1Do we begin again to commend ourselves? or need we, as some others, epistles of commendation to you, or letters of commendation from you?
1ഞങ്ങള് പിന്നെയും ഞങ്ങളെത്തന്നേ ശ്ളാഘിപ്പാന് തുടങ്ങുന്നുവോ? അല്ല ചിലര് ചെയ്യുന്നതുപോലെ നിങ്ങള്ക്കു ശ്ളാഘ്യപത്രം കാണിപ്പാനാകട്ടെ നിങ്ങളോടു വാങ്ങുവാനാകട്ടെ ഞങ്ങള്ക്കു ആവശ്യമോ?
2Ye are our epistle written in our hearts, known and read of all men:
2ഞങ്ങളുടെ ഹൃദയങ്ങളില് എഴുതിയതായി സകലമനുഷ്യരും അറിയുന്നതും വായിക്കുന്നതുമായ ഞങ്ങളുടെ പത്രം നിങ്ങള് തന്നേ.
3Forasmuch as ye are manifestly declared to be the epistle of Christ ministered by us, written not with ink, but with the Spirit of the living God; not in tables of stone, but in fleshy tables of the heart.
3ഞങ്ങളുടെ ശുശ്രൂഷയാല് ഉണ്ടായ ക്രിസ്തുവിന് പത്രമായി നിങ്ങള് വെളിപ്പെടുന്നുവല്ലോ. അതു മഷികൊണ്ടല്ല, ജീവനുള്ള ദൈവത്തിന്റെ ആത്മാവിനാല് അത്രേ. കല്പലകയില് അല്ല, ഹൃദയമെന്ന മാംസപ്പലകയില് തന്നേ എഴുതിയിരിക്കുന്നതു.
4And such trust have we through Christ to God-ward:
4ഈ വിധം ഉറപ്പു ഞങ്ങള്ക്കു ദൈവത്തോടു ക്രിസ്തുവിനാല് ഉണ്ടു.
5Not that we are sufficient of ourselves to think any thing as of ourselves; but our sufficiency is of God;
5ഞങ്ങളില്നിന്നു തന്നേ വരുമ്പോലെ സ്വയമായി വല്ലതും സങ്കല്പിപ്പാന് ഞങ്ങള് പ്രാപ്തര് എന്നല്ല; ഞങ്ങളുടെ പ്രാപ്തി ദൈവത്തിന്റെ ദാനമത്രേ.
6Who also hath made us able ministers of the new testament; not of the letter, but of the spirit: for the letter killeth, but the spirit giveth life.
6അവന് ഞങ്ങളെ പുതുനിയമത്തിന്റെ ശുശ്രൂഷകന്മാര് ആകുവാന് പ്രാപ്തരാക്കി; അക്ഷരത്തിന്റെ ശുശ്രൂഷകന്മാരല്ല, ആത്മാവിന്റെ ശുശ്രൂഷകന്മാരത്രേ; അക്ഷരം കൊല്ലുന്നു, ആത്മാവോ ജീവിപ്പിക്കുന്നു.
7But if the ministration of death, written and engraven in stones, was glorious, so that the children of Israel could not stedfastly behold the face of Moses for the glory of his countenance; which glory was to be done away:
7എന്നാല് കല്ലില് അക്ഷരമായി കൊത്തിയിരുന്ന മരണശുശ്രൂഷ, നീക്കം വരുന്നതായ മോശെയുടെ മുഖതേജസ്സുനിമിത്തം യിസ്രായേല്മക്കള്ക്കു അവന്റെ മുഖത്തു നോക്കിക്കൂടാതവണ്ണം
8How shall not the ministration of the spirit be rather glorious?
8തേജസ്സുള്ളതായെങ്കില് ആത്മാവിന്റെ ശുശ്രൂഷ അധികം തേജസ്സുള്ളതാകയില്ലയോ?
9For if the ministration of condemnation be glory, much more doth the ministration of righteousness exceed in glory.
9ശിക്ഷാവിധിയുടെ ശുശ്രൂഷ തേജസ്സാകുന്നു എങ്കില് നീതിയുടെ ശുശ്രൂഷ തേജസ്സേറിയതായിരിക്കും.
10For even that which was made glorious had no glory in this respect, by reason of the glory that excelleth.
10അതേ, തേജസ്സോടുകൂടിയതു ഈ കാര്യ്യത്തില് ഈ അതിമഹത്തായ തേജസ്സുനിമിത്തം ഒട്ടും തേജസ്സില്ലാത്തതായി.
11For if that which is done away was glorious, much more that which remaineth is glorious.
11നീക്കം വരുന്നതു തേജസ്സുള്ളതായിരുന്നെങ്കില് നിലനിലക്കുന്നതു എത്ര അധികം തേജസ്സുള്ളതായിരിക്കും!
12Seeing then that we have such hope, we use great plainness of speech:
12ഈ വിധം പ്രത്യാശയുള്ളവരായി ഞങ്ങള് വളരെ പ്രാഗത്ഭ്യത്തോടെ സംസാരിക്കുന്നു.
13And not as Moses, which put a vail over his face, that the children of Israel could not stedfastly look to the end of that which is abolished:
13നീങ്ങിപ്പോകുന്നതിന്റെ അന്തം യിസ്രായേല് മക്കള് കാണാതവണ്ണം മോശെ തന്റെ മുഖത്തു മൂടുപടം ഇട്ടതുപോലെ അല്ല.
14But their minds were blinded: for until this day remaineth the same vail untaken away in the reading of the old testament; which vail is done away in Christ.
14എന്നാല് അവരുടെ മനസ്സു കഠിനപ്പെട്ടുപോയി. പഴയനിയമം വായിക്കുമ്പോഴൊക്കെയും ആ മൂടുപടം നീങ്ങാതെ ഇന്നുവരെ ഇരിക്കുന്നുവല്ലോ; അതു ക്രിസ്തുവില് നീങ്ങിപ്പോകുന്നു.
15But even unto this day, when Moses is read, the vail is upon their heart.
15മോശെയുടെ പുസ്തകം വായിക്കുമ്പോള് മൂടുപടം ഇന്നേയോളം അവരുടെ ഹൃദയത്തിന്മേല് കിടക്കുന്നു.
16Nevertheless when it shall turn to the Lord, the vail shall be taken away.
16കര്ത്താവിങ്കലേക്കു തിരിയുമ്പോള് മൂടുപടം നീങ്ങിപ്പോകും.
17Now the Lord is that Spirit: and where the Spirit of the Lord is, there is liberty.
17കര്ത്താവു ആത്മാവാകുന്നു; കര്ത്താവിന്റെ ആത്മാവുള്ളേടത്തു സ്വാതന്ത്ര്യം ഉണ്ടു.
18But we all, with open face beholding as in a glass the glory of the Lord, are changed into the same image from glory to glory, even as by the Spirit of the Lord.
18എന്നാല് മൂടുപടം നീങ്ങിയ മുഖത്തു കര്ത്താവിന്റെ തേജസ്സിനെ കണ്ണാടിപോലെ പ്രതിബിംബിക്കുന്നവരായി നാം എല്ലാവരും ആത്മാവാകുന്ന കര്ത്താവിന്റെ ദാനമായി തേജസ്സിന്മേല് തേജസ്സു പ്രാപിച്ചു അതേ പ്രതിമയായി രൂപാന്തരപ്പെടുന്നു.