¹At that time Herod the tetrarch heard of the fame of Jesus,

¹Te dierzelver tijd hoorde Herodes, de viervorst, het gerucht van Jezus;

²And said unto his servants, This is John the Baptist; he is risen from the dead; and therefore mighty works do shew forth themselves in him.

²En zeide tot zijn knechten: Deze is Johannes de Doper; hij is opgewekt van de doden, en daarom werken die krachten in Hem.

³For Herod had laid hold on John, and bound him, and put him in prison for Herodias' sake, his brother Philip's wife.

³Want Herodes had Johannes gevangen genomen, en hem gebonden, en in den kerker gezet, om Herodias' wil, de huisvrouw van Filippus, zijn broeder.

⁴For John said unto him, It is not lawful for thee to have her.

⁴Want Johannes zeide tot hem: Het is u niet geoorloofd haar te hebben.

⁵And when he would have put him to death, he feared the multitude, because they counted him as a prophet.

⁵En willende hem doden, vreesde hij het volk, omdat zij hem hielden voor een profeet.

⁶But when Herod's birthday was kept, the daughter of Herodias danced before them, and pleased Herod.

⁶Maar als de dag der geboorte van Herodes gehouden werd, danste de dochter van Herodias in het midden van hen, en zij behaagde aan Herodes.

⁷Whereupon he promised with an oath to give her whatsoever she would ask.

⁷Waarom hij haar met ede beloofde te geven, wat zij ook eisen zou.

⁸And she, being before instructed of her mother, said, Give me here John Baptist's head in a charger.

⁸En zij, te voren onderricht zijnde van haar moeder, zeide: Geef mij hier in een schotel het hoofd van Johannes den Doper.

⁹And the king was sorry: nevertheless for the oath's sake, and them which sat with him at meat, he commanded it to be given her.

⁹En de koning werd bedroefd; doch om de eden, en degenen, die met hem aanzaten, gebood hij, dat het haar zou gegeven worden;

¹⁰And he sent, and beheaded John in the prison.

¹⁰En zond heen, en onthoofdde Johannes in den kerker.

¹¹And his head was brought in a charger, and given to the damsel: and she brought it to her mother.

¹¹En zijn hoofd werd gebracht in een schotel, en het dochtertje gegeven; en zij droeg het tot haar moeder.

¹²And his disciples came, and took up the body, and buried it, and went and told Jesus.

¹²En zijn discipelen kwamen, en namen het lichaam weg, en begroeven hetzelve; en gingen en boodschapten het Jezus.

¹³When Jesus heard of it, he departed thence by ship into a desert place apart: and when the people had heard thereof, they followed him on foot out of the cities.

¹³En als Jezus dit hoorde, vertrok Hij van daar te scheep, naar een woeste plaats alleen; en de scharen, dat horende, zijn Hem te voet gevolgd uit de steden.

¹⁴And Jesus went forth, and saw a great multitude, and was moved with compassion toward them, and he healed their sick.

¹⁴En Jezus uitgaande, zag een grote schare, en werd innerlijk met ontferming over hen bewogen, en genas hun kranken.

¹⁵And when it was evening, his disciples came to him, saying, This is a desert place, and the time is now past; send the multitude away, that they may go into the villages, and buy themselves victuals.

¹⁵En als het nu avond werd, kwamen Zijn discipelen tot Hem, zeggende: Deze plaats is woest, en de tijd is nu voorbijgegaan; laat de scharen van U, opdat zij heengaan in de vlekken en zichzelven spijs kopen.

¹⁶But Jesus said unto them, They need not depart; give ye them to eat.

¹⁶Maar Jezus zeide tot hen: Het is hun niet van node heen te gaan, geeft gij hun te eten.

¹⁷And they say unto him, We have here but five loaves, and two fishes.

¹⁷Doch zij zeiden tot Hem: Wij hebben hier niet, dan vijf broden en twee vissen.

¹⁸He said, Bring them hither to me.

¹⁸En Hij zeide: Brengt Mij dezelve hier.

¹⁹And he commanded the multitude to sit down on the grass, and took the five loaves, and the two fishes, and looking up to heaven, he blessed, and brake, and gave the loaves to his disciples, and the disciples to the multitude.

