¹And Saul was consenting unto his death. And at that time there was a great persecution against the church which was at Jerusalem; and they were all scattered abroad throughout the regions of Judaea and Samaria, except the apostles.

¹En Saulus had mede een welbehagen aan zijn dood. En er werd te dien dage een grote vervolging tegen de Gemeente, die te Jeruzalem was; en zij werden allen verstrooid door de landen van Judea en Samaria, behalve de apostelen.

²And devout men carried Stephen to his burial, and made great lamentation over him.

²En enige godvruchtige mannen droegen Stefanus te zamen ten grave en maakten groten rouw over hem.

³As for Saul, he made havock of the church, entering into every house, and haling men and women committed them to prison.

³En Saulus verwoestte de Gemeente, gaande in de huizen; en trekkende mannen en vrouwen, leverde hen over in de gevangenis.

⁴Therefore they that were scattered abroad went every where preaching the word.

⁴Zij dan nu, die verstrooid waren, gingen het land door, en verkondigden het Woord.

⁵Then Philip went down to the city of Samaria, and preached Christ unto them.

⁵En Filippus kwam af in de stad van Samaria, en predikte hun Christus.

⁶And the people with one accord gave heed unto those things which Philip spake, hearing and seeing the miracles which he did.

⁶En de scharen hielden zich eendrachtelijk aan hetgeen van Filippus gezegd werd, dewijl zij hoorden en zagen de tekenen, die hij deed.

⁷For unclean spirits, crying with loud voice, came out of many that were possessed with them: and many taken with palsies, and that were lame, were healed.

⁷Want van velen, die onreine geesten hadden, gingen dezelve uit, roepende met grote stem; en vele geraakten en kreupelen werden genezen.

⁸And there was great joy in that city.

⁸En er werd grote blijdschap in die stad.

⁹But there was a certain man, called Simon, which beforetime in the same city used sorcery, and bewitched the people of Samaria, giving out that himself was some great one:

⁹En een zeker man, met name Simon, was te voren in de stad plegende toverij, en verrukkende de zinnen des volks van Samaria, zeggende van zichzelven, dat hij wat groots was.

¹⁰To whom they all gave heed, from the least to the greatest, saying, This man is the great power of God.

¹⁰Welken zij allen aanhingen, van den kleine tot den grote, zeggende: Deze is de grote kracht Gods.

¹¹And to him they had regard, because that of long time he had bewitched them with sorceries.

¹¹En zij hingen hem aan, omdat hij een langen tijd met toverijen hun zinnen verrukt had.

¹²But when they believed Philip preaching the things concerning the kingdom of God, and the name of Jesus Christ, they were baptized, both men and women.

¹²Maar toen zij Filippus geloofden, die het Evangelie van het Koninkrijk Gods, en van den Naam van Jezus Christus verkondigde, werden zij gedoopt, beiden, mannen en vrouwen.

¹³Then Simon himself believed also: and when he was baptized, he continued with Philip, and wondered, beholding the miracles and signs which were done.

¹³En Simon geloofde ook zelf, en gedoopt zijnde, bleef gedurig bij Filippus; en ziende de tekenen en grote krachten, die er geschiedden, ontzette hij zich.

¹⁴Now when the apostles which were at Jerusalem heard that Samaria had received the word of God, they sent unto them Peter and John:

¹⁴Als nu de apostelen, die te Jeruzalem waren, hoorden, dat Samaria het Woord Gods aangenomen had, zonden zij tot hen Petrus en Johannes;

¹⁵Who, when they were come down, prayed for them, that they might receive the Holy Ghost:

¹⁵Dewelken, afgekomen zijnde, baden voor hen, dat zij den Heiligen Geest ontvangen mochten.

¹⁶(For as yet he was fallen upon none of them: only they were baptized in the name of the Lord Jesus.)

¹⁶(Want Hij was nog op niemand van hen gevallen, maar zij waren alleenlijk gedoopt in den Naam van den Heere Jezus.)

¹⁷Then laid they their hands on them, and they received the Holy Ghost.

¹⁷Toen legden zij de handen op hen, en zij ontvingen den Heiligen Geest.

¹⁸And when Simon saw that through laying on of the apostles' hands the Holy Ghost was given, he offered them money,

¹⁸En als Simon zag, dat, door de oplegging van de handen der apostelen de Heilige Geest gegeven werd, zo bood hij hun geld aan,

¹⁹Saying, Give me also this power, that on whomsoever I lay hands, he may receive the Holy Ghost.

¹⁹Zeggende: Geeft ook mij deze macht, opdat, zo wien ik de handen opleg, hij den Heiligen Geest ontvange.

²⁰But Peter said unto him, Thy money perish with thee, because thou hast thought that the gift of God may be purchased with money.

²⁰Maar Petrus zeide tot hem: Uw geld zij met u ten verderve, omdat gij gemeend hebt, dat de gave Gods door geld verkregen wordt!

²¹Thou hast neither part nor lot in this matter: for thy heart is not right in the sight of God.

²¹Gij hebt geen deel noch lot in dit woord: want uw hart is niet recht voor God.

