¹After these things the LORD appointed other seventy also, and sent them two and two before his face into every city and place, whither he himself would come.

¹Pastaj Zoti caktoi shtatëdhjetë të tjerë dhe i nisi dy nga dy përpara tij, në çdo qytet dhe vend, ku ai do të shkonte.

²Therefore said he unto them, The harvest truly is great, but the labourers are few: pray ye therefore the Lord of the harvest, that he would send forth labourers into his harvest.

²Dhe u thoshte atyre: ''E korra është e madhe, kurse punëtorë janë pak; lutni Zotin e të korrës që të çojë punëtorë në të korrën e vet.

³Go your ways: behold, I send you forth as lambs among wolves.

³Shkoni; ja, unë ju dërgoj si qengja në mes të ujqërve.

⁴Carry neither purse, nor scrip, nor shoes: and salute no man by the way.

⁴Mos merrni me vete as çanta, as trasta, as sandale dhe mos përshëndetni asnjeri rrugës.

⁵And into whatsoever house ye enter, first say, Peace be to this house.

⁵Dhe në cilëndo shtëpi ku të hyni, më përpara thoni: "Paqe në këtë shtëpi".

⁶And if the son of peace be there, your peace shall rest upon it: if not, it shall turn to you again.

⁶Dhe nëse është aty një bir i paqes, paqja juaj do të zbresë mbi të; nëse jo, do të kthehet tek ju.

⁷And in the same house remain, eating and drinking such things as they give: for the labourer is worthy of his hire. Go not from house to house.

⁷Rrini, pra, në të njëjtën shtëpi, hani dhe pini atë që do t'ju japin, sepse punëtori meriton shpërblimin e vet. Mos kaloni nga një shtëpi në një tjetër.

⁸And into whatsoever city ye enter, and they receive you, eat such things as are set before you:

⁸Dhe në çdo qytet ku të hyni, nëse ju pranojnë, hani çfarë t'ju vënë përpara.

⁹And heal the sick that are therein, and say unto them, The kingdom of God is come nigh unto you.

⁹Dhe shëroni të sëmurit që do të jenë në të dhe u thoni atyre: "Mbretëria e Perëndisë ju është afruar".

¹⁰But into whatsoever city ye enter, and they receive you not, go your ways out into the streets of the same, and say,

¹⁰Por në çdo qytet ku të hyni, nëse nuk ju pranojnë, dilni në rrugët e tij dhe thoni:

¹¹Even the very dust of your city, which cleaveth on us, we do wipe off against you: notwithstanding be ye sure of this, that the kingdom of God is come nigh unto you.

¹¹"Ne po shkundim kundër jush edhe pluhurin e qytetit tuaj që na u ngjit; veç ta dini se mbretëria e Perëndisë ju është afruar".

¹²But I say unto you, that it shall be more tolerable in that day for Sodom, than for that city.

¹²Unë ju them se atë ditë Sodoma do ta ketë më të lehtë sesa ai qytet.

¹³Woe unto thee, Chorazin! woe unto thee, Bethsaida! for if the mighty works had been done in Tyre and Sidon, which have been done in you, they had a great while ago repented, sitting in sackcloth and ashes.

¹³Mjerë ti, Korazin! Mjerë ti, Betsaida! Sepse, po të ishin bërë në Tiro dhe në Sidon mrekullitë që u bënë te ju, ata prej kohësh do të kishin bërë pendesë duke u veshur me thasë dhe duke u ulur në hi.

¹⁴But it shall be more tolerable for Tyre and Sidon at the judgment, than for you.

¹⁴Prandaj ditën e gjyqit Tiro dhe Sidoni do ta kenë më lehtë se ju.

¹⁵And thou, Capernaum, which art exalted to heaven, shalt be thrust down to hell.

¹⁵Dhe ti, Kapernaum, që të kanë ngritur deri në qiell, do të poshtërohesh deri në ferr.

¹⁶He that heareth you heareth me; and he that despiseth you despiseth me; and he that despiseth me despiseth him that sent me.