¹⁹En Hij beval de scharen neder te zitten op het gras, en nam de vijf broden en de twee vissen, en opwaarts ziende naar den hemel, zegende dezelve; en als Hij ze gebroken had, gaf Hij de broden den discipelen, en de discipelen aan de scharen.

²⁰And they did all eat, and were filled: and they took up of the fragments that remained twelve baskets full.

²⁰En zij aten allen en werden verzadigd, en zij namen op, het overschot der brokken, twaalf volle korven.

²¹And they that had eaten were about five thousand men, beside women and children.

²¹Die nu gegeten hadden, waren omtrent vijf duizend mannen, zonder de vrouwen en kinderen.

²²And straightway Jesus constrained his disciples to get into a ship, and to go before him unto the other side, while he sent the multitudes away.

²²En terstond dwong Jezus Zijn discipelen in het schip te gaan, en voor Hem af te varen naar de andere zijde, terwijl Hij de scharen van Zich zou laten.

²³And when he had sent the multitudes away, he went up into a mountain apart to pray: and when the evening was come, he was there alone.

²³En als Hij nu de scharen van Zich gelaten had, klom Hij op den berg alleen, om te bidden. En als het nu avond was geworden, zo was Hij daar alleen.

²⁴But the ship was now in the midst of the sea, tossed with waves: for the wind was contrary.

²⁴En het schip was nu midden in de zee, zijnde in nood van de baren; want de wind was hun tegen.

²⁵And in the fourth watch of the night Jesus went unto them, walking on the sea.

²⁵Maar ter vierde wake des nachts kwam Jezus af tot hen, wandelende op de zee.

²⁶And when the disciples saw him walking on the sea, they were troubled, saying, It is a spirit; and they cried out for fear.

²⁶En de discipelen, ziende Hem op de zee wandelen, werden ontroerd, zeggende: Het is een spooksel! En zij schreeuwden van vrees.

²⁷But straightway Jesus spake unto them, saying, Be of good cheer; it is I; be not afraid.

²⁷Maar terstond sprak Jezus hen aan, zeggende: Zijt goedsmoeds, Ik ben het, vreest niet.

²⁸And Peter answered him and said, Lord, if it be thou, bid me come unto thee on the water.

²⁸En Petrus antwoordde Hem, en zeide: Heere! indien Gij het zijt, zo gebied mij tot U te komen op het water.

²⁹And he said, Come. And when Peter was come down out of the ship, he walked on the water, to go to Jesus.

²⁹En Hij zeide: Kom. En Petrus klom neder van het schip, en wandelde op het water, om tot Jezus te komen.

³⁰But when he saw the wind boisterous, he was afraid; and beginning to sink, he cried, saying, Lord, save me.

³⁰Maar ziende den sterken wind, werd hij bevreesd, en als hij begon neder te zinken, riep hij, zeggende: Heere, behoud mij!

³¹And immediately Jesus stretched forth his hand, and caught him, and said unto him, O thou of little faith, wherefore didst thou doubt?

³¹En Jezus, terstond de hand uitstekende, greep hem aan, en zeide tot hem: Gij kleingelovige! waarom hebt gij gewankeld?

³²And when they were come into the ship, the wind ceased.

³²En als zij in het schip geklommen waren, stilde de wind.

³³Then they that were in the ship came and worshipped him, saying, Of a truth thou art the Son of God.

³³Die nu in het schip waren, kwamen en aanbaden Hem, zeggende: Waarlijk, Gij zijt Gods Zoon!

³⁴And when they were gone over, they came into the land of Gennesaret.

³⁴En overgevaren zijnde, kwamen zij in het land Gennesaret.

³⁵And when the men of that place had knowledge of him, they sent out into all that country round about, and brought unto him all that were diseased;

³⁵En als de mannen van die plaats Hem werden kennende, zonden zij in dat gehele omliggende land, en brachten tot Hem allen, die kwalijk gesteld waren;

³⁶And besought him that they might only touch the hem of his garment: and as many as touched were made perfectly whole.

³⁶En baden Hem, dat zij alleenlijk den zoom Zijns kleeds zouden mogen aanraken; en zovelen als Hem aanraakten, werden gezond.