King James Version

Cebuano

Psalms

80

1Give ear, O Shepherd of Israel, thou that leadest Joseph like a flock; thou that dwellest between the cherubims, shine forth.
1Patalinghugi, Oh Magbalantay sa Israel, Ikaw nga nagamando kang Jose sama sa usa ka panon sa mga carnero; Ikaw nga nagalingkod ibabaw sa querubin, magpasidlak ikaw.
2Before Ephraim and Benjamin and Manasseh stir up thy strength, and come and save us.
2Pakuwa ang imong kagahum sa atubangan ni Ephraim ug ni Benjamin ug ni Manases, Ug umari ka aron sa pagluwas kanamo.
3Turn us again, O God, and cause thy face to shine; and we shall be saved.
3Pabalika kami, Oh Dios; Ug pasidlaka ang imong nawong, ug kami mamaluwas.
4O LORD God of hosts, how long wilt thou be angry against the prayer of thy people?
4Oh Jehova, Dios sa mga panon, Hangtud anus-a ba ikaw masuko batok sa pag-ampo sa imong katawohan?
5Thou feedest them with the bread of tears; and givest them tears to drink in great measure.
5Imong gipakaon sila sa tinapay sa mga luha, Ug gihatagan mo sila ug mga luha nga pagaimnon sa hilabihan nga pagkadaghan.
6Thou makest us a strife unto our neighbours: and our enemies laugh among themselves.
6Gihimo mo kami nga usa ka pagkabingkil sa among mga isigkatawo; Ug ang among mga kaaway nanagpangatawa sa taliwala sa ilang kaugalingon.
7Turn us again, O God of hosts, and cause thy face to shine; and we shall be saved.
7Pabalika kami, Oh Dios sa mga panon; Ug pasidlaka ang imong nawong, ug kami mamaluwas.
8Thou hast brought a vine out of Egypt: thou hast cast out the heathen, and planted it.
8Ikaw nagdala ug usa ka parras gikan sa Egipto: Gipapahawa mo ang mga nasud, ug gitanum mo kini.
9Thou preparedst room before it, and didst cause it to take deep root, and it filled the land.
9Nag-andam ka ug dapit sa atubangan niini, Ug gipatidlum ang iyang gamut niini, ug napuno ang yuta.
10The hills were covered with the shadow of it, and the boughs thereof were like the goodly cedars.
10Ang kabukiran gitabonan sa landong niini; Ug ang mga balagon niini maingon sa mga cedro sa Dios.
11She sent out her boughs unto the sea, and her branches unto the river.
11Ug mingkaylap ang mga sanga niini ngadto sa dagat, Ug ang mga udlot niini ngadto sa Suba.
12Why hast thou then broken down her hedges, so that all they which pass by the way do pluck her?
12Ngano man nga gipukan mo ang mga kuta niini, Sa pagkaagi nga ang tanan nga managpanlabay sa dalan mamupo niana?
13The boar out of the wood doth waste it, and the wild beast of the field doth devour it.
13Ang baboy nga ihalas nga gikan sa kakahoyan magapang-it niana, Ug ang mga mananap nga ihalas sa kapatagan magakaon niana.
14Return, we beseech thee, O God of hosts: look down from heaven, and behold, and visit this vine;
14Bumalik ka, nagahangyo kami kanimo, Oh Dios sa mga panon. Sud-onga gikan sa langit, ug tanawa, ug du-awa kining parrasa,
15And the vineyard which thy right hand hath planted, and the branch that thou madest strong for thyself.
15Ug ang harog nga gitanum sa imong toong kamot, Ug ang sanga nga imong gipalig-on alang sa imong kaugalingon.
16It is burned with fire, it is cut down: they perish at the rebuke of thy countenance.
16Kini nasunog sa kalayo, naputol kini: Sila nangamatay tungod sa pagbadlong sa imong nawong.
17Let thy hand be upon the man of thy right hand, upon the son of man whom thou madest strong for thyself.
17Itapion ang imong kamot ibabaw sa tawo sa imong toong kamot, Ibabaw sa anak sa tawo nga imong gipalig-on alang sa imong kaugalingon.
18So will not we go back from thee: quicken us, and we will call upon thy name.
18Mao kini nga kami dili magabalik gikan kanimo: Banhawon mo kami, ug kami magatawag sa imong ngalan.
19Turn us again, O LORD God of hosts, cause thy face to shine; and we shall be saved.
19Pabalika kami, Oh Jehova nga Dios sa mga panon; Pasidlaka ang imong nawong, ug kami mamaluwas.