¹Hear me when I call, O God of my righteousness: thou hast enlarged me when I was in distress; have mercy upon me, and hear my prayer.

¹ ای خدا، ای مدافع من، دعای مرا مستجاب فرما. هرگاه پریشان بودم، تو به فریاد من رسیدی، اکنون نیز از روی کَرَم، دعای مرا بشنو.

²O ye sons of men, how long will ye turn my glory into shame? how long will ye love vanity, and seek after leasing? Selah.

² ای مردم، تا به کی به من اهانت می‌کنید؟ تا به کی چیزهای باطل را دوست خواهید داشت و از آنها پیروی خواهید کرد؟

³But know that the LORD hath set apart him that is godly for himself: the LORD will hear when I call unto him.

³ بدانید که خداوند نیکوکاران را برای خود انتخاب کرده است. وقتی به حضور او دعا می‌کنم، دعای مرا می‌شنود.

⁴Stand in awe, and sin not: commune with your own heart upon your bed, and be still. Selah.

⁴ خشم سبب گناه شما نشود. وقتی‌که به بستر خود می‌روید، در سکوت تفکّر کنید.

⁵Offer the sacrifices of righteousness, and put your trust in the LORD.

⁵ برای خداوند قربانی‌های شایسته تقدیم کنید و به او توکّل نمایید.

⁶There be many that say, Who will shew us any good? LORD, lift thou up the light of thy countenance upon us.

⁶ بسا کسانی‌که می‌پرسند: «آیا خوشبختی را خواهیم دید؟» خداوندا، بر ما رحمت فرما.

⁷Thou hast put gladness in my heart, more than in the time that their corn and their wine increased.

⁷ خوشی فراوان در قلب من نهاده‌ای، زیادتر از خوشی‌ای که مردم از مشاهدهٔ محصول فراوان خود می‌بینند. آسوده به بستر می‌روم و می‌خوابم، زیرا ای خداوند، تو یگانه کسی هستی که به من اطمینان می‌بخشی.

⁸I will both lay me down in peace, and sleep: for thou, LORD, only makest me dwell in safety.

⁸ آسوده به بستر می‌روم و می‌خوابم، زیرا ای خداوند، تو یگانه کسی هستی که به من اطمینان می‌بخشی.