¹⁶Kush ju dëgjon, më dëgjon mua; kush ju përbuz, më përbuz mua; dhe kush më përbuz, përbuz atë që më ka dërguar''.

¹⁷And the seventy returned again with joy, saying, Lord, even the devils are subject unto us through thy name.

¹⁷Dhe të shtatëdhjetët u kthyen me gëzim dhe thanë: ''Zot, edhe demonët na nënshtrohen në emrin tënd''.

¹⁸And he said unto them, I beheld Satan as lightning fall from heaven.

¹⁸Dhe ai u tha atyre: ''Unë e shikoja Satanin që po binte nga qielli si një rrufe.

¹⁹Behold, I give unto you power to tread on serpents and scorpions, and over all the power of the enemy: and nothing shall by any means hurt you.

¹⁹Ja, ju dhashë pushtet të shkelni përmbi gjarpërinj dhe akrepa, dhe mbi çdo pushtet të armikut; dhe asgjë nuk do të mund t'ju dëmtojë.

²⁰Notwithstanding in this rejoice not, that the spirits are subject unto you; but rather rejoice, because your names are written in heaven.

²⁰Megjithatë mos u gëzoni për faktin se po ju nënshtrohen frymërat, por gëzohuni më shumë se emrat tuaj janë shkruar në qiej''.

²¹In that hour Jesus rejoiced in spirit, and said, I thank thee, O Father, Lord of heaven and earth, that thou hast hid these things from the wise and prudent, and hast revealed them unto babes: even so, Father; for so it seemed good in thy sight.

²¹Në të njëjtën orë Jezusi ngazëlloi në frym dhe tha: ''Unë të lavdëroj, o Atë, Zot i qiellit dhe i tokës, sepse ua fshehe këto të urtëve dhe të zgjuarve dhe ua zbulove fëmijëve të vegjël. Po, o Atë, sepse kështu ty të pëlqeu.

²²All things are delivered to me of my Father: and no man knoweth who the Son is, but the Father; and who the Father is, but the Son, and he to whom the Son will reveal him.

²²Gjithçka më është dhënë në dorë nga Ati im; dhe askush nuk e di kush është Biri, përveç Atit, dhe kush është Ati, përveç Birit, dhe atij që Biri do t'ia zbulojë''.

²³And he turned him unto his disciples, and said privately, Blessed are the eyes which see the things that ye see:

²³Pastaj, si u kthye nga dishepujt, u tha atyre veçmas: ''Lum sytë që shohin ato që shihni ju,

²⁴For I tell you, that many prophets and kings have desired to see those things which ye see, and have not seen them; and to hear those things which ye hear, and have not heard them.

²⁴sepse ju them se shumë profetë dhe mbretër dëshiruan të shohin ato që ju shihni, por nuk i panë, dhe të dëgjojnë ato që ju po dëgjoni, por nuk i dëgjuan''.

²⁵And, behold, a certain lawyer stood up, and tempted him, saying, Master, what shall I do to inherit eternal life?

²⁵Atëherë ja, një doktor i ligjit u ngrit që ta vinte në provë dhe i tha: ''Mësues, çfarë duhet të bëj që të trashëgoj jetën e përjetshme?''.

²⁶He said unto him, What is written in the law? how readest thou?

²⁶Dhe ai tha: ''Çfarë është shkruar në ligj? Si e lexon?''.

²⁷And he answering said, Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy strength, and with all thy mind; and thy neighbour as thyself.

²⁷Ai duke u përgjigjur tha: ''Duaje Zotin, Perëndinë tënd, me gjithë zemrën tënde, me gjithë shpirtin tënd, me gjithë forcën tënde dhe me gjithë mendjen tënde, edhe të afërmin tënd porsi vetveten''.

²⁸And he said unto him, Thou hast answered right: this do, and thou shalt live.

²⁸Jezusi i tha: ''U përgjigje drejti; vepro kështu dhe do të rrosh''.

²⁹But he, willing to justify himself, said unto Jesus, And who is my neighbour?

