¹And when the day of Pentecost was fully come, they were all with one accord in one place.

¹En als de dag van het Pinkster feest vervuld werd, waren zij allen eendrachtelijk bijeen.

²And suddenly there came a sound from heaven as of a rushing mighty wind, and it filled all the house where they were sitting.

²En er geschiedde haastelijk uit den hemel een geluid, gelijk als van een geweldigen, gedreven wind, en vervulde het gehele huis, waar zij zaten.

³And there appeared unto them cloven tongues like as of fire, and it sat upon each of them.

³En van hen werden gezien verdeelde tongen als van vuur, en het zat op een iegelijk van hen.

⁴And they were all filled with the Holy Ghost, and began to speak with other tongues, as the Spirit gave them utterance.

⁴En zij werden allen vervuld met den Heiligen Geest, en begonnen te spreken met andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken.

⁵And there were dwelling at Jerusalem Jews, devout men, out of every nation under heaven.

⁵En er waren Joden, te Jeruzalem wonende, godvruchtige mannen van allen volke dergenen, die onder den hemel zijn.

⁶Now when this was noised abroad, the multitude came together, and were confounded, because that every man heard them speak in his own language.

⁶En als deze stem geschied was, kwam de menigte samen, en werd beroerd, want een iegelijk hoorde hen in zijn eigen taal spreken.

⁷And they were all amazed and marvelled, saying one to another, Behold, are not all these which speak Galilaeans?

⁷En zij ontzetten zich allen, en verwonderden zich, zeggende tot elkander: Ziet, zijn niet alle dezen, die daar spreken, Galileers?

⁸And how hear we every man in our own tongue, wherein we were born?

⁸En hoe horen wij hen een iegelijk in onze eigen taal, in welke wij geboren zijn?

⁹Parthians, and Medes, and Elamites, and the dwellers in Mesopotamia, and in Judaea, and Cappadocia, in Pontus, and Asia,

⁹Parthers, en Meders, en Elamieten, en de inwoners zijn van Mesopotamie, en Judea, en Cappadocie, Pontus en Azie.

¹⁰Phrygia, and Pamphylia, in Egypt, and in the parts of Libya about Cyrene, and strangers of Rome, Jews and proselytes,

¹⁰En Frygie, en Pamfylie, Egypte, en de delen van Libye, hetwelk bij Cyrene ligt, en uitlandse Romeinen, beiden Joden en Jodengenoten;

¹¹Cretes and Arabians, we do hear them speak in our tongues the wonderful works of God.

¹¹Kretenzen en Arabieren, wij horen hen in onze talen de grote werken Gods spreken.

¹²And they were all amazed, and were in doubt, saying one to another, What meaneth this?

¹²En zij ontzetten zich allen, en werden twijfelmoedig, zeggende, de een tegen den ander: Wat wil toch dit zijn?

¹³Others mocking said, These men are full of new wine.

¹³En anderen, spottende, zeiden: Zij zijn vol zoeten wijns.

¹⁴But Peter, standing up with the eleven, lifted up his voice, and said unto them, Ye men of Judaea, and all ye that dwell at Jerusalem, be this known unto you, and hearken to my words:

¹⁴Maar Petrus, staande met de elven, verhief zijn stem, en sprak tot hen: Gij Joodse mannen, en gij allen, die te Jeruzalem woont, dit zij u bekend, en laat mijn woorden tot uw oren ingaan.

¹⁵For these are not drunken, as ye suppose, seeing it is but the third hour of the day.

¹⁵Want deze zijn niet dronken, gelijk gij vermoedt; want het is eerst de derde ure van de dag.

¹⁶But this is that which was spoken by the prophet Joel;

¹⁶Maar dit is het, wat gesproken is door den profeet Joel:

¹⁷And it shall come to pass in the last days, saith God, I will pour out of my Spirit upon all flesh: and your sons and your daughters shall prophesy, and your young men shall see visions, and your old men shall dream dreams:

¹⁷En het zal zijn in de laatste dagen, (zegt God) Ik zal uitstorten van Mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouden zullen dromen dromen.

