1I said, I will take heed to my ways, that I sin not with my tongue: I will keep my mouth with a bridle, while the wicked is before me.
1Een psalm van David, voor den opperzangmeester, voor Jeduthun.
2I was dumb with silence, I held my peace, even from good; and my sorrow was stirred.
2Ik zeide: Ik zal mijn wegen bewaren, dat ik niet zondige met mijn tong; ik zal mijn mond met een breidel bewaren, terwijl de goddeloze nog tegenover mij is.
3My heart was hot within me, while I was musing the fire burned: then spake I with my tongue,
3Ik was verstomd door stilzwijgen, ik zweeg van het goede; maar mijn smart werd verzwaard.
4LORD, make me to know mine end, and the measure of my days, what it is: that I may know how frail I am.
4Mijn hart werd heet in mijn binnenste, een vuur ontbrandde in mijn overdenking; toen sprak ik met mijn tong:
5Behold, thou hast made my days as an handbreadth; and mine age is as nothing before thee: verily every man at his best state is altogether vanity. Selah.
5HEERE! maak mij bekend mijn einde, en welke de mate mijner dagen zij; dat ik wete, hoe vergankelijk ik zij.
6Surely every man walketh in a vain shew: surely they are disquieted in vain: he heapeth up riches, and knoweth not who shall gather them.
6Zie, Gij hebt mijn dagen een handbreed gesteld, en mijn leeftijd is als niets voor U; immers is een ieder mens, hoe vast hij staat, enkel ijdelheid. Sela.
7And now, Lord, what wait I for? my hope is in thee.
7Immers wandelt de mens als in een beeld, immers woelen zij ijdelijk; men brengt bijeen, en men weet niet, wie het naar zich nemen zal.
8Deliver me from all my transgressions: make me not the reproach of the foolish.
8En nu, wat verwacht ik, o HEERE! Mijn hoop, die is op U.
9I was dumb, I opened not my mouth; because thou didst it.
9Verlos mij van al mijn overtredingen; en stel mij niet tot een smaad des dwazen.
10Remove thy stroke away from me: I am consumed by the blow of thine hand.
10Ik ben verstomd, ik zal mijn mond niet opendoen, want Gij hebt het gedaan.
11When thou with rebukes dost correct man for iniquity, thou makest his beauty to consume away like a moth: surely every man is vanity. Selah.
11Neem Uw plage van op mij weg, ik ben bezweken van de bestrijding Uwer hand.
12Hear my prayer, O LORD, and give ear unto my cry; hold not thy peace at my tears: for I am a stranger with thee, and a sojourner, as all my fathers were.
12Kastijdt Gij iemand met straffingen om de ongerechtigheid, zo doet Gij zijn bevalligheid smelten als een mot; immers is een ieder mens ijdelheid. Sela.
13O spare me, that I may recover strength, before I go hence, and be no more.
13Hoor, HEERE! mijn gebed, en neem mijn geroep ter ore; zwijg niet tot mijn tranen; want ik ben een vreemdeling bij U, een bijwoner, gelijk al mijn vaders. [ (Psalms 39:14) Wend U van mij af, dat ik mij verkwikke, eer dat ik heenga, en ik niet meer zij. ]