¹Remember, O LORD, what is come upon us: consider, and behold our reproach.

¹Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

²Our inheritance is turned to strangers, our houses to aliens.

²Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

³We are orphans and fatherless, our mothers are as widows.

³Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

⁴We have drunken our water for money; our wood is sold unto us.

⁴Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

⁵Our necks are under persecution: we labour, and have no rest.

⁵Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

⁶We have given the hand to the Egyptians, and to the Assyrians, to be satisfied with bread.

⁶I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t'u ngopur me bukë.

⁷Our fathers have sinned, and are not; and we have borne their iniquities.

⁷Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

⁸Servants have ruled over us: there is none that doth deliver us out of their hand.

⁸Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

⁹We gat our bread with the peril of our lives because of the sword of the wilderness.

⁹E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

¹⁰Our skin was black like an oven because of the terrible famine.

¹⁰Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

¹¹They ravished the women in Zion, and the maids in the cities of Judah.

¹¹Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

¹²Princes are hanged up by their hand: the faces of elders were not honoured.

¹²Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

¹³They took the young men to grind, and the children fell under the wood.

¹³Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

¹⁴The elders have ceased from the gate, the young men from their musick.

¹⁴Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

¹⁵The joy of our heart is ceased; our dance is turned into mourning.

¹⁵Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

¹⁶The crown is fallen from our head: woe unto us, that we have sinned!

¹⁶Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

¹⁷For this our heart is faint; for these things our eyes are dim.

¹⁷Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

¹⁸Because of the mountain of Zion, which is desolate, the foxes walk upon it.

¹⁸për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

¹⁹Thou, O LORD, remainest for ever; thy throne from generation to generation.

¹⁹Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

²⁰Wherefore dost thou forget us for ever, and forsake us so long time?

²⁰Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

²¹Turn thou us unto thee, O LORD, and we shall be turned; renew our days as of old.

²¹Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

²²But thou hast utterly rejected us; thou art very wroth against us.

²²Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?