¹And he arose from thence, and cometh into the coasts of Judaea by the farther side of Jordan: and the people resort unto him again; and, as he was wont, he taught them again.

¹En van daar opgestaan zijnde, ging Hij naar de landpalen van Judea, door de overzijde van de Jordaan; en de scharen kwamen wederom samen bij Hem, en gelijk Hij gewoon was, leerde Hij hen wederom.

²And the Pharisees came to him, and asked him, Is it lawful for a man to put away his wife? tempting him.

²En de Farizeen, tot Hem komende, vraagden Hem, of het een man geoorloofd is, zijn vrouw te verlaten, Hem verzoekende.

³And he answered and said unto them, What did Moses command you?

³Maar Hij antwoordende, zeide tot hen: Wat heeft u Mozes geboden?

⁴And they said, Moses suffered to write a bill of divorcement, and to put her away.

⁴En zij zeiden: Mozes heeft toegelaten een scheidbrief te schrijven, en haar te verlaten.

⁵And Jesus answered and said unto them, For the hardness of your heart he wrote you this precept.

⁵En Jezus, antwoordende, zeide tot hen: Vanwege de hardigheid uwer harten heeft hij ulieden dat gebod geschreven.

⁶But from the beginning of the creation God made them male and female.

⁶Maar van het begin der schepping heeft ze God man en vrouw gemaakt.

⁷For this cause shall a man leave his father and mother, and cleave to his wife;

⁷Daarom zal een mens zijn vader en zijn moeder verlaten, en zal zijn vrouw aanhangen;

⁸And they twain shall be one flesh: so then they are no more twain, but one flesh.

⁸En die twee zullen tot een vlees zijn, alzo dat zij niet meer twee zijn, maar een vlees.

⁹What therefore God hath joined together, let not man put asunder.

⁹Hetgeen dan God samengevoegd heeft, scheide de mens niet.

¹⁰And in the house his disciples asked him again of the same matter.

¹⁰En in het huis vraagden Hem Zijn discipelen wederom van hetzelve.

¹¹And he saith unto them, Whosoever shall put away his wife, and marry another, committeth adultery against her.

¹¹En Hij zeide tot hen: Zo wie zijn vrouw verlaat, en een andere trouwt, die doet overspel tegen haar.

¹²And if a woman shall put away her husband, and be married to another, she committeth adultery.

¹²En indien een vrouw haar man zal verlaten, en met een anderen trouwen, die doet overspel.

¹³And they brought young children to him, that he should touch them: and his disciples rebuked those that brought them.

¹³En zij brachten kinderkens tot Hem, opdat Hij ze aanraken zou; en de discipelen bestraften degenen, die ze tot Hem brachten.

¹⁴But when Jesus saw it, he was much displeased, and said unto them, Suffer the little children to come unto me, and forbid them not: for of such is the kingdom of God.

¹⁴Maar Jezus, dat ziende, nam het zeer kwalijk, en zeide tot hen: Laat de kinderkens tot Mij komen, en verhindert ze niet; want derzulken is het Koninkrijk Gods.

¹⁵Verily I say unto you, Whosoever shall not receive the kingdom of God as a little child, he shall not enter therein.

¹⁵Voorwaar zeg Ik u: Zo wie het Koninkrijk Gods niet ontvangt, gelijk een kindeken, die zal in hetzelve geenszins ingaan.

¹⁶And he took them up in his arms, put his hands upon them, and blessed them.

¹⁶En Hij omving ze met Zijn armen, en de handen op hen gelegd hebbende, zegende Hij dezelve.

¹⁷And when he was gone forth into the way, there came one running, and kneeled to him, and asked him, Good Master, what shall I do that I may inherit eternal life?

¹⁷En als Hij uitging op den weg, liep een tot Hem, en voor Hem op de knieen vallende, vraagde Hem: Goede Meester! wat zal ik doen, opdat ik het eeuwige leven beerve?

¹⁸And Jesus said unto him, Why callest thou me good? there is none good but one, that is, God.

¹⁸En Jezus zeide tot hem: Wat noemt gij Mij goed? Niemand is goed, dan Een, namelijk God.

¹⁹Thou knowest the commandments, Do not commit adultery, Do not kill, Do not steal, Do not bear false witness, Defraud not, Honour thy father and mother.

¹⁹Gij weet de geboden: Gij zult geen overspel doen; gij zult niet doden; gij zult niet stelen; gij zult geen valse getuigenis geven; gij zult niemand te kort doen; eer uw vader en uw moeder.

²⁰And he answered and said unto him, Master, all these have I observed from my youth.

²⁰Doch hij, antwoordende, zeide tot Hem: Meester! al deze dingen heb ik onderhouden van mijn jonkheid af.