²⁹Por ai, duke dashur të justifikonte veten, i tha Jezusit: ''Po kush është i afërmi im?''.

³⁰And Jesus answering said, A certain man went down from Jerusalem to Jericho, and fell among thieves, which stripped him of his raiment, and wounded him, and departed, leaving him half dead.

³⁰Atëherë Jezusi u përgjigj dhe tha: ''Një burr zbriste nga Jeruzalemi për në Jeriko dhe ra në duart e kusarëve, të cilët, mbasi e zhveshën dhe e bënë gjithë plagë, u larguan dhe e lanë gati të vdekur.

³¹And by chance there came down a certain priest that way: and when he saw him, he passed by on the other side.

³¹Rastësisht një prift po zbriste nëpër të njëjtën rrugë dhe, mbasi e pa atë burrë, vazhdoi tutje, në anën tjetër.

³²And likewise a Levite, when he was at the place, came and looked on him, and passed by on the other side.

³²Po ashtu edhe një levit, kur arriti aty, erdhi dhe e pa dhe vazhdoi tutje, në anën tjetër.

³³But a certain Samaritan, as he journeyed, came where he was: and when he saw him, he had compassion on him,

³³Por një Samaritan, që po udhëtonte, i kaloi afër, e pa dhe kishte dhembshuri.

³⁴And went to him, and bound up his wounds, pouring in oil and wine, and set him on his own beast, and brought him to an inn, and took care of him.

³⁴Dhe mbasi iu afrua, ia lidhi plagët duke ia larë me vaj dhe me verë; pastaj e vuri mbi kafshën e vet, e çoi në një han dhe u kujdesua për të.

³⁵And on the morrow when he departed, he took out two pence, and gave them to the host, and said unto him, Take care of him; and whatsoever thou spendest more, when I come again, I will repay thee.

³⁵Dhe të nesërmen, para se të niset, nxori dy denarë dhe ia dha hanxhiut duke i thënë: "Kujdesu për të dhe ç'të shpenzosh më shumë, do të të jap kur të kthehem".

³⁶Which now of these three, thinkest thou, was neighbour unto him that fell among the thieves?

³⁶Cili nga këta të tre, pra, të duket se qe i afërmi i atij që ra në duart e kusarëve?''.

³⁷And he said, He that shewed mercy on him. Then said Jesus unto him, Go, and do thou likewise.

³⁷Dhe ai tha: ''Ai që u tregua i mëshirshëm ndaj tij''. Atëherë Jezusi i tha: ''Shko dhe bëj kështu edhe ti''.

³⁸Now it came to pass, as they went, that he entered into a certain village: and a certain woman named Martha received him into her house.

³⁸Ndodhi që, ndërsa ata po udhëtonin, Jezusi hyri në një fshat; dhe një grua, që e kishte emrin Marta, e priti në shtëpinë e vet.

³⁹And she had a sister called Mary, which also sat at Jesus' feet, and heard his word.

³⁹Ajo kishte një motër që quhej Mari, e cila u ul te këmbët e Jezusit dhe dëgjonte fjalën e tij.

⁴⁰But Martha was cumbered about much serving, and came to him, and said, Lord, dost thou not care that my sister hath left me to serve alone? bid her therefore that she help me.

⁴⁰Por Marta, që ishte krejt e zënë nga punët e shumta, iu afrua dhe i tha: ''Zot, a nuk të intereson që ime motër më la vetëm të shërbej? I thuaj, pra, të më ndihmojë''.

⁴¹And Jesus answered and said unto her, Martha, Martha, thou art careful and troubled about many things:

⁴¹Por Jezusi, duke u përgjigjur, i tha: ''Martë, Martë, ti po shqetësohesh dhe kujdesesh për shumë gjëra;

⁴²But one thing is needful: and Mary hath chosen that good part, which shall not be taken away from her.

⁴²por vetëm një gjë është e nevojshme, dhe Maria zgjodhi pjesën më të mirë, që asaj nuk do t'i hiqet''.