gipainum niya sila sa madagayaon ingon nga gikan sa mga kahiladman.

¹⁶He brought streams also out of the rock, and caused waters to run down like rivers.

¹⁶Gikan sa mga pangpang usab mipabul-og siya ug mga tubod sa tubig , Ug gipaagay niya ang mga tubig ingon sa mga suba.

¹⁷And they sinned yet more against him by provoking the most High in the wilderness.

¹⁷Apan bisan pa niini, nanagpadayon sila sa pagpakasala batok kaniya, Aron sa pagsukol batok sa Hataas Uyamut didto sa kamingawan.

¹⁸And they tempted God in their heart by asking meat for their lust.

¹⁸Ug ilang gitintal ang Dios sa ilang kasingkasing Sa pagpangayo ug makaon sumala sa ilang tinguha.

¹⁹Yea, they spake against God; they said, Can God furnish a table in the wilderness?

¹⁹Oo, mingsulti sila batok sa Dios; Sila ming-ingon: Arang ba ang Dios makatagana ug usa ka lamesa dinhi sa kamingawan?

²⁰Behold, he smote the rock, that the waters gushed out, and the streams overflowed; can he give bread also? can he provide flesh for his people?

²⁰Ania karon, siya misuntok sa bato, sa pagkaagi nga ang mga tubig mingbaha, Ug ang mga sapa mingsalanap; Arang ba usab siya makahatag ug tinapay? Makatagana ba siya ug unod alang sa iyang katawohan?

²¹Therefore the LORD heard this, and was wroth: so a fire was kindled against Jacob, and anger also came up against Israel;

²¹Busa si Jehova nakadungog, ug naligutgut; Ug gipasilaub ang usa ka kalayo batok kang Jacob, Ug ang kasuko usab misaka batok sa Israel;

²²Because they believed not in God, and trusted not in his salvation:

²²Tungod kay sila wala motoo sa Dios, Ug wala mosalig sa iyang kaluwasan.

²³Though he had commanded the clouds from above, and opened the doors of heaven,

²³Bisan pa niana, iyang gisugo ang kalangitan sa itaas, Ug gibuksan niya ang mga pultahan sa langit;

²⁴And had rained down manna upon them to eat, and had given them of the corn of heaven.

²⁴Ug iyang gipaulan ang mana aron kan-on nila, Ug naghatag kanila ug makaon gikan sa langit.

²⁵Man did eat angels' food: he sent them meat to the full.

²⁵Ang tawo mikaon sa tinapay sa makagagahum: Siya nagpadala kanila ug kalan-on sa pagkabusog.

²⁶He caused an east wind to blow in the heaven: and by his power he brought in the south wind.

²⁶Iyang gipahuros ang hangin sa timogan diha sa kalangitan; Ug pinaagi sa iyang gahum iyang gimandoan ang hangin sa habagatan.

²⁷He rained flesh also upon them as dust, and feathered fowls like as the sand of the sea:

²⁷Iyang gipaulan usab kanila ang unod ingon sa abug, Ug mga langgam nga pak-an ingon sa balas sa kadagatan;

²⁸And he let it fall in the midst of their camp, round about their habitations.

²⁸Ug kini iyang gipatugpa sa kinataliwad-an sa ilang campo, Sa maglibut sa ilang mga puloy-anan.

²⁹So they did eat, and were well filled: for he gave them their own desire;

²⁹Busa nangaon sila ug nangabusog kaayo; Ug gihatag niya ang ilang kaugalingong tinguha.

³⁰They were not estranged from their lust. But while their meat was yet in their mouths,

³⁰Wala kuhaa gikan kanila kadtong ilang gitinguha, Ang ilang kalan-on diha pa sa ilang mga baba,

³¹The wrath of God came upon them, and slew the fattest of them, and smote down the chosen men of Israel.

³¹Sa diha nga ang kaligutgut sa Dios misaka batok kanila, Ug gipatay ang mga labing supang kanila, Ug gilaglag ang mga batan-on sa Israel.

³²For all this they sinned still, and believed not for his wondrous works.

³²Bisan pa niini sila nanagpakasala gihapon, Ug wala managpanoo sa iyang mga katingalahang buhat.

³³Therefore their days did he consume in vanity, and their years in trouble.

³³Busa giut-ut niya ang ilang mga adlaw sa kakawangan, Ug ang ilang mga tuig sa mga kalisang.

³⁴When he slew them, then they sought him: and they returned and enquired early after God.

³⁴Sa diha nga iyang gipatay sila, unya sila nanagpangita sa Dios ; Ug mingbalik sila ug nanagpangita nga masingkamoton sa Dios.

³⁵And they remembered that God was their rock, and the high God their redeemer.

³⁵Ug sila nahinumdum nga ang Dios mao ang ilang bato, Ug ang Hataas Uyamut nga Dios mao ang ilang mamamawi.

