¹Keep not thou silence, O God: hold not thy peace, and be not still, O God.

¹Oh Dios, ayaw pagpakahilum: Ayaw pagpakahilum, ug ayaw paghunong, Oh Dios.

²For, lo, thine enemies make a tumult: and they that hate thee have lifted up the head.

²Kay, ania karon, ang imong mga kaaway nagahimo ug usa ka kaguliyang; Ug sila nga nanagdumot kanimo mingpatuyhakaw sa ulo.

³They have taken crafty counsel against thy people, and consulted against thy hidden ones.

³Batok sa imong katawohan nanaghimo sila sa pagtambag nga malimbongon, Ug sa tingub nanagsabut-sabut sila sa pagpakitambag batok sa imong mga gitagoan.

⁴They have said, Come, and let us cut them off from being a nation; that the name of Israel may be no more in remembrance.

⁴Nanag-ingon sila: Umari kamo, ug putlon ta sila gikan sa pagkanasud; Aron dili na handumon ang ngalan nga Israel.

⁵For they have consulted together with one consent: they are confederate against thee:

⁵Kay sa tingub nanagsabut sila pag-usa sa usa ka kabubut-on; Batok kanimo sila nanagbuhat ug pakigsaad:

⁶The tabernacles of Edom, and the Ishmaelites; of Moab, and the Hagarenes;

⁶Ang mga balong-balong sa mga Edomhanon ug sa mga Ismaelhanon; Sa Moab, ug sa mga Agarhanon;

⁷Gebal, and Ammon, and Amalek; the Philistines with the inhabitants of Tyre;

⁷Sa Gebal ug sa Ammon ug sa Amalek; Sa Filistia uban sa mga pumoluyo sa Tiro:

⁸Assur also is joined with them: they have holpen the children of Lot. Selah.

⁸Ingon usab ang Asiria miipon kanila; Sila mingtabang sa mga anak ni Lot. (Selah)

⁹Do unto them as unto the Midianites; as to Sisera, as to Jabin, at the brook of Kison:

⁹Buhata kanila ang ingon sa gibuhat mo ngadto sa Madian, Ingon sa kang Sisara, ingon sa kang Jabin, didto sa suba sa Cison;

¹⁰Which perished at Endor: they became as dung for the earth.

¹⁰Nga nangamatay didto sa Endor, Nga nangahimong pundok sa kinalibang alang sa yuta.

¹¹Make their nobles like Oreb, and like Zeeb: yea, all their princes as Zebah, and as Zalmunna:

¹¹Himoa ang ilang mga harianon nga ingon kang Oreb ug kang Seeb; Oo, ang tanan nilang mga principe nga sama kang Seba ug kang Zalmuna;

¹²Who said, Let us take to ourselves the houses of God in possession.

¹²Nga nanag-ingon: Panag-iyahon ta sa atong kaugalingon Ang mga puloy-anan sa Dios.

¹³O my God, make them like a wheel; as the stubble before the wind.

¹³Oh Dios ko, himoa sila sama sa abug sa alimpulos; Ingon sa mga tuod sa balili sa atubangan sa hangin.

¹⁴As the fire burneth a wood, and as the flame setteth the mountains on fire;

¹⁴Ingon sa kalayo nga nagasunog sa kalasangan, Ug ingon sa siga nga nagasunog sa kabukiran,

¹⁵So persecute them with thy tempest, and make them afraid with thy storm.

¹⁵Busa lutosa sila pinaagi sa imong unos, Ug lisanga sila pinaagi sa imong bagyo.

¹⁶Fill their faces with shame; that they may seek thy name, O LORD.

¹⁶Pun-a ang ilang mga nawong sa kalibog, Aron managpangita sila sa imong ngalan, Oh Jehova.

¹⁷Let them be confounded and troubled for ever; yea, let them be put to shame, and perish:

¹⁷Ibutang sila sa kaulawan ug kagubtanan sa pagkaluya sa walay katapusan; Oo, liboga sila ug pasagdi nga mangamatay;

¹⁸That men may know that thou, whose name alone is JEHOVAH, art the most high over all the earth.

¹⁸Aron sila makaila nga ikaw lamang, kansang ngalan mao si Jehova, Ikaw lamang ang Hataas Uyamut ibabaw sa tibook nga yuta.