1The proverbs of Solomon. A wise son maketh a glad father: but a foolish son is the heaviness of his mother.
1[] Παροιμιαι Σολομωντος. Υιος σοφος ευφραινει πατερα· υιος δε αφρων ειναι λυπη της μητρος αυτου.
2Treasures of wickedness profit nothing: but righteousness delivereth from death.
2[] Οι θησαυροι της ανομιας δεν ωφελουσιν· η δε δικαιοσυνη ελευθερονει εκ θανατου.
3The LORD will not suffer the soul of the righteous to famish: but he casteth away the substance of the wicked.
3Ο Κυριος δεν θελει λιμοκτονησει ψυχην δικαιου· ανατρεπει δε την περιουσιαν των ασεβων.
4He becometh poor that dealeth with a slack hand: but the hand of the diligent maketh rich.
4[] Η οκνηρα χειρ πτωχειαν φερει· πλουτιζει δε η χειρ του επιμελους.
5He that gathereth in summer is a wise son: but he that sleepeth in harvest is a son that causeth shame.
5[] Ο συναγων εν τω θερει ειναι υιος συνεσεως· ο δε κοιμωμενος εν τω θερισμω υιος αισχυνης.
6Blessings are upon the head of the just: but violence covereth the mouth of the wicked.
6[] Ευλογια επι την κεφαλην του δικαιου· το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει.
7The memory of the just is blessed: but the name of the wicked shall rot.
7[] Η μνημη του δικαιου ειναι μετ' ευλογιας· το δε ονομα των ασεβων σηπεται.
8The wise in heart will receive commandments: but a prating fool shall fall.
8[] Ο σοφος την καρδιαν θελει δεχεσθαι εντολας· ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη.
9He that walketh uprightly walketh surely: but he that perverteth his ways shall be known.
9[] Ο περιπατων εν ακεραιοτητι περιπατει ασφαλως· ο δε διαστρεφων τας οδους αυτου θελει γνωρισθη.
10He that winketh with the eye causeth sorrow: but a prating fool shall fall.
10[] Οστις νευει δια του οφθαλμου, προξενει οδυνην· ο δε μωρος τα χειλη θελει υποσκελισθη.
11The mouth of a righteous man is a well of life: but violence covereth the mouth of the wicked.
11[] Το στομα του δικαιου ειναι πηγη ζωης· το στομα δε των ασεβων αδικια καλυπτει.
12Hatred stirreth up strifes: but love covereth all sins.
12[] Το μισος διεγειρει εριδας· αλλ' η αγαπη καλυπτει παντα τα σφαλματα.
13In the lips of him that hath understanding wisdom is found: but a rod is for the back of him that is void of understanding.
13[] Εις τα χειλη του συνετου ευρισκεται η σοφια· η δε ραβδος ειναι δια την ραχιν του ενδεους φρενων.
14Wise men lay up knowledge: but the mouth of the foolish is near destruction.
14[] Οι σοφοι αποταμιευουσι γνωσιν· το στομα δε του προπετους ειναι πλησιον απωλειας.
15The rich man's wealth is his strong city: the destruction of the poor is their poverty.
15[] Τα αγαθα του πλουσιου ειναι η οχυρα αυτου πολις· καταστροφη δε των πενητων πτωχεια αυτων.
16The labour of the righteous tendeth to life: the fruit of the wicked to sin.
16[] Τα εργα του δικαιου ειναι εις ζωην· το προιον του ασεβους εις αμαρτιαν.
17He is in the way of life that keepeth instruction: but he that refuseth reproof erreth.
17[] Ο φυλαττων την παιδειαν ευρισκεται εν οδω ζωης· ο δε εγκαταλειπων τον ελεγχον αποπλαναται.
18He that hideth hatred with lying lips, and he that uttereth a slander, is a fool.
18[] Οστις καλυπτει μισος υπο χειλη ψευδη, και οστις προφερει συκοφαντιαν, ειναι αφρων.
19In the multitude of words there wanteth not sin: but he that refraineth his lips is wise.
19[] Εν τη πολυλογια δεν λειπει αμαρτια· αλλ' οστις κρατει τα χειλη αυτου, ειναι συνετος.
20The tongue of the just is as choice silver: the heart of the wicked is little worth.
20[] Η γλωσσα του δικαιου αργυριον εκλεκτον· η καρδια των ασεβων πραγμα μηδαμινον.
21The lips of the righteous feed many: but fools die for want of wisdom.
21Τα χειλη του δικαιου βοσκουσι πολλους· οι δε αφρονες αποθνησκουσι δι' ελλειψιν φρενων.
22The blessing of the LORD, it maketh rich, and he addeth no sorrow with it.
22[] Η ευλογια του Κυριου πλουτιζει, και λυπη δεν θελει προστεθη εις αυτην.
23It is as sport to a fool to do mischief: but a man of understanding hath wisdom.
23[] Ως γελως ειναι εις τον αφρονα να πραττη κακον· η δε σοφια ειναι ανδρος συνετου.
24The fear of the wicked, it shall come upon him: but the desire of the righteous shall be granted.
24[] Ο φοβος του ασεβους θελει επελθει επ' αυτον· η επιθυμια δε των δικαιων θελει εκπληρωθη.
25As the whirlwind passeth, so is the wicked no more: but the righteous is an everlasting foundation.
25Καθως παρερχεται ο ανεμοστροβιλος, ουτως ο ασεβης δεν υπαρχει· ο δε δικαιος θελει εισθαι τεθεμελιωμενος εις τον αιωνα.
26As vinegar to the teeth, and as smoke to the eyes, so is the sluggard to them that send him.
26[] Καθως το οξος εις τους οδοντας και ο καπνος εις τους οφθαλμους, ουτως ειναι ο οκνηρος εις τους αποστελλοντας αυτον.
27The fear of the LORD prolongeth days: but the years of the wicked shall be shortened.
27[] Ο φοβος του Κυριου προσθετει ημερας· τα δε ετη των ασεβων θελουσιν ελαττωθη.
28The hope of the righteous shall be gladness: but the expectation of the wicked shall perish.
28Η προσδοκια των δικαιων θελει εισθαι ευφροσυνη· η ελπις ομως των ασεβων θελει απολεσθη.
29The way of the LORD is strength to the upright: but destruction shall be to the workers of iniquity.
29[] Η οδος του Κυριου ειναι οχυρωμα εις τον αμεμπτον, ολεθρος δε εις τους εργατας της ανομιας.
30The righteous shall never be removed: but the wicked shall not inhabit the earth.
30Ο δικαιος εις τον αιωνα δεν θελει σαλευθη· οι δε ασεβεις δεν θελουσι κατοικησει την γην.
31The mouth of the just bringeth forth wisdom: but the froward tongue shall be cut out.
31[] Το στομα του δικαιου αναδιδει σοφιαν· η δε ψευδης γλωσσα θελει εκκοπη.
32The lips of the righteous know what is acceptable: but the mouth of the wicked speaketh frowardness.
32Τα χειλη του δικαιου γνωριζουσι το ευχαριστον· το στομα δε των ασεβων τα διεστραμμενα.