¹⁸And on my servants and on my handmaidens I will pour out in those days of my Spirit; and they shall prophesy:

¹⁸En ook op Mijn dienstknechten, en op Mijn dienstmaagden, zal Ik in die dagen van Mijn Geest uitstorten, en zij zullen profeteren.

¹⁹And I will shew wonders in heaven above, and signs in the earth beneath; blood, and fire, and vapour of smoke:

¹⁹En Ik zal wonderen geven in den hemel boven, en tekenen op de aarde beneden, bloed en vuur, en rookdamp.

²⁰The sun shall be turned into darkness, and the moon into blood, before the great and notable day of the Lord come:

²⁰De zon zal veranderd worden in duisternis, en de maan in bloed, eer dat de grote en doorluchtige dag des Heeren komt.

²¹And it shall come to pass, that whosoever shall call on the name of the Lord shall be saved.

²¹En het zal zijn, dat een iegelijk, die den Naam des Heeren zal aanroepen, zalig zal worden.

²²Ye men of Israel, hear these words; Jesus of Nazareth, a man approved of God among you by miracles and wonders and signs, which God did by him in the midst of you, as ye yourselves also know:

²²Gij Israelietische mannen, hoort deze woorden: Jezus den Nazarener, een Man van God, onder ulieden betoond door krachten, en wonderen, en tekenen, die God door Hem gedaan heeft, in het midden van u, gelijk ook gijzelven weet;

²³Him, being delivered by the determinate counsel and foreknowledge of God, ye have taken, and by wicked hands have crucified and slain:

²³Dezen, door den bepaalden raad en voorkennis Gods overgegeven zijnde, hebt gij genomen, en door de handen der onrechtvaardigen aan het kruis gehecht en gedood;

²⁴Whom God hath raised up, having loosed the pains of death: because it was not possible that he should be holden of it.

²⁴Welken God opgewekt heeft, de smarten des doods ontbonden hebbende, alzo het niet mogelijk was, dat Hij van denzelven dood zou gehouden worden.

²⁵For David speaketh concerning him, I foresaw the Lord always before my face, for he is on my right hand, that I should not be moved:

²⁵Want David zegt van Hem: Ik zag den Heere allen tijd voor mij; want Hij is aan mijn rechter hand, opdat ik niet bewogen worde.

²⁶Therefore did my heart rejoice, and my tongue was glad; moreover also my flesh shall rest in hope:

²⁶Daarom is mijn hart verblijd; en mijn tong verheugt zich; ja, ook mijn vlees zal rusten in hope;

²⁷Because thou wilt not leave my soul in hell, neither wilt thou suffer thine Holy One to see corruption.

²⁷Want Gij zult mijn ziel in de hel niet verlaten, noch zult Uw Heilige over geven, om verderving te zien.

²⁸Thou hast made known to me the ways of life; thou shalt make me full of joy with thy countenance.

²⁸Gij hebt mij de wegen des levens bekend gemaakt; Gij zult mij vervullen met verheuging door Uw aangezicht.

²⁹Men and brethren, let me freely speak unto you of the patriarch David, that he is both dead and buried, and his sepulchre is with us unto this day.

²⁹Gij mannen broeders, het is mij geoorloofd vrij uit tot u te spreken van den patriarch David, dat hij beide gestorven en begraven is, en zijn graf is onder ons tot op dezen dag.

³⁰Therefore being a prophet, and knowing that God had sworn with an oath to him, that of the fruit of his loins, according to the flesh, he would raise up Christ to sit on his throne;

³⁰Alzo hij dan een profeet was, en wist, dat God hem met ede gezworen had, dat hij uit de vrucht zijner lenden, zoveel het vlees aangaat, den Christus verwekken zou, om Hem op zijn troon te zetten;

³¹He seeing this before spake of the resurrection of Christ, that his soul was not left in hell, neither his flesh did see corruption.

³¹Zo heeft hij, dit voorziende, gesproken van de opstanding van Christus, dat Zijn ziel niet is verlaten in de hel, noch Zijn vlees verderving heeft gezien.