²¹Then Jesus beholding him loved him, and said unto him, One thing thou lackest: go thy way, sell whatsoever thou hast, and give to the poor, and thou shalt have treasure in heaven: and come, take up the cross, and follow me.

²¹En Jezus, hem aanziende, beminde hem, en zeide tot hem: Een ding ontbreekt u; ga heen, verkoop alles, wat gij hebt, en geef het den armen, en gij zult een schat hebben in den hemel; en kom herwaarts, neem het kruis op, en volg Mij.

²²And he was sad at that saying, and went away grieved: for he had great possessions.

²²Maar hij, treurig geworden zijnde over dat woord, ging bedroefd weg; want hij had vele goederen.

²³And Jesus looked round about, and saith unto his disciples, How hardly shall they that have riches enter into the kingdom of God!

²³En Jezus rondom ziende, zeide tot Zijn discipelen: Hoe bezwaarlijk zullen degenen, die goed hebben, in het Koninkrijk Gods inkomen!

²⁴And the disciples were astonished at his words. But Jesus answereth again, and saith unto them, Children, how hard is it for them that trust in riches to enter into the kingdom of God!

²⁴En de discipelen werden verbaasd over deze Zijn woorden. Maar Jezus, wederom antwoordende, zeide tot hen: Kinderen! Hoe zwaar is het, dat degenen, die op het goed hun betrouwen zetten, in het Koninkrijk Gods ingaan!

²⁵It is easier for a camel to go through the eye of a needle, than for a rich man to enter into the kingdom of God.

²⁵Het is lichter, dat een kemel ga door het oog van een naald, dan dat een rijke in het Koninkrijk Gods inga.

²⁶And they were astonished out of measure, saying among themselves, Who then can be saved?

²⁶En zij werden nog meer verslagen, zeggende tot elkander: Wie kan dan zalig worden?

²⁷And Jesus looking upon them saith, With men it is impossible, but not with God: for with God all things are possible.

²⁷Doch Jezus, hen aanziende, zeide: Bij de mensen is het onmogelijk, maar niet bij God; want alle dingen zijn mogelijk bij God.

²⁸Then Peter began to say unto him, Lo, we have left all, and have followed thee.

²⁸En Petrus begon tot Hem te zeggen: Zie, wij hebben alles verlaten, en zijn U gevolgd.

²⁹And Jesus answered and said, Verily I say unto you, There is no man that hath left house, or brethren, or sisters, or father, or mother, or wife, or children, or lands, for my sake, and the gospel's,

²⁹En Jezus, antwoordende, zeide: Voorwaar zeg Ik ulieden: Er is niemand, die verlaten heeft huis, of broeders, of zusters, of vader, of moeder, of vrouw, of kinderen, of akkers, om Mijnentwil en des Evangelies wil,

³⁰But he shall receive an hundredfold now in this time, houses, and brethren, and sisters, and mothers, and children, and lands, with persecutions; and in the world to come eternal life.

³⁰Of hij ontvangt honderdvoud, nu in dezen tijd, huizen, en broeders, en zusters, en moeders, en kinderen, en akkers, met de vervolgingen, en in de toekomende eeuw het eeuwige leven.

³¹But many that are first shall be last; and the last first.

³¹Maar vele eersten zullen de laatsten zijn, en velen, die de laatsten zijn, de eersten.

³²And they were in the way going up to Jerusalem; and Jesus went before them: and they were amazed; and as they followed, they were afraid. And he took again the twelve, and began to tell them what things should happen unto him,

³²En zij waren op den weg, gaande op naar Jeruzalem; en Jezus ging voor hen; en zij waren verbaasd, en Hem volgende, waren zij bevreesd. En de twaalven wederom tot Zich nemende, begon Hij hun te zeggen de dingen, die Hem overkomen zouden;

³³Saying, Behold, we go up to Jerusalem; and the Son of man shall be delivered unto the chief priests, and unto the scribes; and they shall condemn him to death, and shall deliver him to the Gentiles:

³³Zeggende: Ziet, wij gaan op naar Jeruzalem, en de Zoon des mensen zal den overpriesteren, en den Schriftgeleerden overgeleverd worden, en zij zullen Hem ter dood veroordelen, en Hem den heidenen overleveren;

³⁴And they shall mock him, and shall scourge him, and shall spit upon him, and shall kill him: and the third day he shall rise again.

³⁴En zij zullen Hem bespotten, en Hem geselen, en Hem bespuwen, en Hem doden; en ten derden dage zal Hij weder opstaan.

³⁵And James and John, the sons of Zebedee, come unto him, saying, Master, we would that thou shouldest do for us whatsoever we shall desire.

³⁵En tot Hem kwamen Jakobus en Johannes, de zonen van Zebedeus, zeggende: Meester! wij wilden wel, dat Gij ons deedt, zo wat wij begeren zullen.

³⁶And he said unto them, What would ye that I should do for you?