³⁶Nevertheless they did flatter him with their mouth, and they lied unto him with their tongues.

³⁶Apan ilang giulo-ulohan siya pinaagi sa ilang baba, Ug sa ilang dila sila nanagbakak kaniya.

³⁷For their heart was not right with him, neither were they stedfast in his covenant.

³⁷Kay ang ilang mga kasingkasing wala matul-id uban kaniya, Ni magmatinumanon sila sa iyang tugon.

³⁸But he, being full of compassion, forgave their iniquity, and destroyed them not: yea, many a time turned he his anger away, and did not stir up all his wrath.

³⁸Apan siya, sanglit maloloy-on, nagpasaylo sa ilang kasal-anan, ug wala niya paglaglaga sila : Oo, sa nakadaghan gipahilayo niya ang iyang kaligutgut, Ug wala niya pagpukawa ang bug-os niyang kasuko.

³⁹For he remembered that they were but flesh; a wind that passeth away, and cometh not again.

³⁹Ug nahinumdum siya nga sila mga unod lamang, Usa ka hangin nga lumalabay lamang ug dili na magabalik.

⁴⁰How oft did they provoke him in the wilderness, and grieve him in the desert!

⁴⁰Unsang pagkasubsob nga sila mingsukol kaniya didto sa kamingawan, Ug mingpasubo kaniya didto sa kamingawan!

⁴¹Yea, they turned back and tempted God, and limited the Holy One of Israel.

⁴¹Ug mingbalik sila pag-usab ug ilang gitintal ang Dios, Ug minghagit sa Maputli sa Israel.

⁴²They remembered not his hand, nor the day when he delivered them from the enemy.

⁴²Wala nila hinumdumi ang iyang kamot, Ni ang adlaw sa iyang pagtubos kanila gikan sa kabatok;

⁴³How he had wrought his signs in Egypt, and his wonders in the field of Zoan.

⁴³Giunsa niya sa pagpakita sa iyang mga ilhanan didto sa Egipto, Ug sa iyang mga katingalahan didto sa kapatagan sa Soan,

⁴⁴And had turned their rivers into blood; and their floods, that they could not drink.

⁴⁴Ug naghimo nga dugo sa ilang mga suba, Ug sa ilang kasapaan, aron sila dili makainum.

⁴⁵He sent divers sorts of flies among them, which devoured them; and frogs, which destroyed them.

⁴⁵Gipadala niya sa taliwala nila ang mga panon sa langaw, nga minglamoy kanila; Ug mga baki nga minglaglag kanila.

⁴⁶He gave also their increase unto the caterpiller, and their labour unto the locust.

⁴⁶Iyang gihatag usab ang ilang mga abut ngadto sa mga hantatawo, Ug ang ilang mga kahago ngadto sa mga dulon.

⁴⁷He destroyed their vines with hail, and their sycomore trees with frost.

⁴⁷Iyang gilaglag ang ilang kaparrasan pinaagi sa ulan-nga-yelo, Ug ang ilang mga sicomoro pinaagi sa yelo.

⁴⁸He gave up their cattle also to the hail, and their flocks to hot thunderbolts.

⁴⁸Gitugyan niya usab ang ilang kahayupan ngadto sa ulan-nga-yelo, Ug ang ilang mga panon sa carnero sa mainit nga mga liti.

⁴⁹He cast upon them the fierceness of his anger, wrath, and indignation, and trouble, by sending evil angels among them.

⁴⁹Iyang gipadala sa ibabaw nila ang kabangis sa iyang kaligutgut, Kasuko, ug kapungot, ug kasamok, Usa ka panon sa mga manolonda nga dautan.

⁵⁰He made a way to his anger; he spared not their soul from death, but gave their life over to the pestilence;

⁵⁰Nagbuhat siya ug usa ka dalan alang sa iyang kasuko; Wala niya sayloi ang ilang mga kalag gikan sa kamatayon, Kondili nga iyang gitugyan ang ilang mga kinabuhi sa kamatay,

⁵¹And smote all the firstborn in Egypt; the chief of their strength in the tabernacles of Ham:

⁵¹Ug gipamatay ang tanang mga panganay didto sa Egipto, Ang mga inunahan sa ilang kusog didto sa balong-balong ni Ham.

⁵²But made his own people to go forth like sheep, and guided them in the wilderness like a flock.

⁵²Apan iyang gipagula ang iyang kaugalingong katawohan sama sa mga carnero, Ug iyang gitultolan sila didto sa kamingawan sama sa usa ka panon.

⁵³And he led them on safely, so that they feared not: but the sea overwhelmed their enemies.

⁵³Ug iyang gimandoan sila nga walay kabilinggan, sa pagkaagi nga sila wala mangahadlok; Apan ang dagat milumos sa ilang mga kaaway.

⁵⁴And he brought them to the border of his sanctuary, even to this mountain, which his right hand had purchased.