³²This Jesus hath God raised up, whereof we all are witnesses.

³²Dezen Jezus heeft God opgewekt; waarvan wij allen getuigen zijn.

³³Therefore being by the right hand of God exalted, and having received of the Father the promise of the Holy Ghost, he hath shed forth this, which ye now see and hear.

³³Hij dan, door de rechter hand Gods verhoogd zijnde, en de belofte des Heiligen Geestes, ontvangen hebbende van den Vader, heeft dit uitgestort, dat gij nu ziet en hoort.

³⁴For David is not ascended into the heavens: but he saith himself, The Lord said unto my Lord, Sit thou on my right hand,

³⁴Want David is niet opgevaren in de hemelen; maar hij zegt: De Heere heeft gesproken tot Mijn Heere: Zit aan Mijn rechter hand.

³⁵Until I make thy foes thy footstool.

³⁵Totdat Ik Uw vijanden zal gezet hebben tot een voetbank Uwer voeten.

³⁶Therefore let all the house of Israel know assuredly, that God hath made the same Jesus, whom ye have crucified, both Lord and Christ.

³⁶Zo wete dan zekerlijk het ganse huis Israels, dat God Hem tot een Heere en Christus gemaakt heeft, namelijk dezen Jezus, Dien gij gekruist hebt.

³⁷Now when they heard this, they were pricked in their heart, and said unto Peter and to the rest of the apostles, Men and brethren, what shall we do?

³⁷En als zij dit hoorden, werden zij verslagen in het hart, en zeiden tot Petrus en de andere apostelen: Wat zullen wij doen mannen broeders?

³⁸Then Peter said unto them, Repent, and be baptized every one of you in the name of Jesus Christ for the remission of sins, and ye shall receive the gift of the Holy Ghost.

³⁸En Petrus zeide tot hen: Bekeert u, en een iegelijk van u worde gedoopt in den Naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden; en gij zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen.

³⁹For the promise is unto you, and to your children, and to all that are afar off, even as many as the LORD our God shall call.

³⁹Want u komt de belofte toe, en uw kinderen, en allen, die daar verre zijn, zo velen als er de Heere, onze God, toe roepen zal.

⁴⁰And with many other words did he testify and exhort, saying, Save yourselves from this untoward generation.

⁴⁰En met veel meer andere woorden betuigde hij, en vermaande hen, zeggende: Wordt behouden van dit verkeerd geslacht!

⁴¹Then they that gladly received his word were baptized: and the same day there were added unto them about three thousand souls.

⁴¹Die dan zijn woord gaarne aannamen, werden gedoopt; en er werden op dien dag tot hen toegedaan omtrent drie duizend zielen.

⁴²And they continued stedfastly in the apostles' doctrine and fellowship, and in breaking of bread, and in prayers.

⁴²En zij waren volhardende in de leer der apostelen, en in de gemeenschap, en in de breking des broods, en in de gebeden.

⁴³And fear came upon every soul: and many wonders and signs were done by the apostles.

⁴³En een vreze kwam over alle ziel; en vele wonderen en tekenen geschiedden door de apostelen.

⁴⁴And all that believed were together, and had all things common;

⁴⁴En allen, die geloofden, waren bijeen, en hadden alle dingen gemeen;

⁴⁵And sold their possessions and goods, and parted them to all men, as every man had need.

⁴⁵En zij verkochten hun goederen en have, en verdeelden dezelve aan allen, naar dat elk van node had.

⁴⁶And they, continuing daily with one accord in the temple, and breaking bread from house to house, did eat their meat with gladness and singleness of heart,

⁴⁶En dagelijks eendrachtelijk in den tempel volhardende, en van huis tot huis brood brekende, aten zij te zamen met verheuging en eenvoudigheid des harten;

⁴⁷Praising God, and having favour with all the people. And the Lord added to the church daily such as should be saved.

⁴⁷En prezen God, en hadden genade bij het ganse volk. En de Heere deed dagelijks tot de Gemeente, die zalig werden.