³⁶En Hij zeide tot hen: Wat wilt gij, dat Ik u doe?

³⁷They said unto him, Grant unto us that we may sit, one on thy right hand, and the other on thy left hand, in thy glory.

³⁷En zij zeiden tot Hem: Geef ons, dat wij mogen zitten, de een aan Uw rechter hand, en de ander aan Uw linker hand in Uw heerlijkheid.

³⁸But Jesus said unto them, Ye know not what ye ask: can ye drink of the cup that I drink of? and be baptized with the baptism that I am baptized with?

³⁸Maar Jezus zeide tot hen: Gij weet niet, wat gij begeert. Kunt gij den drinkbeker drinken, dien Ik drink, en met den doop gedoopt worden, daar Ik mede gedoopt word?

³⁹And they said unto him, We can. And Jesus said unto them, Ye shall indeed drink of the cup that I drink of; and with the baptism that I am baptized withal shall ye be baptized:

³⁹En zij zeiden tot Hem: Wij kunnen. Doch Jezus zeide tot hen: Den drinkbeker, dien Ik drink, zult gij wel drinken, en met den doop gedoopt worden, daar Ik mede gedoopt word;

⁴⁰But to sit on my right hand and on my left hand is not mine to give; but it shall be given to them for whom it is prepared.

⁴⁰Maar het zitten tot Mijn rechter hand en tot Mijn linker hand staat bij Mij niet te geven; maar het zal gegeven worden dien het bereid is.

⁴¹And when the ten heard it, they began to be much displeased with James and John.

⁴¹En als de andere tien dit hoorden, begonnen zij het van Jakobus en Johannes zeer kwalijk te nemen.

⁴²But Jesus called them to him, and saith unto them, Ye know that they which are accounted to rule over the Gentiles exercise lordship over them; and their great ones exercise authority upon them.

⁴²Maar Jezus, het tot Zich geroepen hebbende, zeide tot hen: Gij weet, dat degenen, die geacht worden oversten te zijn der volken, heerschappij voeren over hen, en hun groten gebruiken macht over hen.

⁴³But so shall it not be among you: but whosoever will be great among you, shall be your minister:

⁴³Doch alzo zal het onder u niet zijn; maar zo wie onder u groot zal willen worden, die zal uw dienaar zijn.

⁴⁴And whosoever of you will be the chiefest, shall be servant of all.

⁴⁴En zo wie van u de eerste zal willen worden, die zal aller dienstknecht zijn.

⁴⁵For even the Son of man came not to be ministered unto, but to minister, and to give his life a ransom for many.

⁴⁵Want ook de Zoon des mensen is niet gekomen, om gediend te worden, maar om te dienen, en Zijn ziel te geven tot een rantsoen voor velen.

⁴⁶And they came to Jericho: and as he went out of Jericho with his disciples and a great number of people, blind Bartimaeus, the son of Timaeus, sat by the highway side begging.

⁴⁶En zij kwamen te Jericho. En als Hij en Zijn discipelen, en een grote schare van Jericho uitging, zat de zoon van Timeus, Bar-timeus, de blinde, aan den weg, bedelende.

⁴⁷And when he heard that it was Jesus of Nazareth, he began to cry out, and say, Jesus, thou son of David, have mercy on me.

⁴⁷En horende, dat het Jezus de Nazarener was, begon hij te roepen en te zeggen: Jezus, Gij Zone Davids! ontferm U mijner.

⁴⁸And many charged him that he should hold his peace: but he cried the more a great deal, Thou son of David, have mercy on me.

⁴⁸En velen bestraften hem, opdat hij zwijgen zou; maar hij riep zoveel temeer: Gij Zone Davids! ontferm U mijner.

⁴⁹And Jesus stood still, and commanded him to be called. And they call the blind man, saying unto him, Be of good comfort, rise; he calleth thee.

⁴⁹En Jezus, stil staande, zeide, dat men hem roepen zou; en zij riepen den blinde, zeggende tot hem: Heb goeden moed; sta op; Hij roept u.

⁵⁰And he, casting away his garment, rose, and came to Jesus.

⁵⁰En hij, zijn mantel afgeworpen hebbende, stond op, en kwam tot Jezus.

⁵¹And Jesus answered and said unto him, What wilt thou that I should do unto thee? The blind man said unto him, Lord, that I might receive my sight.

⁵¹En Jezus, antwoordende, zeide tot hem: Wat wilt gij, dat Ik u doen zal? En de blinde zeide tot Hem: Rabboni! dat ik ziende mag worden.

⁵²And Jesus said unto him, Go thy way; thy faith hath made thee whole. And immediately he received his sight, and followed Jesus in the way.

⁵²En Jezus zeide tot hem: Ga heen, uw geloof heeft u behouden. En terstond werd hij ziende, en volgde Jezus op den weg.