¹When therefore the LORD knew how the Pharisees had heard that Jesus made and baptized more disciples than John,

¹Als dan de Heere verstond, dat de Farizeen gehoord hadden, dat Jezus meer discipelen maakte en doopte dan Johannes;

²(Though Jesus himself baptized not, but his disciples,)

²(Hoewel Jezus zelf niet doopte, maar Zijn discipelen),

³He left Judaea, and departed again into Galilee.

³Zo verliet Hij Judea, en ging wederom heen naar Galilea.

⁴And he must needs go through Samaria.

⁴En Hij moest door Samaria gaan.

⁵Then cometh he to a city of Samaria, which is called Sychar, near to the parcel of ground that Jacob gave to his son Joseph.

⁵Hij kwam dan in een stad van Samaria, genaamd Sichar, nabij het stuk land, hetwelk Jakob zijn zoon Jozef gaf.

⁶Now Jacob's well was there. Jesus therefore, being wearied with his journey, sat thus on the well: and it was about the sixth hour.

⁶En aldaar was de fontein Jakobs. Jezus dan, vermoeid zijnde van de reize, zat alzo neder nevens de fontein. Het was omtrent de zesde ure.

⁷There cometh a woman of Samaria to draw water: Jesus saith unto her, Give me to drink.

⁷Er kwam een vrouw uit Samaria om water te putten. Jezus zeide tot haar: Geef Mij te drinken.

⁸(For his disciples were gone away unto the city to buy meat.)

⁸(Want Zijn discipelen waren heengegaan in de stad, opdat zij zouden spijze kopen.)

⁹Then saith the woman of Samaria unto him, How is it that thou, being a Jew, askest drink of me, which am a woman of Samaria? for the Jews have no dealings with the Samaritans.

⁹Zo zeide dan de Samaritaanse vrouw tot Hem: Hoe begeert Gij, Die een Jood zijt, van mij te drinken, die een Samaritaanse vrouw ben? Want de Joden houden geen gemeenschap met de Samaritanen.

¹⁰Jesus answered and said unto her, If thou knewest the gift of God, and who it is that saith to thee, Give me to drink; thou wouldest have asked of him, and he would have given thee living water.

¹⁰Jezus antwoordde en zeide tot haar: Indien gij de gave Gods kendet, en Wie Hij is, Die tot u zegt: Geef Mij te drinken, zo zoudt gij van Hem hebben begeerd, en Hij zoude u levend water gegeven hebben.

¹¹The woman saith unto him, Sir, thou hast nothing to draw with, and the well is deep: from whence then hast thou that living water?

¹¹De vrouw zeide tot Hem: Heere! Gij hebt niet om mede te putten, en de put is diep; van waar hebt Gij dan het levend water?

¹²Art thou greater than our father Jacob, which gave us the well, and drank thereof himself, and his children, and his cattle?

¹²Zijt Gij meerder dan onze vader Jakob, die ons den put gegeven heeft, en hijzelf heeft daaruit gedronken, en zijn kinderen en zijn vee?

¹³Jesus answered and said unto her, Whosoever drinketh of this water shall thirst again:

¹³Jezus antwoordde, en zeide tot haar: Een ieder, die van dit water drinkt, zal wederom dorsten:

¹⁴But whosoever drinketh of the water that I shall give him shall never thirst; but the water that I shall give him shall be in him a well of water springing up into everlasting life.

¹⁴Maar zo wie gedronken zal hebben van het water, dat Ik hem geven zal, dien zal in eeuwigheid niet dorsten; maar het water, dat Ik hem zal geven, zal in hem worden een fontein van water, springende tot in het eeuwige leven.

¹⁵The woman saith unto him, Sir, give me this water, that I thirst not, neither come hither to draw.

¹⁵De vrouw zeide tot Hem: Heere, geef mij dat water, opdat mij niet dorste, en ik hier niet moet komen, om te putten.

¹⁶Jesus saith unto her, Go, call thy husband, and come hither.

¹⁶Jezus zeide tot haar: Ga heen, roep uw man, en kom hier.

¹⁷The woman answered and said, I have no husband. Jesus said unto her, Thou hast well said, I have no husband:

¹⁷De vrouw antwoordde en zeide: Ik heb geen man. Jezus zeide tot haar: Gij hebt wel gezegd: Ik heb geen man.

¹⁸For thou hast had five husbands; and he whom thou now hast is not thy husband: in that saidst thou truly.

¹⁸Want gij hebt vijf mannen gehad, en dien gij nu hebt, is uw man niet; dat hebt gij met waarheid gezegd.