⁵⁴Ug iyang gidala sila ngadto sa utlanan sa iyang balaang puloy-anan, Niining bukira nga gidaug sa iyang toong kamot.

⁵⁵He cast out the heathen also before them, and divided them an inheritance by line, and made the tribes of Israel to dwell in their tents.

⁵⁵Gipapahawa usab niya ang mga nasud gikan sa ilang atubangan, Ug iyang gibahinbahin sila alang sa usa ka panulondon pinaagi sa mga utlanan, Ug gipapuyo niya sa ilang mga balong-balong ang mga banay sa Israel.

⁵⁶Yet they tempted and provoked the most high God, and kept not his testimonies:

⁵⁶Bisan pa niini, ilang gitintal ug mingsukol sila batok sa Hataas Uyamut nga Dios, Ug wala sila managbantay sa iyang mga pagpamatuod;

⁵⁷But turned back, and dealt unfaithfully like their fathers: they were turned aside like a deceitful bow.

⁵⁷Kondili mingbalik sila , ug nanagmabudhion sila sama sa ilang mga amahan: Mingtipas sila sama sa usa ka limbongan nga pana.

⁵⁸For they provoked him to anger with their high places, and moved him to jealousy with their graven images.

⁵⁸Kay ilang gihagit siya sa pagkasuko tungod sa ilang mga hatagas nga dapit, Ug ilang gipaabugho siya tungod sa ilang mga larawan nga linilok.

⁵⁹When God heard this, he was wroth, and greatly abhorred Israel:

⁵⁹Sa diha nga kini nadungog sa Dios, siya nasuko, Ug sa hilabihan gayud giayran niya ang Israel;

⁶⁰So that he forsook the tabernacle of Shiloh, the tent which he placed among men;

⁶⁰Busa gibiyaan niya ang tabernaculo sa Shilo, Ang balong-balong nga gibutang niya sa taliwala sa mga tawo;

⁶¹And delivered his strength into captivity, and his glory into the enemy's hand.

⁶¹Ug gitugyan niya ngadto sa pagkabinihag ang iyang kusog, Ug ang iyang himaya ngadto sa kamot sa kabatok.

⁶²He gave his people over also unto the sword; and was wroth with his inheritance.

⁶²Gitugyan usab niya ang iyang katawohan ngadto sa espada, Ug naligutgut siya batok sa iyang panulondon.

⁶³The fire consumed their young men; and their maidens were not given to marriage.

⁶³Ang kalayo milamoy sa ilang mga batan-on nga lalake; Ug ang ilang mga ulay walay mga alawiton sa kaminyoon.

⁶⁴Their priests fell by the sword; and their widows made no lamentation.

⁶⁴Ang ilang mga sacerdote nangapukan pinagi sa espada; Ug ang ilang mga balo nga babaye wala managminatay.

⁶⁵Then the LORD awaked as one out of sleep, and like a mighty man that shouteth by reason of wine.

⁶⁵Unya nahigmata ang Ginoo ingon sa usa nga gikan sa paghikatulog, Sama sa usa ka kusgan nga tawo nga nagasinggit tungod sa pag-agda sa vino.

⁶⁶And he smote his enemies in the hinder parts: he put them to a perpetual reproach.

⁶⁶Ug iyang gilaglag ang iyang mga kabatok sa likod: Iyang gibutang sila sa usa ka pagkatalamayon nga dayon.

⁶⁷Moreover he refused the tabernacle of Joseph, and chose not the tribe of Ephraim:

⁶⁷Labut pa, iyang gisalikway ang balong-balong ni Jose, Ug wala pilia ang banay ni Ephraim,

⁶⁸But chose the tribe of Judah, the mount Zion which he loved.

⁶⁸Kondili gipili ang banay ni Juda, Ang bukid sa Sion nga iyang gihigugma.

⁶⁹And he built his sanctuary like high palaces, like the earth which he hath established for ever.

⁶⁹Ug gitukod niya ang iyang balaang puloy-anan sama sa mga kahitas-an, Sama sa yuta na iyang gitukod sa walay katapusan.

⁷⁰He chose David also his servant, and took him from the sheepfolds:

⁷⁰Siya nagpili usab kang David nga iyang alagad, Ug nagkuha kaniya gikan sa mga toril sa carnero:

⁷¹From following the ewes great with young he brought him to feed Jacob his people, and Israel his inheritance.

⁷¹Gikan sa pagsunod sa mga carnero nga baye nga adunay mga gagmay, iyang gidala siya, Aron mahimong magbalantay kang Jacob nga katawohan niya, ug sa Israel nga iyang panulondon.

⁷²So he fed them according to the integrity of his heart; and guided them by the skilfulness of his hands.

⁷²Mao nga siya ang magbalantay nila sumala sa katul-id sa iyang kasingkasing, Ug gimandoan niya sila pinaagi sa pagkabatid sa iyang mga kamot.