¹Sing aloud unto God our strength: make a joyful noise unto the God of Jacob.

¹Voor den opperzangmeester, op de Gittith, een psalm van Asaf.

²Take a psalm, and bring hither the timbrel, the pleasant harp with the psaltery.

²Zingt vrolijk Gode, onze Sterkte; juicht den God van Jakob.

³Blow up the trumpet in the new moon, in the time appointed, on our solemn feast day.

³Heft een psalm op, en geeft de trommel; de liefelijke harp met de luit.

⁴For this was a statute for Israel, and a law of the God of Jacob.

⁴Blaast de bazuin in de nieuwe maan, ter bestemder tijd, op onzen feestdag.

⁵This he ordained in Joseph for a testimony, when he went out through the land of Egypt: where I heard a language that I understood not.

⁵Want dit is een inzetting in Israel, een recht van den God Jakobs.

⁶I removed his shoulder from the burden: his hands were delivered from the pots.

⁶Hij heeft het gezet tot een getuigenis in Jozef, als Hij uitgetogen was tegen Egypteland; alwaar ik gehoord heb een spraak, die ik niet verstond;

⁷Thou calledst in trouble, and I delivered thee; I answered thee in the secret place of thunder: I proved thee at the waters of Meribah. Selah.

⁷Ik heb zijn schouder van den last onttrokken; zijn handen zijn van de potten ontslagen.

⁸Hear, O my people, and I will testify unto thee: O Israel, if thou wilt hearken unto me;

⁸In de benauwdheid riept gij, en Ik hielp u uit; Ik antwoordde u uit de schuilplaats des donders; Ik beproefde u aan de wateren van Meriba. Sela.

⁹There shall no strange god be in thee; neither shalt thou worship any strange god.

⁹Mijn volk, zeide Ik hoor toe, en Ik zal onder u betuigen, Israel, of gij naar Mij hoordet!

¹⁰I am the LORD thy God, which brought thee out of the land of Egypt: open thy mouth wide, and I will fill it.

¹⁰Er zal onder u geen uitlands god wezen, en gij zult u voor geen vreemden god nederbuigen.

¹¹But my people would not hearken to my voice; and Israel would none of me.

¹¹Ik ben de Heere, uw God, Die u heb opgevoerd uit het land van Egypte; doe uw mond wijd open, en Ik zal hem vervullen.

¹²So I gave them up unto their own hearts' lust: and they walked in their own counsels.

¹²Maar Mijn volk heeft Mijn stem niet gehoord; en Israel heeft Mijner niet gewild.

¹³Oh that my people had hearkened unto me, and Israel had walked in my ways!

¹³Dies heb Ik het overgegeven in het goeddunken huns harten, dat zij wandelden in hun raadslagen.

¹⁴I should soon have subdued their enemies, and turned my hand against their adversaries.

¹⁴Och, dat Mijn volk naar Mij gehoord had, dat Israel in Mijn wegen gewandeld had!

¹⁵The haters of the LORD should have submitted themselves unto him: but their time should have endured for ever.

¹⁵In kort zou Ik hun vijanden gedempt hebben, en Mijn hand gewend hebben tegen hun wederpartijders.

¹⁶He should have fed them also with the finest of the wheat: and with honey out of the rock should I have satisfied thee.

¹⁶Die den HEERE haten, zouden zich Hem geveinsdelijk onderworpen hebben, maar hunlieder tijd zou eeuwig geweest zijn. [ (Psalms 81:17) En Hij zou het gespijsd hebben met het vette der tarwe; ja, Ik zou u verzadigd hebben met honig uit de rotsstenen. ]