¹⁹The woman saith unto him, Sir, I perceive that thou art a prophet.

¹⁹De vrouw zeide tot Hem: Heere, ik zie, dat Gij een profeet zijt.

²⁰Our fathers worshipped in this mountain; and ye say, that in Jerusalem is the place where men ought to worship.

²⁰Onze vaders hebben op deze berg aangebeden; en gijlieden zegt, dat te Jeruzalem de plaats is, waar men moet aanbidden.

²¹Jesus saith unto her, Woman, believe me, the hour cometh, when ye shall neither in this mountain, nor yet at Jerusalem, worship the Father.

²¹Jezus zeide tot haar: Vrouw, geloof Mij, de ure komt, wanneer gijlieden, noch op dezen berg, noch te Jeruzalem, den Vader zult aanbidden.

²²Ye worship ye know not what: we know what we worship: for salvation is of the Jews.

²²Gijlieden aanbidt, wat gij niet weet; wij aanbidden, wat wij weten; want de zaligheid is uit de Joden.

²³But the hour cometh, and now is, when the true worshippers shall worship the Father in spirit and in truth: for the Father seeketh such to worship him.

²³Maar de ure komt, en is nu, wanneer de ware aanbidders den Vader aanbidden zullen in geest en waarheid; want de Vader zoekt ook dezulken, die Hem alzo aanbidden.

²⁴God is a Spirit: and they that worship him must worship him in spirit and in truth.

²⁴God is een Geest, en die Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest en waarheid.

²⁵The woman saith unto him, I know that Messias cometh, which is called Christ: when he is come, he will tell us all things.

²⁵De vrouw zeide tot Hem: Ik weet, dat de Messias komt (Die genaamd wordt Christus); wanneer Die zal gekomen zijn, zo zal Hij ons alle dingen verkondigen.

²⁶Jesus saith unto her, I that speak unto thee am he.

²⁶Jezus zeide tot haar: Ik ben het, Die met u spreek.

²⁷And upon this came his disciples, and marvelled that he talked with the woman: yet no man said, What seekest thou? or, Why talkest thou with her?

²⁷En daarop kwamen Zijn discipelen en verwonderden zich, dat Hij met een vrouw sprak. Nochtans zeide niemand: Wat vraagt Gij, of: Wat spreekt Gij met haar?

²⁸The woman then left her waterpot, and went her way into the city, and saith to the men,

²⁸Zo verliet de vrouw dan haar watervat, en ging heen in de stad en zeide tot de lieden:

²⁹Come, see a man, which told me all things that ever I did: is not this the Christ?

²⁹Komt, ziet een Mens, Die mij gezegd heeft alles, wat ik gedaan heb; is Deze niet de Christus?

³⁰Then they went out of the city, and came unto him.

³⁰Zij dan gingen uit de stad, en kwamen tot Hem.

³¹In the mean while his disciples prayed him, saying, Master, eat.

³¹En ondertussen baden Hem de discipelen, zeggende: Rabbi, eet.

³²But he said unto them, I have meat to eat that ye know not of.

³²Maar Hij zeide tot hen: Ik heb een spijs om te eten, die gij niet weet.

³³Therefore said the disciples one to another, Hath any man brought him ought to eat?

³³Zo zeiden dan de discipelen tegen elkander: Heeft Hem iemand te eten gebracht?

³⁴Jesus saith unto them, My meat is to do the will of him that sent me, and to finish his work.

³⁴Jezus zeide tot hen: Mijn spijs is, dat Ik doe den wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft, en Zijn werk volbrenge.

³⁵Say not ye, There are yet four months, and then cometh harvest? behold, I say unto you, Lift up your eyes, and look on the fields; for they are white already to harvest.

³⁵Zegt gijlieden niet: Het zijn nog vier maanden, en dan komt de oogst? Ziet, Ik zeg u: Heft uw ogen op en aanschouwt de landen; want zij zijn alrede wit om te oogsten.

³⁶And he that reapeth receiveth wages, and gathereth fruit unto life eternal: that both he that soweth and he that reapeth may rejoice together.

³⁶En die maait, ontvangt loon, en vergadert vrucht ten eeuwigen leven; opdat zich te zamen verblijde, beide, die zaait en die maait.

³⁷And herein is that saying true, One soweth, and another reapeth.

³⁷Want hierin is die spreuk waarachtig: Een ander is het, die zaait, en een ander, die maait.

³⁸I sent you to reap that whereon ye bestowed no labour: other men laboured, and ye are entered into their labours.