²²Repent therefore of this thy wickedness, and pray God, if perhaps the thought of thine heart may be forgiven thee.

²²Bekeer u dan van deze uw boosheid, en bid God, of misschien u deze overlegging uws harten vergeven wierd.

²³For I perceive that thou art in the gall of bitterness, and in the bond of iniquity.

²³Want ik zie, dat gij zijt in een gans bittere gal en samenknoping der ongerechtigheid.

²⁴Then answered Simon, and said, Pray ye to the LORD for me, that none of these things which ye have spoken come upon me.

²⁴Doch Simon, antwoordende, zeide: Bidt gijlieden voor mij tot den Heere, opdat niets over mij kome van hetgeen gij gezegd hebt.

²⁵And they, when they had testified and preached the word of the Lord, returned to Jerusalem, and preached the gospel in many villages of the Samaritans.

²⁵Zij dan nu, als zij het Woord des Heeren betuigd en gesproken hadden, keerden wederom naar Jeruzalem, en verkondigden het Evangelie in vele vlekken der Samaritanen.

²⁶And the angel of the Lord spake unto Philip, saying, Arise, and go toward the south unto the way that goeth down from Jerusalem unto Gaza, which is desert.

²⁶En een engel des Heeren sprak tot Filippus, zeggende: Sta op, en ga heen tegen het zuiden, op den weg, die van Jeruzalem afdaalt naar Gaza, welke woest is.

²⁷And he arose and went: and, behold, a man of Ethiopia, an eunuch of great authority under Candace queen of the Ethiopians, who had the charge of all her treasure, and had come to Jerusalem for to worship,

²⁷En hij stond op en ging heen; en ziet, een Moorman, een kamerling, en een machtig heer van Candace, de koningin der Moren, die over al haar schat was, welke was gekomen om aan te bidden te Jeruzalem;

²⁸Was returning, and sitting in his chariot read Esaias the prophet.

²⁸En hij keerde wederom, en zat op zijn wagen, en las den profeet Jesaja.

²⁹Then the Spirit said unto Philip, Go near, and join thyself to this chariot.

²⁹En de Geest zeide tot Filippus: Ga toe, en voeg u bij dezen wagen.

³⁰And Philip ran thither to him, and heard him read the prophet Esaias, and said, Understandest thou what thou readest?

³⁰En Filippus liep toe, en hoorde hem den profeet Jesaja lezen, en zeide: Verstaat gij ook, hetgeen gij leest?

³¹And he said, How can I, except some man should guide me? And he desired Philip that he would come up and sit with him.

³¹En hij zeide: Hoe zou ik toch kunnen, zo mij niet iemand onderricht? En hij bad Filippus, dat hij zou opkomen, en bij hem zitten.

³²The place of the scripture which he read was this, He was led as a sheep to the slaughter; and like a lamb dumb before his shearer, so opened he not his mouth:

³²En de plaats der Schriftuur, die hij las, was deze: Hij is gelijk een schaap ter slachting geleid; en gelijk een lam stemmeloos is voor dien, die het scheert, alzo doet Hij Zijn mond niet open.

³³In his humiliation his judgment was taken away: and who shall declare his generation? for his life is taken from the earth.

³³In Zijn vernedering is Zijn oordeel weggenomen; en wie zal Zijn geslacht verhalen? Want Zijn leven wordt van de aarde weggenomen.

³⁴And the eunuch answered Philip, and said, I pray thee, of whom speaketh the prophet this? of himself, or of some other man?

³⁴En de kamerling antwoordde Filippus en zeide: Ik bid u, van Wien zegt de profeet dit, van zichzelven, of van iemand anders?

³⁵Then Philip opened his mouth, and began at the same scripture, and preached unto him Jesus.

³⁵En Filippus deed zijn mond open en beginnende van diezelfde Schrift, verkondigde hem Jezus.

³⁶And as they went on their way, they came unto a certain water: and the eunuch said, See, here is water; what doth hinder me to be baptized?

³⁶En alzo zij over weg reisden, kwamen zij aan een zeker water; en de kamerling zeide: Ziedaar water; wat verhindert mij gedoopt te worden?

³⁷And Philip said, If thou believest with all thine heart, thou mayest. And he answered and said, I believe that Jesus Christ is the Son of God.

³⁷En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij, antwoordende, zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is.

³⁸And he commanded the chariot to stand still: and they went down both into the water, both Philip and the eunuch; and he baptized him.

³⁸En hij gebood den wagen stil te houden; en zij daalden beiden af in het water, zo Filippus als de kamerling, en hij doopte hem.

³⁹And when they were come up out of the water, the Spirit of the Lord caught away Philip, that the eunuch saw him no more: and he went on his way rejoicing.

³⁹En toen zij uit het water waren opgekomen, nam de Geest des Heeren Filippus weg, en de kamerling zag hem niet meer; want hij reisde zijn weg met blijdschap.

⁴⁰But Philip was found at Azotus: and passing through he preached in all the cities, till he came to Caesarea.

⁴⁰Maar Filippus werd gevonden, te Azote; en het land doorgaande, verkondigde hij het Evangelie in alle steden, totdat hij te Cesarea kwam.