³⁸Ik heb u uitgezonden, om te maaien, hetgeen gij niet bearbeid hebt; anderen hebben het bearbeid, en gij zijt tot hun arbeid ingegaan.

³⁹And many of the Samaritans of that city believed on him for the saying of the woman, which testified, He told me all that ever I did.

³⁹En velen der Samaritanen uit die stad geloofden in Hem, om het woord der vrouw, die getuigde: Hij heeft mij gezegd alles, wat ik gedaan heb.

⁴⁰So when the Samaritans were come unto him, they besought him that he would tarry with them: and he abode there two days.

⁴⁰Als dan de Samaritanen tot Hem gekomen waren, baden zij Hem, dat Hij bij hen bleef; en Hij bleef aldaar twee dagen.

⁴¹And many more believed because of his own word;

⁴¹En er geloofden er veel meer om Zijns woords wil;

⁴²And said unto the woman, Now we believe, not because of thy saying: for we have heard him ourselves, and know that this is indeed the Christ, the Saviour of the world.

⁴²En zeiden tot de vrouw: Wij geloven niet meer om uws zeggens wil; want wij zelven hebben Hem gehoord, en weten, dat Deze waarlijk is de Christus, de Zaligmaker der wereld.

⁴³Now after two days he departed thence, and went into Galilee.

⁴³En na de twee dagen ging Hij van daar en ging heen naar Galilea;

⁴⁴For Jesus himself testified, that a prophet hath no honour in his own country.

⁴⁴Want Jezus heeft Zelf getuigd, dat een profeet in zijn eigen vaderland geen eer heeft.

⁴⁵Then when he was come into Galilee, the Galilaeans received him, having seen all the things that he did at Jerusalem at the feast: for they also went unto the feast.

⁴⁵Als Hij dan in Galilea kwam, ontvingen Hem de Galileers, gezien hebbende al de dingen, die Hij te Jeruzalem op het feest gedaan had; want ook zij waren tot het feest gegaan.

⁴⁶So Jesus came again into Cana of Galilee, where he made the water wine. And there was a certain nobleman, whose son was sick at Capernaum.

⁴⁶Zo kwam dan Jezus wederom te Kana in Galilea, waar Hij het water wijn gemaakt had. En er was een zeker koninklijk hoveling, wiens zoon krank was, te Kapernaum.

⁴⁷When he heard that Jesus was come out of Judaea into Galilee, he went unto him, and besought him that he would come down, and heal his son: for he was at the point of death.

⁴⁷Deze, gehoord hebbende, dat Jezus uit Judea in Galilea kwam, ging tot Hem, en bad Hem, dat Hij afkwame, en zijn zoon gezond maakte; want hij lag op zijn sterven.

⁴⁸Then said Jesus unto him, Except ye see signs and wonders, ye will not believe.

⁴⁸Jezus dan zeide tot hem: Tenzij dat gijlieden tekenen en wonderen ziet, zo zult gij niet geloven.

⁴⁹The nobleman saith unto him, Sir, come down ere my child die.

⁴⁹De koninklijke hoveling zeide tot Hem: Heere, kom af, eer mijn kind sterft.

⁵⁰Jesus saith unto him, Go thy way; thy son liveth. And the man believed the word that Jesus had spoken unto him, and he went his way.

⁵⁰Jezus zeide tot hem: Ga heen, uw zoon leeft. En de mens geloofde het woord, dat Jezus tot hem zeide, en ging heen.

⁵¹And as he was now going down, his servants met him, and told him, saying, Thy son liveth.

⁵¹En als hij nu afging, kwamen hem zijn dienstknechten tegemoet, en boodschapten, zeggende: Uw kind leeft!

⁵²Then enquired he of them the hour when he began to amend. And they said unto him, Yesterday at the seventh hour the fever left him.

⁵²Zo vraagde hij dan van hen de ure, in welke het beter met hem geworden was. En zij zeiden tot hem: Gisteren te zeven ure verliet hem de koorts.

⁵³So the father knew that it was at the same hour, in the which Jesus said unto him, Thy son liveth: and himself believed, and his whole house.

⁵³De vader bekende dan, dat het in dezelve ure was, in dewelke Jezus tot hem gezegd had: Uw zoon leeft. En hij geloofde zelf, en zijn gehele huis.

⁵⁴This is again the second miracle that Jesus did, when he was come out of Judaea into Galilee.

⁵⁴Dit tweede teken heeft Jezus wederom gedaan, als Hij uit Judea in Galilea gekomen was.